1. Sprzedaż spirytusu nie była sprzedażą na eksport, bowiem decyzja dopuszczająca do wywozu spirytusu za granicę zawarta w dokumencie SAD uchylona została ostateczną decyzją Dyrektora Urzędu Celnego, a postępowanie w sprawie wywozu tego towaru zostało umorzone. 2. Wobec dowodowego wykazania, że Zakłady przy produkcji przeznaczonej na eksport stosowały normę ubytków w wysokości 0,9 procent, nie znajdowało
1. Spłata zobowiązania z tytułu kaucji pieniężnej nie stanowi wydatku będącego kosztem uzyskania przychodów /art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. 2. Kosztem wytwarzania środka trwałego są wydatki rzeczowe, osobowe, a nie wartość pracy podatnika.
Brak złożenia wymaganego przepisem oświadczenia o wyborze zwolnienia z podatku od towarów i usług VAT - powoduje, że podmiot gospodarczy staje się w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnikiem tego podatku ze wszystkimi konsekwencjami, a w szczególności z obowiązkiem prowadzenia ewidencji oraz naliczania
Nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki na zaangażowane środki obrotowe w postaci materiałów, robocizny bezpośredniej oraz zakupione usługi zewnętrzne, jeśli inwestor nie odebrał robót do których wykonania posłużyły te środki.
1. Ujemne różnice kursowe walut z tytułu zobowiązań określonych w walutach obcych mogą być uwzględnione jako koszt uzyskania przychodów w czasie, w którym te zobowiązania zostały lub zostaną uregulowane. 2. To że ujemne różnice kursowe walut obcych wyliczone na podstawie przepisów o rachunkowości mają wpływ na wynik finansowy za dany rok nie oznacza, że muszą one mieć wpływ na ustalenie dochodu lub
Wartość pracy podatnika, włożonej w wytworzenie środka trwałego we własnym zakresie, nie jest składnikiem kosztów wytworzenia takiego środka. Są nimi natomiast wypłacone przez podatnika wynagrodzenia wraz z wszystkimi pochodnymi, czyli koszty osobowe, a także koszty rzeczowe.
Za osobę samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu art. 6 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie może być uznana osoba pozostająca w separacji małżeńskiej, co do której nie zapadło orzeczenie o rozwodzie.
Żaden przepis prawa nie łączy możliwości zaliczenia przychodu podatku od nieruchomości tylko przez właściciela lub samoistnego posiadacza.
1. Błędny jest pogląd, że na mocy przepisu art. 208 par. 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ przychodami wolnymi od opodatkowania będą jedynie wpływy z tytułu najmu lokali mieszkalnych i użytkowych oraz ze sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych w drodze przetargów otwartych, o ile koszty uzyskane z tego tytułu nie przekroczą wysokości ustawowych
1. Zlecenie prowadzenia dokumentacji podatkowej przez biuro rachunkowo-podatkowe odbywa się na podstawie odpowiedniej umowy cywilnoprawnej, zawieranej przez podatnika; tego rodzaju umowy nie mogą zmieniać lub przenosić na biuro rachunkowe odpowiedzialności administracyjno-podatkowej, ciążącej na podatniku. 2. Dokonanie przez podatnika w ramach samokontroli korekty wcześniejszych nieprawidłowych deklaracji
Niezłożenie przez podatnika oświadczenia o wyborze zwolnienia z podatku VAT w określonej przepisami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ formie i terminie, a nadto nie posiadanie żadnego potwierdzenia złożenia odręcznego pisma, na które się podatnik powołuje, powoduje, że zgodnie z art. 27 ust. 4 tej ustawy zobowiązany jest
Warunek uzależniający zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu działalności wymienionej w par. 1 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 lutego 1989 r. w sprawie zwolnienia od podatku dochodowego dochodów z tytułu niektórych rodzajów działalności gospodarczej /Dz.U. nr 3 poz. 20 ze zm./ od powstania podmiotu gospodarczego po dniu wejścia w życie rozporządzenia, nie ma zastosowania
Art. 41 Kpa, zgodnie z którym strona w toku postępowania ma obowiązek zawiadomić organ administracji o każdej zmianie swego adresu, zaś w razie zaniedbania tego obowiązku doręczenie pism pod dotychczasowym adresem ma skutek prawny. Przepis ten można stosować tylko wtedy, gdy zmiana adresu strony nastąpiła po jej zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.
Wybudowanie i przebudowanie to dwa pojęcia o różnej treści. Skoro ustawodawca powiązał ulgę podatkową tylko z pierwszym z nich /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm., obecnie Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, to niedopuszczalne jest rozciągnięcie zakresu tej ulgi na inną sytuację faktyczną.
Skoro art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ wśród wyłączeń od opłaty skarbowej nie przewiduje sprzedaży rzeczy w postępowaniu upadłościowym, to brak jest podstaw do zwolnienia tej czynności cywilnoprawnej od opłaty skarbowej.
1. Za koszt uzyskania przychodu nie można uznać kosztów ustanowienia hipoteki na majątku dłużnika poniesionych przez wierzyciela /podatnika podatku dochodowego od osób prawnych/, jeżeli przedmiotem działania podatnika nie jest udzielanie pożyczek. 2. Działalność /w tym reklama/ nosi znamiona publicznej, gdy jest powszechna, ogólna, nieprywatna. O publicznym charakterze działania można mówić wtedy,
Orzekając o odpowiedzialności płatnika w trybie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, organ nie może rozstrzygać o umorzeniu zaległości podatkowej w odrębnym postępowaniu.
Wpłaty dokonane na uzupełnienie kapitału akcyjnego w spółce tworzonej w celu oddania jej do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa na podstawie przepisów o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - nie mogły być uznane jako wydatek przeznaczony na objęcie akcji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz.
Złożenie przez podatnika w czasie trwającej kontroli podatkowej skorygowanej /prawidłowej/ deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług nie ma decydującego znaczenia dla zastosowania art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Wpłaty dokonane w dniu 1 grudnia 1993 r. na uzupełnienie kapitału akcyjnego zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy, nie mogły być uznane jako wydatek przeznaczony na objęcie akcji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 10 w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Przepis ten sformułowany jest w sposób nie budzący wątpliwości
Umorzenie zaległości podatkowej i odsetek jako czyniące wyłom zasadzie powszechności opodatkowania i równego traktowania podmiotów winno być stosowane w sytuacjach szczególnych.
Skoro ustalenia konkretnych kwot nie wpisanych do księgi podatkowej dokonano w oparciu o przedstawione przez podatnika rachunki, będące źródłową dokumentacją podatkową, to pominięcie danych wynikających z tych rachunków oraz brak analizy kosztów prowadzonej przez podatnika działalności wskazuje na dowolność organu podatkowego w ocenie materiału dowodowego. Dopiero wówczas, gdy przedstawione przez podatnika
Par. 31 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./, normuje skutki prawne braków formalnych faktury. Skutki przewidziane w rozporządzeniu nie mogą wykraczać poza delegację ustawową. Wykładnia powoływanego przepisu rozporządzenia winna odpowiadać treści ustawy. W konsekwencji istotne znaczenie mają rodzaj i charakter
1. Jeżeli dany rodzaj usług nie został wyraźnie określony w przepisach szczegółowych, iż ma do niego zastosowanie niższa stawka podatkowa, to tego rodzaju usługi podlegają opodatkowaniu 22 procent stawką podatku. 2. Świadczone przez Spółkę, która nie posiadała koncesji na wykonywanie międzynarodowego transportu samochodowego, lecz korzystała przy transporcie towarów z usług innego uprawnionego przewoźnika