1. Pozbawienie uprawnień wynikających z materialnego prawa administracyjnego nie może nastąpić w drodze zabiegów redakcyjnych, nawet wówczas gdy polegają one na dostosowaniu ułomnego orzeczenia organu do wyraźnej dyspozycji wynikającej z normy prawa materialnego. 2. Paragraf 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników
1. Termin płatności podatku dochodowego od dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, ustanowiony w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, wywołuje ten skutek, że o ile w tym terminie strona nie złoży oświadczenia przewidzianego w tym przepisie, to organ podatkowy wyda decyzję o wymiarze podatku. 2. Nie pozbawia to strony
Pozbawienie uprawnień wynikających z materialnego prawa administracyjnego nie może nastąpić w drodze zabiegów redakcyjnych, nawet wówczas gdy polegają one na dostosowaniu ułomnego orzeczenia organu do wyraźnej dyspozycji wynikającej z normy prawa materialnego.
Odstąpienie przez płatnika od poboru podatku jest możliwe tylko w sytuacji, gdy możliwość taką przewiduje przepis szczególny.
1. Rozstrzygnięcie sprawy z zakresu art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. - o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ następuje w ramach uznania administracyjnego 2. Zaniechanie ustalania i poboru zobowiązań podatkowych stosuje się wyjątkowo w szczególnie uzasadnionych wypadkach, zwłaszcza w razie znacznego ograniczenia możliwości płatniczych podatnika wskutek zdarzeń losowych
Podatnik zamierzający odliczyć od dochodu darowizny, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, powinien wykazać, kiedy, komu, jaką kwotę i na jaki cel podarował. Zmiana ust. 6 tego artykułu dokonana ustawą z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych
Odliczenia od dochodu z działalności gospodarczej danego roku podatkowego, o której mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ podlegają koszty uzyskania przychodu w tym roku poniesione, natomiast w wypadku należności nieściągalnych - odliczenie następuje w roku podatkowym, w którym nieściągalność została uprawdopodobniona
Nieodpłatne użytkowanie cudzych urządzeń technicznych do prowadzenia działalności gospodarczej, dla osiągnięcia z tej działalności przychodów, jest przychodem podlegającym opodatkowaniu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.
Dla wymiaru podatku od nieruchomości bezprzedmiotowe jest unormowanie dotyczące aktualizacji ceny gruntu zawarte w art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./.
Termin zawiadomienia organu podatkowego o wyborze zwolnienia nie może być utożsamiany z wyborem tego zwolnienia.
1. Wydatki na utrzymanie mieszkań zakładowych nie mają bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i wpływu na wielkość osiągniętego przychodu, wobec czego nie stanowią kosztu uzyskania przychodu - jeśli nie wynika to z układu zbiorowego pracy lub z innych aktów prawnych. 2. Z faktu wprowadzenia ustawą z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania
Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 1992 r., jeżeli dochody z jakiegokolwiek źródła były wolne od podatku, czy też podatkowi nie podlegały, to przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się zarówno przychodów z tego źródła, jak i kosztów uzyskania tego przychodu, niezależnie od rodzajów tych kosztów, to jest zarówno
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ w okresie do dnia 31 grudnia 1993 r. podatek od towarów i usług pobrany od aportów rzeczowych przekazanych z zagranicy na rzecz spółek działających w Polsce nie podlegał zwrotowi, z uwagi na fakt, iż spółka przy przekazywaniu wkładu niepieniężnego w formie aportu rzeczowego
1. Przepis art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ uzasadnia zastosowanie przy wymiarze podatku stawki podwyższonej lub zwielokrotnionej tylko w wypadku, gdy zaniedbanie przez podatnika obowiązków w zakresie prowadzenia ewidencji, o których mowa w ustępie czwartym nie stwarza dostatecznie wiarygodnej podstawy
Spółka prawa handlowego udzielająca pożyczek pieniężnych bez stosownego zezwolenia, to jest wykonująca jedną z czynności bankowych, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe /Dz.U. 1992 nr 72 poz. 359 ze zm./, nie może być uznana za podmiot gospodarczy "prowadzący działalność w zakresie (...) udzielania pożyczek" w rozumieniu par. 68 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia
Dla pozbawienia ksiąg podatkowych mocy dowodowej na podstawie art. 169 par. 1 Kpa nie wystarcza ustalenie, że w pewnym okresie nie dokonano w księdze odpowiadającego rzeczywistości zapisu, o ile tylko sam podatnik zapis ten następnie doprowadził do stanu zgodnego z rzeczywistością. W takiej sytuacji nie tyle o nierzetelności księgi, co o jej wadliwości formalnej można mówić. Organ podatkowy ustala
W razie uchylenia przez organ odwoławczy decyzji wydanej na podstawie art. 175 par. 1 Kpa, przepis art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, przewidujący oprocentowanie nadpłaty podatku nie znajduje zastosowania.
Organ podatkowy, dokonujący wymiaru podatku od nieruchomości gruntowej, nie jest uprawniony do przyjęcia za podstawę wymiaru podatku innej powierzchni od tej, jaka figuruje w rejestrze gruntów, prowadzonym przez właściwy organ geodezyjny.
Wartość rynkową sprzedawanej rzeczy lub prawa jako podstawę opodatkowania ustala się tylko wtedy, kiedy cena bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej /art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.
Żaden przepis zarówno ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, jak i ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie przewiduje stosowania sankcji w postaci pozbawienia podatnika prawa do zwrotu różnicy między podatkiem należnym i naliczonym.
Odmowa przeprowadzenia dowodu z dokumentów firm sprzedających towary i usługi rażąco narusza zasady postępowania administracyjnego, w szczególności art. 75 Kpa. W świetle tego przepisu niedopuszczalne jest stosowanie formalnej teorii dowodów przez twierdzenie, że daną okoliczność można udowodnić wyłącznie określonymi dowodami, bądź tworzenie nowych reguł korzystania ze środków dowodowych.
W sprawie podatkowej, w której strona domaga się zastosowania ulg podatkowych, konieczne jest ustalenie, czy na stronie w ogóle ciąży obowiązek podatkowy.