Zarzut przedawnienia zobowiązania podatkowego z uwagi na upływ pięcioletniego terminu z art. 30 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, nie może uzasadniać uchylenia zaskarżonej decyzji przez Naczelny Sąd Administracyjny, jeżeli w chwili wydania tej decyzji przedawnienie jeszcze nie nastąpiło.

Istnienie zaległych i wymagalnych zobowiązań z tytułu podatków stanowiących dochody budżetowe stanowi okoliczność uniemożliwiającą skorzystanie z ulgi podatkowej poprzez odliczenie w całości lub części wydatków inwestycyjnych /par. 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 stycznia 1994 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego - Dz.U. nr

Utworzenie Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa i powierzenie jej administrowania cudzymi aktywami i pasywami nie zmieniło faktu, że od chwili likwidacji państwowego gospodarstwa rolnego mamy do czynienia z długiem Skarbu Państwa. W tej sytuacji potrącenie zobowiązania podatkowego z wzajemnej wierzytelności podatnika wobec Skarbu Państwa jest dopuszczalne /art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r

1. Dla prawidłowego stosowania art. 27 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, niezbędne jest prowadzenie przez organ podatkowy bieżącej analizy deklaracji podatkowych i terminowości wpłat, którą to analizę ułatwiać powinna prawidłowo i starannie prowadzona karta kontowa podatnika. 2. Okoliczność, że wysokość kwoty należnych odsetek mogłaby

Wymogi formalne, stawiane fakturom VAT nie mogą być celem samym w sobie, zwłaszcza w sytuacji, gdy organy podatkowe nie mają wątpliwości co do tego, że kwestionowane faktury odzwierciedlają rzeczywiste zdarzenia gospodarcze i ujęte zostały w ewidencji zakupu.

1. Sprawa zwrotu nienależnie uiszczonego podatku jest indywidualną sprawą z zakresu administracji i jeśli podatnik złożył stosowny wniosek do organu podatkowego, to - w myśl art. 104 Kpa - sprawa ta powinna być załatwiona poprzez wydanie decyzji. Dokonanie zwrotu via facti jest możliwe tylko w sytuacji, gdy nadpłata lub nienależność podatku jest oczywista i gdy nie ma potrzeby prowadzenia postępowania

1. Artykuł 139 Kpa ustanawia zasadę zakazu reformationis in peius. Od tej zasady art. 174 Kpa wprowadza wyjątek; wniesienie przez podatnika odwołania otwiera możliwość pogorszenia jego sytuacji. W celu zapewnienia jednak zasady dwuinstancyjności, organ odwoławczy nie ma kompetencji do zmiany decyzji organu I instancji, a obowiązany jest zwrócić sprawę temu organowi. 2. Nie stanowią podstawy do odliczenia

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 1993 r. /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482/ zawierała odmienną regulację prawną w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne /art. 16 ust. 1 pkt 25/ oraz rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona /art

Przepis par. 12 pkt 3 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz. U. nr 99 poz. 496 ze zm./ o dokumentowaniu wydatków związanych z używaniem na potrzeby działalności gospodarczej samochodu osobowego zestawieniem miesięcznym, a od lipca 1993 r. - ewidencją przebiegu pojazdu na zasadach tzw. kilometrówki, ma zastosowanie tylko do własnego

1. Samowolna zmiana przeznaczenia budowanego warsztatu mechanicznego na budynek mieszkalny nie uzasadnia kwalifikacji takich wydatków jako wydatków mieszkaniowych na budowę budynku mieszkalnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm. - art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b"/. 2. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy

Stosowanie sankcji z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest obligatoryjne.

Używając cudzą rzecz i pobierając z niej pożytki oraz nie płacąc za to w zamian umówionego czynszu dzierżawca otrzymuje od kontrahenta świadczenie nieodpłatne, którego wartość w myśl przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ stanowi podlegający opodatkowaniu przychód. Bez znaczenia przy tym pozostaje to, że

Jakkolwiek przepis art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przewiduje wydanie przez urząd skarbowy decyzji ustalającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym w razie niezłożenia przez podatnika zeznania o wysokości osiągniętego dochodu oraz decyzji ustalającej inną wysokość podatku aniżeli wynikająca ze złożonego zeznania

Z treści art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wynika zakaz obniżenia podatku należnego o naliczony po upływie wskazanego w tym przepisie terminu. Wynika z niego jedynie, że obniżenie kwoty podatku należnego następuje w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzyma fakturę albo dokument odprawy celnej

1. Odliczeniu od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "e" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ podlegają wydatki na cele mieszkaniowe podatnika, a więc nie wydatki na budowę obiektów, w których jest lub ma być prowadzona działalność gospodarcza, ani budynków w których zaspokajają swoje potrzeby mieszkaniowe inne osoby, a

Kwoty zabezpieczone na poczet przyszłych należności podatkowych nie są tożsame z nadpłatą podatków, o których mowa w art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, bowiem nadpłatę mogą stanowić świadczenia podatkowe nadpłacone oraz nienależnie uiszczone. Kwoty zabezpieczone nie mają natomiast charakteru świadczeń podatkowych. W myśl art. 165

Ani organy podatkowe, ani też sąd administracyjny nie posiadają specjalistycznej wiedzy z zakresu meblarstwa.

Do zobowiązania prawno-płatniczego z tytułu pobrania i nieodprowadzenia podatków /zaliczek/ od pracowników - art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ ma zastosowanie w sposób odpowiedni do istoty zaległości płatniczej. Art. 31 ustawy o zobowiązaniach podatkowych dotyczy przede wszystkim zaległości z tytułu ciążącego na podatniku zobowiązania

Art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przewiduje dla rachunków uproszczonych identyczne składniki treściowe co do faktur. W związku z tym należy przyjąć, że termin "rachunek VAT" jest równoznaczny z terminem "faktura VAT".

Podział majątku spółki polegający na utworzeniu dwóch odrębnych podmiotów gospodarczych nie jest tym samym co przekazanie towarów na potrzeby osobiste wspólników. Ponadto w sytuacji szacunkowego ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT, podstawę prawną decyzji stanowi nie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ lecz art.

Po przekształceniu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na własnościowe, przy sprzedaży tego ostatniego prawa, za jego nabycie - w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ - należy uważać otrzymanie przydziału na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

Częścią składową samochodu osobowego w rozumieniu art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w związku z art. 47 Kc jest to wszystko, co zwiększa wartość samochodu w ewidencji /wykazie/ środków trwałych, prowadzonej na potrzeby amortyzacji majątku podatnika.

Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości nie jest równoznaczne z ogłoszeniem upadłości. Art. 16 ust. 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wskazuje ogłoszenie upadłości jako jeden, ale nie jedyny sposób uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności. Podatnik może wskazać na inne sytuacje, uprawdopodobniające nieściągalność wierzytelności