Zwolnienia sprzedaży od opodatkowania, o którym mowa w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie można utożsamiać z instytucją zaniechania ustalania i poboru podatku, przewidzianą w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Skoro
Okresowe wyeliminowanie jednego z elementów działalności przedsiębiorstwa nie nadaje całej działalności charakteru sezonowości. Przedsiębiorstwo energetyki cieplnej nie prowadzi działalności spełniającej przesłanki z art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Rada Miejska w T. była uprawniona do ustalenia stawek podatku od gruntów, które nie można zaliczyć do kategorii gruntów objętych podatkiem rolnym, mimo iż są wykorzystywane rolniczo. Zarówno wysokość stawek podatkowych, jeżeli mieszczą się w granicach przewidzianych stawek, jak i brak skorzystania z możliwości zwolnienia z podatku od nieruchomości mieści się w granicach samodzielności finansowej gminy
Art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ dotyczy jedynie tych zobowiązań podatkowych, które wprawdzie już powstały, ale nie minął jeszcze termin ich płatności. Jeśli termin ten upłynął, postępowanie w sprawie zaniechania poboru podatku staje się bezprzedmiotowe, a wniosek podatnika może być rozpoznawany ewentualnie jako wniosek
Spółka cywilna nie ma prawa do rozliczenia zaszłości podatkowych innego podmiotu i to nawet takiego, który zlikwidowawszy swą indywidualną działalności kontynuował ją w tej Spółce. Ponadto za podstawę opodatkowania podatkiem VAT Spółki cywilnej przyjmuje się obrót ze sprzedaży zarówno własnych towarów, jak i wprowadzonych do Spółki przez osobę fizyczną.
1. Decyzje wydane w oparciu o przepis art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ są decyzjami o charakterze uznaniowym. Tego rodzaju decyzje mogą być przez Naczelny Sąd Administracyjny uchylone jedynie w razie stwierdzenia naruszeń postępowania, które miały istotny wpływ na wynik sprawy. 2. Nie jest możliwe dożywotnie zaniechanie
1. Według art. 4 pkt 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ ilekroć w jej dalszych przepisach jest mowa o "sprzedaży towarów" rozumie się przez to również "dostawę, odpłatne świadczenie usług i inne czynności, o których mowa w art. 2". Z powyższego wynika, że pojęciem "sprzedaż towarów" w szerokim tego słowa znaczeniu jest
1. Art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1994 r., wyraźnie stanowi, że do wyliczania struktury zakupu przyjmuje się udokumentowane zakupy z tego miesiąca, w którym dokonano zakupu, przy czym za zakup uważa się wyłącznie towary przeznaczone do dalszej sprzedaży według
Nieruchomość zabudowana budynkami o charakterze użytkowym, zaliczona przez leasingodawcę /par. 2 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczania przedmiotów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów - Dz.U. nr 28 poz. 129/ do majątku leasingodawcy, który uprawniony był do dokonywania odpisów amortyzacyjnych,
Dochód i strata stanowią tę samą kategorię matematyczną, której wartość może być dodatnia albo ujemna. Przepis art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ ma zatem zastosowanie także w wypadku wystąpienia straty.
Prowadzenie przez podatnika działalności, która w części jest zwolniona od podatku od towarów i usług, pociąga za sobą konsekwencję niemożliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w zakupach związanych z tą działalnością.
Zgodnie z art. 20 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników /Dz.U. nr 142 poz. 702 ze zm./ numery identyfikacyjne nadane na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stają się numerami identyfikacji podatkowej /NIP/. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie.
1. Gdyby dopuścić istnienie możliwości przekazywania czasowego uprawnień koncesyjnych udzielonym innym podmiotom gospodarczym w drodze cesji praw to należałoby uznać, że podatniczka była uprawnionym przewoźnikiem drogowym spełniającym wszelkie wymogi określone w rozporządzeniu z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług eksportu i importu niektórych usług /Dz.U. nr 39
Przekazanie przez podatnika towaru na potrzeby reklamy ma miejsce tylko wtedy, gdy określony towar zostaje rozdysponowany na rzecz innych podmiotów niż podatnik - oczywiście w celach reklamowych. O przekazaniu można mówić tylko wtedy, gdy obok przekazującego towar istnieje podmiot, któremu ten towar zostaje przekazany.
Odroczyć można jedynie ten termin, który w dniu złożenia wniosku przez podatnika jeszcze nie upłynął.
Opłacie skarbowej podlega na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "e" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ czynność podlegająca na zawarciu umowy nienazwanej /np. spółki cichej/, w której oprócz niektórych elementów innych umów, wyodrębnić można wszystkie elementy przedmiotowo istotne umowy spółki cywilnej określone w art. 860 par. 1 Kc.
1. Inwestycje mogą być dokonywane również w obcych środkach trwałych będących ruchomościami. 2. W myśl par. 7 ust. 9 rozporządzenia z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34/ podatnicy ustalają zasady stosowania stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych
1. Termin przewidziany w par. 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173 ze zm./ ma charakter materialny, gdyż jego niezachowanie skutkuje nie nabyciem prawa do zwolnienia w całości lub części od podatku. 2. Na gruncie przepisów Kpa nie do przyjęcia jest takie rozumienie koncepcji
Zakupienie samochodu jako środka przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej, a następnie wycofanie ze stanu majątkowego firmy jest przekazaniem na potrzeby osobiste podatnika i podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 2 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
1. Zakup karty aktywacyjnej stanowi koszt związany z zakupem telefonu komórkowego. 2. Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe, koszty uzyskania przychodu potrącają w roku podatkowym, którego dotyczą /art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.
Dla wymiaru podatku na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nieodzowne jest spełnienie wszystkich wymienionych w nim przesłanek: nieprowadzenie /lub nierzetelne prowadzenie/ ewidencji sprzedaży oraz określenie wartości niezaewidencjonowanej sprzedaży w drodze oszacowania.
1. Świadczenie polegające na ponoszeniu kosztów dowozu zatrudnionych u niej pracowników do miejsca pracy i z powrotem jest przychodem ze stosunku pracy, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Obowiązkiem płatnika wynikającym z art. 31 i art. 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ było zatem obliczenie
Braki w fakturze w zakresie określenia osoby nabywcy towaru mają charakter istotny i nie mogą być uznane za wady techniczne, nie wpływające na wysokość zobowiązania podatkowego.
Okoliczność, że byłe wspólniczki, prowadzące po likwidacji spółki działalność indywidualną, opodatkowały dokonaną przez siebie sprzedaż towarów pozostałych po zlikwidowanej spółce, nie oznacza bynajmniej nieistnienia obowiązku podatkowego po stronie likwidowanej spółki z tytułu pozostałych zapasów /towarów/ i dla istnienia tego obowiązku pozostaje okolicznością obojętną.