I. Podmiotem przestępstwa określonego w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz.U. nr 27, poz. 584) może być każda osoba posiadająca wyroby określone w tym przepisie. II. Przedmiotem tego przestępstwa mogą być również wyroby uzyskane za pomocą przestępstwa lub wolne od cła, a wymienione w art. 5 ust. 1 pkt 5 i 6 cytowanej ustawy, jeśli ich ilość

1. Ilustracją na zastosowanie przepisu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ może być sytuacja, gdy oddział firmy zagranicznej wykonujący w Polsce działalność usługową jest obciążany przez centralę za granicą częścią kosztów ogólnego zarządu niewspółmiernie wysoką do zakresu działalności w Polsce i w związku z tym nie

Zgodnie z przepisem par. 62 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./ zwalnia się od opłaty skarbowej przedsiębiorstwa państwowe od umów sprzedaży zorganizowanych części tych przedsiębiorstw. Zwolnienie podmiotowe nie dotyczy obu stron umowy sprzedaży, lecz jedynie przedsiębiorstwa sprzedającego zorganizowaną część

1. Prawidłowe zastosowanie przepisu art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wymaga ustalenia i rozważenia wszystkich przesłanek wymienionych w tymże przepisie oraz art. 21 ust. 5. Decyzje jakie w tej mierze zapadają nie sa oparte na tzw. uznaniu administracyjnym. 2. Wadliwe i sprzeczne z hipotezą przepisu art

Do kompetencji rady gminy zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ należy wyłącznie określenie wysokości stawek podatku od nieruchomości i tylko w granicach określonych w tym przepisie. Zróżnicowanie stawek podatku od nieruchomości w zależności od tego czy podatnik jest stałym mieszkańcem gminy, czy też nie, stanowi niedopuszczalną

Organ podatkowy wydając decyzję umorzeniową na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ może odmówić umorzenia zaległości podatkowych także wówczas, gdy istnieją przyczyny społeczne lub gospodarcze uzasadniające umorzenie.

1. Jeżeli Urząd Skarbowy nie kwestionował wyliczenia podatku wynikającego ze złożonego wcześniej zeznania podatkowego, a następnie nie uwzględnił skorygowanego przez podatnika zeznania, to brak było podstaw prawnych do wydania decyzji /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/. 2. Uchwała siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 16 listopada 1995 r. daje możliwość odzyskania części uiszczonego podatku również członkom

1. W roku podatkowym 1993 wolą ustawodawcy było objęcie odpisami wszystkich składników majątku trwałego, które wymienione zostały w par. 4 ust. 4 pkt 2-7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych /

Instytucja z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie może spełniać funkcji sankcji, a jej celem jest złagodzenie skutków finansowych powstania zaległości podatkowych czy innych należności w szczególnych przypadkach gospodarczo i społecznie uzasadnionych. Trzeba inaczej oceniać sprawę umorzenia nadmiernie pobranej dotacji

Przesunięcie przychodu zaksięgowanego w 1992 r. do przychodu z 1991 r. powodowało jednocześnie konieczność uwzględnienia kosztów tego przychodu, zgodnie z art. 10 ust. 1 obowiązującej w 1991 r. ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216/. Jednostronne przesunięcie przychodu bez uwzględnienia jednocześnie kosztów uzyskania tego przychodu stanowiło

Postępowanie w sprawach podatkowych jest postępowaniem administracyjnym, co przesądza o stosowaniu przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów Działu III Kpa.

Okoliczności związane z długotrwałym cyklem budowlanym i załatwianiem spraw są bez znaczenia w sprawie skoro zwolnienie podatkowe z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ uzależnione zostało od konkretnych zdarzeń nabycia /wydatkowania na nabycie/ lokalu w ściśle określonym czasie - nie później niż w okresie

Zakwestionowanie wydatków w związku z ich niezgodnym z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 99 poz. 496 ze zm./ ewidencjonowaniem nie daje podstaw do uznania, że zakwestionowane wydatki nie zostały w ogóle poniesione. Niedookreślenie celu wyjazdu w ewidencji przebiegu pojazdu nie stanowi wystarczającego

1. Instytucja umorzenia zaległości podatkowych ma charakter wyjątkowy. Analizując sytuację życiową i materialną podatnika, organy administracji uznały, że nie zachodzą przesłanki, które wskazywałyby, że spłata lub wyegzekwowanie należności wpłynie w sposób istotny na warunki egzystencji podatnika. Prowadzi on nadal działalność gospodarczą przynoszącą dochody, choć - jak podniósł w skardze - wzrastająca

1. O tym czy w konkretnej sytuacji decyzja jest decyzją, o której mowa w art. 5 ust. 1 czy też w art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ decyduje tylko i wyłącznie uregulowany przez ustawodawcę dla danego podatku - sposób powstawania zobowiązań podatkowych. 2. Użyty w przepisie art. 11 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych

Decyzja w przedmiocie odroczenia płatności podatku lub rozłożenia płatności na raty /art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ może zapaść wyłącznie odnośnie podatku, którego wymiar jest ostateczny. W przypadku, kiedy wymiar zaległości podatkowej wynika z nieostatecznej decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe

Ustalenie na podstawie art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zwielokrotnionej kwoty zmniejszonego podatku naliczonego jest ustaleniem zobowiązania podatkowego w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, a związany z tym

Umowne przeniesienie własności działki gruntu dokonane w trybie art. 231 par. 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./ nie powoduje obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej w oparciu o art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Kupno w tzw. wolnym obrocie lokalu mieszkalnego w budynku, który spełniał pierwotnie funkcję hotelu robotniczego, a następnie został adaptowany na cele mieszkalne i użytkowe stanowi wydatek w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

1. Spłata kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię mieszkaniową stanowi wkład mieszkaniowy, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. 2. Gramatyczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że wydatki na wkład budowlany lub mieszkaniowy poniesione w roku podatkowym podlegają odliczeniu bez

Zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ może znaleźć zastosowanie do przypadków, kiedy to podatnikiem jest spółka, której udziałowcem /akcjonariuszem/ jest związek zawodowy, jeśli tylko spełnione zostaną wszystkie przesłanki określone w tym przepisie.

1. Wyłączeniem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ objęty jest tylko pewien zakres działalności podmiotów gospodarczych, a mianowicie obejmujący działalność w zakresie gier losowych, a nie działalność związaną z prowadzeniem gier losowych. Art. 42 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach

Nierzetelność ksiąg podatkowych jest zjawiskiem obiektywnym, niezależnym od przyczyn i intencji podatnika oraz od faktu, czy księgę podatkową prowadzi osobiście, czy też powierza jej prowadzenie innym osobom. Tylko tzw. zdarzenia losowe mogą zwalniać od skutków nierzetelności księgi.

Należy odróżnić ewidencję, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ od ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 4 tej ustawy. Pełna ewidencja, o której mowa w art. 27 ust. 4 jest związana przede wszystkim z wprowadzonym przez ustawę opodatkowaniem obrotu w danej fazie produkcji lub wymiany metodą