Spółka nie uzyskuje nieodpłatnego świadczenia, jeśli zgodnie z zawartą umową obowiązana jest ponosić koszty ubezpieczenia otrzymanego majątku, podatek od nieruchomości, podatek od środków transportowych oraz wszelkie koszty związane z prowadzeniem działalności przy użyciu objętych używaniem części majątku likwidowanego przedsiębiorstwa.

Przez usługi w zakresie administracji państwowej i samorządu terytorialnego, podlegające ustawowemu zwolnieniu zgodnie z przepisami /załącznik nr 2 do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, należy rozumieć różnego rodzaju czynności, wykonywane głównie przez uprawnione organy administracji publicznej /rządowej i samorządowej

1. Art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie kwalifikuje rodzaju i mocy związku budynku z działalnością gospodarczą podatnika. Teza o objęciu jego hipotezą pośredniego tylko związku jest więc uprawniona i nie stanowi nadinterpretacji ustawy bądź wykładni nie mającej odniesienia do literalnego tekstu prawa. 2. Brzmienie art

O rzetelności księgi decyduje wyłącznie obiektywna zgodność jej zapisów ze stanem rzeczywistym i nie jest tu konieczne badanie bądź wykazywanie umyślnego działania podatnika w celu zaniżenia obrotu a w konsekwencji podatku. Nie ma podstaw, w świetle normatywnej definicji rzetelności księgi zawartej w par. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1988 r. w sprawie prowadzenia podatkowej

Przepis art. 9 ustawy z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy /Dz.U. nr 123 poz. 551/ nie określa, że importerem i eksporterem musi być ten sam podmiot. W omawianym przepisie nie użyto pojęcia "importer", zaś możliwość zwiększenia podatku naliczonego uzależniono od posiadania przez eksportera dokumentu odprawy celnej i dowodu wpłaty podatku

Po zakończeniu roku podatkowego, /a rokiem podatkowym jest w tym przypadku rok kalendarzowy/ postępowanie w sprawie zaniechania ustalania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych staje się bezprzedmiotowe.

Akt normatywny ma pełnić z założenia jakieś funkcje społeczne i nie może być traktowany jako abstrakcyjnie - w oderwaniu od zamiarów normodawcy - rozumiany zestaw norm prawnych. Z tego względu sięga się przy wykładni przepisów do uzasadnień projektów aktów normatywnych, dyskusji w komisjach sejmowych, wystąpień posłów sprawozdawców projektu ustawy.

Za podstawę zwolnienia instytucji filmowych od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie można uznać ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii /Dz.U. nr 22 poz. 127 ze zm./ oraz par. 24 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki

Ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii /Dz.U. nr 22 poz. 127 ze zm./ ani par. 24 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 lutego 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej instytucji filmowych /Dz.U. nr 9 poz. 67/ nie można uznać za podstawę zwolnienia instytucji filmowych od podatku od nieruchomości w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach

Usługa polegająca na wynajmie lokali użytkowych w budynkach niemieszkalnych nie mieści się w pozycji 89501 Klasyfikacji Usług "wypożyczanie sprzętu i pomieszczeń". Lokal mieszkalny może się znajdować w budynku niemieszkalnym, a także lokal niemieszkalny może się znajdować w budynku mieszkalnym. Istota podziału na lokale przeznaczone na cele mieszkalne i lokale użytkowe niemieszkalne tkwi w przeznaczeniu

Usprawiedliwione koszty ponoszone przez spółkę z o.o. w związku z funkcjonowaniem jej organów /zarządu spółki/ stanowiły koszty uzyskania przychodu /art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania - Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym w 1992 r./.

Nabywcą majątku w rozumieniu art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ będzie każdy podmiot, który na skutek umowy zobowiązującej do przeniesienia własności nabył własność rzeczy lub innych praw majątkowych podatnika. Bez znaczenia jest przy tym, czy przeniesienie prawa własności następuje odpłatnie /np. w wyniku umowy sprzedaży

W sytuacji, gdy została wydana przez organ podatkowy ostateczna decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego, to w toku późniejszej kontroli skarbowej nie może być wydany "wynik kontroli", w którym odmiennie określono by wysokość tego zobowiązania, gdyż taki wynik kontroli, mając na względzie treść art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm.

Zasądzone koszty zastępstwa adwokackiego wyrokami sądu i postanowieniami komornika na rzecz Skarbu Państwa, nie stanowią należności podatkowych, o której mowa w art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Ze zwolnienia od opłaty skarbowej, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 zwolnione są umowy sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu zawierane przez podatników, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ oraz inne tego rodzaju umowy, objęte zwolnieniami na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2, a także umowy

1. W przypadku nie złożenia zeznania podatkowego, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądowego stwierdzającego prawo do spadku /art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./. 2. Podatek od spadków i darowizn po dniu 1 stycznia 1990 r. wymierza się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu wymiaru podatku

1. Niewpisanie do księgi podatkowej operacji gospodarczych, zarówno po stronie przychodów, jak i kosztów czyni księgę nierzetelną w rozumieniu stosownych przepisów prawa materialnego. O rzetelności księgi przesądza nawet pojedynczy przypadek nierzetelnego jej prowadzenia, zaś okoliczność niezgodności wpisów w księdze ze stanem faktycznym jest zjawiskiem obiektywnym, niezależnym od subiektywnych przyczyn

1. Przepis art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ przewiduje możliwość uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków jeszcze nie poniesionych, lecz już zarachowanych. 2. Nie jest kosztem uzyskania przychodu comiesięczne księgowanie w ciężar kosztów kwoty premii obliczanej

1. Rozstrzygnięcie będące treścią decyzji /art. 107 par. 1 Kpa/ musi być tak sformułowane, aby wynikało z niego w sposób nie budzący wątpliwości, jakie uprawnienia zostały przyznane lub jakie obowiązki zostały a stronę nałożone. 2. Nie określając kwotowo /lecz procentowo/ wartości przyznanej ulgi w podatku dochodowym /par. 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania

Zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo zmniejszenia podatku od towarów i usług należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturach za usługi budowlane związane ze sprzedażą opodatkowaną. W świetle tego przepisu podatek naliczony w fakturach za

Podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów wszelkich kosztów ich uzyskania /art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania - Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./, pod tym jednak warunkiem, że mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalności gospodarczą, a ich poniesienie ma bądź też może mieć wpływ

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ nie przewidują możliwości odliczenia w ciągu roku wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe podatnika w roku poprzednim. Uwzględnienie tych wydatków może bowiem nastąpić dopiero w rocznym zeznaniu podatkowym.

1. Kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego nie podlega uznanie administracyjne samo w sobie, lecz uzasadnienie stanowiska organu podatkowego /wyrażone w decyzji uznaniowej/. 2. Powołanie się w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na zasady współżycia społecznego /art. 5 Kc/ żadną miarą nie może być stosowane w ocenie decyzji podatkowych.

Umowa factoringu jest umową nienazwaną, której regulacji w polskim prawie, jak dotychczas brak. Określenie umowy mianem factoringu nie zmienia faktu, że pozostaje ona umową sprzedaży wierzytelności i tak należy ją traktować.