Trzyletni terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486/ dotyczy możliwości wydania decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, nie zaś jej doręczenia.

Przedawnienie, ustanowione w art. 7 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, nie następuje, kiedy organ odwoławczy, uchylając decyzję organu podatkowego pierwszej instancji, orzeka merytorycznie w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego.

1. Na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ organ podatkowy może wydać decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego powstałego z mocy samego prawa /art. 5 ust. 2 ustawy o zobowiązaniach podatkowych/ do czasu do którego zobowiązanie to istnieje. Decyzji takiej nie można wydać po wygaśnięciu zobowiązania podatkowego

W decyzji wydawanej na podstawie art. 21 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie ma potrzeby, ani nawet możliwości, wymieniania konkretnych ruchomości, które mają zostać zajęte.

W przypadku wliczenia do podstawy wymiaru świadczenia równowartości deputatu węglowego, która nie została uwzględniona w podstawie jego wymiaru w pierwszorazowej decyzji, wysokość podstawy wymiaru tego świadczenia ulega ponownemu ubruttowieniu z zachowaniem zasad wynikających z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst: Dz.U. z 1993 r., Nr 90, poz. 416)

Odsetek od wkładów nadobowiązkowych nie można uznać za przychody z kapitałów pieniężnych w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, gdyż nie odpowiadają one żadnemu z wymienionych enumeratywnie w art. 17 tej ustawy tytułów. Przedmiotowe odsetki nie są odsetkami od pożyczek, gdyż wkład nadobowiązkowy w świetle ustawy z dnia 16.09.1982

Odpowiedzialność płatnika z art. 14 ust. 2 i 3 ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie wyłącza odpowiedzialności podatnika, który pozostaje stroną postępowania. Niepobranie podatku przez płatnika nie powoduje uchylenia obowiązku podatkowego ciążącego na podatniku. Płatnik i podatnik odpowiadają in solidum. Ani jednak zasady odpowiedzialności in solidum, ani treść

Fakt, że toczy się postępowanie egzekucyjne, nie czyni wniosku podatnika w sprawie umorzenia zobowiązania podatkowego bezprzedmiotowym /art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Art. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wyliczający w sposób kompletny kapitały pieniężne - jako źródło przychodów - nie wymienia oprocentowania wkładów pieniężnych w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych. W świetle postanowień tej ustawy, oprocentowanie wkładu pieniężnego nie może być potraktowane inaczej niż jako przychód z tytułu

Oprocentowanie wkładu pieniężnego związanego z członkostwem w rolniczej spółdzielni produkcyjnej jest przychodem z tytułu tego członkostwa w rozumieniu art. 12 ust. 6 w związku z art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./; nie jest to przychód "z kapitałów pieniężnych", o których mowa w art. 17 tej ustawy.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. nr 52 poz. 268/ przy wymiarze podatku rolnego organ wymiarowy dla ustalenia liczby hektarów przeliczeniowych przyjmuje powierzchnie, rodzaj i klasę użytków rolnych wynikających z ewidencji gruntów. Zmiana decyzji o klasyfikacji gruntów, na której oparto decyzję podatkową, stanowi podstawę do wznowienia postępowania w sprawie

1. Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551/ nie przewidują możliwości jakiegokolwiek ograniczenia obowiązku podatkowego z powodu "zawieszenia działalności" gospodarczej w tej formie opodatkowania. 2. W sprawie wszczętej na wniosek podatnika organ podatkowy nie jest uprawniony do określenia przedmiotu sprawy niezgodnie z wolą

Przepis art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie ustanawia możliwości - przy obliczaniu miesięcznych zaliczek - traktowania jako kosztów uzyskania przychodu roku podatkowego zapasów z roku poprzedniego.

Na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1992 r. jeżeli dochody z jakiegokolwiek źródła były wolne od podatku, czy też podatkowi nie podlegały, to przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się zarówno

W wypadku gdy podatek stał się zaległością podatkową, nie można już zaniechać poboru podatku. Przekazanie przez podatnika zysku czystego spółki na finansowanie bieżącej jej działalności stanowi sposób zadysponowania osiągniętym dochodem. Dochód ten podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, skoro zgodnie z art. 191 par. 3 Kodeksu handlowego czysty zysk przypadł jedynemu udziałowcowi spółki.

Z wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowych na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ może wystąpić każdy podmiot, na którym ciąży obowiązek uiszczenia tych należności, w tym płatnicy i osoby trzecie, zobowiązane z mocy przepisów prawa do uiszczenia ciążących na nich zaległości podatkowych.

1. Art. 48 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 14 ust. 1 tej ustawy i mającym zastosowanie tylko w 1993 r. do podatników, którzy wykonywali czynności podlegające opodatkowaniu przed 5 lipca 1993 r. Oznacza to, że w 1993 r. pierwszy z przepisów wyłączył zastosowanie drugiego. 2. Użycie

Skoro obowiązek w podatku od spadków i darowizn powstaje z tytułu darowizny z chwilą złożenia oświadczenia przez darczyńcę w formie aktu notarialnego, to podstawą opodatkowania darowanego budynku mieszkalnego jest jego wartość ubezpieczeniowa w roku sporządzenia tego aktu notarialnego.

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą, który w okresie od chwili wejścia w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ do 15 września 1993 r. wliczał do ceny sprzedaży swoich produktów podatek VAT według stawki 22 procent nie może na zasadzie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych

Podatnik zamierzający skorzystać z odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe, powinien udowodnić w sposób nie budzący wątpliwości, że te wydatki faktycznie poniósł /art. 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Wydruki kasowe nie zawierają w swojej treści - poza wysokością ceny - żadnej informacji dotyczącej rodzaju

Zwrot "w celu" użyty w art. 22 ust. 1 zdanie 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ znaczy, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania. Warunkiem jest to, aby między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodził związek przyczynowo-skutkowy, tj. poniesienie

1. Zwrot "w celu", użyty w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, oznacza, iż aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. 2. Za koszty

Wykładnia gramatyczna art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy o opłacie skarbowej "nie podlegają opłacie skarbowej umowy sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu zawierane przez podatników, o których mowa w art. 5 ustawy o VAT" - prowadzi jednoznacznie do wniosku, że przepis ten wyłącza obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej od umów w szczególności: dzierżawy, najmu przez podatników podatku

1. Warunkiem wyboru zwolnienia od podatku od towarów i usług, o czym stanowi art. 14 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, jest złożenie przez podatnika stosownego oświadczenia. 2. Niewskazanie przez kontrolującego na nieprawidłowości w działaniu podatnika nie jest naruszeniem art. 9 Kpa, jeżeli spowodowane zostało niezgodnym