Warunkiem skorzystania przez podatnika z odliczenia od podstawy opodatkowania wydatku opisanego w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ jest wybudowanie budynku na własne potrzeby mieszkaniowe podatnika.

Zaprzestanie przez podatnika prowadzenia na stałe działalności gospodarczej w okresie zwolnienia lub w ciągu dwóch lat po tym okresie stanowi niedopełnienie warunku zawieszającego, z zastrzeżeniem którego wydano decyzję o zwolnieniu i powoduje wygaśnięcie tej decyzji, gdyż wskutek nieziszczenia się warunku podatnik nie nabył prawa do zwolnienia; wygaśnięcie decyzji organ podatkowy stwierdza w decyzji

Prawo odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na budowę budynku mieszkalnego na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie obejmuje wydatków na urządzenie i zagospodarowanie terenu przylegającego do tego budynku /droga dojazdowa, chodnik/.

Jeśli rada gminy, w granicach uprawnień ustanowionych w art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. nr 52 poz. 268 ze zm./, nie podjęła uchwały o obniżeniu ceny skupu żyta, to podstawą obliczenia podatku rolnego na obszarze tej gminy stanowią ceny skupu żyta ustalone w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Uzasadniona nieobecność podatnika nie jest "nieobecnością stałego pracownika" w rozumieniu par. 18 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551 ze zm./.

Prawo odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na budowę domu mieszkalnego na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie obejmuje wydatków na urządzenie i zagospodarowanie terenu przylegającego do tego budynku /droga dojazdowa, chodnik/.

1. Nie można pokrywać strat w następnych latach, jeżeli przy ustalaniu straty niedopuszczalne było uwzględnienie przychodów, z których dochody nie podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub były wolne od tego podatku. 2. Użyte w art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ sformułowania "nie podlegają opodatkowaniu" oraz

Działalność lombardu /spółki z ograniczoną odpowiedzialnością działającej na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej/, polegająca na udzielaniu bez zezwolenia Prezesa NBP pożyczek pieniężnych pod zastaw, nie jest usługą bankową w rozumieniu symbolu 941 Klasyfikacji usług GUS obowiązującej w 1993 r. i nie może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, ustanowionego w art. 7 ust. 1 pkt 2

Wszelkie wydatki na podróże służbowe mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu pod zasadniczym warunkiem, że podatnik dysponuje wymaganym przez prawo dowodem, iż taki wydatek poniesiono i że był on niezbędny dla osiągnięcia przychodu firmy. Skoro spółka w 1992 r. nie pobierała co miesiąc oświadczeń od swoich pracowników o użyciu samochodów prywatnych do celów służbowych /par. 6 ust. 2 zarządzenia

Brak jest podstaw do wyłączenia skutków z powodu nieznajomości prawa przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą.

Tylko wydatki dotyczące używania do celów prowadzenia działalności gospodarczej samochodów osobowych, będących własnością podatnika, nie wpisanych do ewidencji środków trwałych mogą być odliczone od podstawy opodatkowania jako koszty uzyskania przychodu. Wysokość tych wydatków winna być wykazana w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów wyłącznie w formie dochodów wewnętrznych lub miesięcznych

Okoliczność, że podmiot polski podlega opodatkowaniu w Polsce, a jego kontrahent zagraniczny świadczy podatki od swej działalności w swoim kraju, nie mieści się w ramach pojęcia podwójnego opodatkowania.

Skoro podjęcie przez radę gminy uchwały zwalniającej budynki mieszkalne położone na terenie gminy od podatku od nieruchomości nie narusza granic upoważnienia ustawowego zawartego w art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody, stwierdzające nieważność uchwały rady gminy należy uznać za naruszające

1. Umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych, w tym spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, podlegają opłacie skarbowej na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Postawę obliczenia opłaty skarbowej stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa będących przedmiotem umowy sprzedaży /art. 10 ust. 1 pkt 2/. Jeżeli wartość

Konfekcjonowanie wyrobów akcyzowych, od których został już naliczony podatek akcyzowy określonych jako środki upiększające i wyroby perfumeryjne oznaczone symbolem SWW 1324-4, -5, -6, i -9 nie połączone z jakąkolwiek zmianą ich właściwości nie powoduje powstania nowego zobowiązania w zakresie podatku akcyzowego.

1. Uznaną zasadą w prawie podatkowym jest konieczność wynikania obowiązku podatkowego wprost z przepisu prawa powszechnie obowiązującego. Oznacza to, że nie można w drodze interpretacji przepisu wyciągać negatywnych dla podatnika wniosków. 2. Interpretując przepis art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, trzeba mieć na uwadze

Stosownie do art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika samochodów i ich części składowych. Według art. 47 par. 2 Kc częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub

1. Różnica między art. 5 ust. 1 i art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ jest jednoznaczna i istotna, także ze względu na skutki prawne zawartych w nich unormowań. 2. Przyjęcie poglądu, iż w pojęciu "decyzja ustalająca" mieści się również zakres pojęcia "decyzja określająca" - na gruncie art. 29 ustawy o zobowiązaniach podatkowych

Umowa cywilnoprawna przenosząca obowiązek płacenia podatku od nieruchomości na dzierżawcę nie wywiera skutku w postaci przeniesienia na niego obowiązku publicznoprawnego właściciela. Nie oznacza to jednak, że faktyczne opłacanie przez podatnika tych należności nie jest równoznaczne z ponoszeniem przez niego kosztów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Skoro zatem strony umowy dzierżawy

1. Norma zawarta w przepisie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, jako lex specialis, wyłącza w tym zakresie stosowanie norm zawartych w przepisach art. 19 i art. 21 tej ustawy. 2. Przewidziana w art. 25 ust. 2 pkt 4 tej ustawy możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego o podatek

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ jednoznacznie wskazuje, że odliczeniu od dochodu podlegają jedynie kwoty wydatkowane na cele mieszkaniowe podatnika. Wpłaty na garaż, niezależnie od tego, czy dotyczą one miejsca parkingowego mieszczącego się w tym samym budynku, czy też wolno stojącego budynku

Wyłączenie przez podatnika budynku z prowadzonej działalności gospodarczej, polegające tylko na zaniechaniu wykorzystywania powierzchni budynku na potrzeby tej działalności nie uzasadnia stosowania przy opodatkowaniu takiego budynku podatkiem od nieruchomości niższej stawki podatkowej, przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9

Wyłączenie przez podatnika budynku niemieszkalnego z prowadzonej działalności gospodarczej, może uzasadniać zastosowanie przy wymiarze podatku od nieruchomości stawki określonej w art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ tylko w wypadku, gdy jednocześnie nastąpi zmiana wykorzystywania budynku na inne cele niż prowadzona działalność

Udzielenie rabatu podatnikowi powiązanemu więzami rodzinnymi i nie udzielenie takiej bonifikaty innym podmiotom, nie mającym takiego związku, skutkuje zastosowaniem przepisu art. 17 ust. 1 pkt 3, ust. 2 i 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku do towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ według którego określa się wysokość obrotu na podstawie przeciętnych cen stosowanych