Organ podatkowy może stosować sankcję przewidzianą w art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ tylko wówczas, gdy brak jest ewidencji, która umożliwia określenie przedmiotu i podstawy opodatkowania. Inne naruszenie obowiązków określonych w art. 27 ust. 4 tej ustawy nie daje podstaw do zastosowania powyższej
1. O ile podatnik, w momencie dokonania każdego kolejnego obrotu spełniał warunek do zwolnienia od podatku obrotowego przewidzianego w par. 2 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1992 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy oraz zwolnień od tego podatku /Dz.U. nr 32 poz. 140 ze zm./, zawarty w par. 2 ust. 6 tego rozporządzenia
Z przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe /Dz.U. nr 4 poz. 21 ze zm./, po zmianie wprowadzonej z dniem 1 stycznia 1990 r., nie wynika zakaz prowadzenia działalności polegającej na udzielaniu pożyczek przez inne niż banki jednostki organizacyjne.
Istotą zabezpieczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ jest ochrona majątku podatnika, mająca na celu zapewnienie wykonania zobowiązania podatkowego w przyszłości. Sam fakt, iż wspomniany przepis pozwala dokonać zabezpieczenia przed wydaniem decyzji ustalającej wysokość zobowiązania świadczy o tym,
1. Z przepisu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "o" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wynika, że wydatki na wkład budowlany lub mieszkaniowy, poniesione w roku podatkowym, podlegają odliczeniu bez względu na to, kiedy powstało zobowiązanie do uiszczenia wkładu. 2. Żaden z przepisów powyższej ustawy nie zabrania odliczania od podstawy opodatkowania
Przepis ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ przewidujący zwolnienia podatkowe musi być interpretowany w sposób ścisły. Użycie w nim zwrotu "wydatkowanych na nabycie udziałów lub akcji od Skarbu Państwa" oznacza, że chodzi w nim nie o spłatę rat ceny zakupu określonych papierów wartościowych, które zostały nabyte wcześniej niż określona
1. Zdarzeniem prawnym, z którym ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. a podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm. - art. 15 ust. 1/ wiąże obowiązek uiszczenia opłaty targowej, jest dokonywanie sprzedaży, a przynajmniej wyjście z ofertą sprzedaży, polegającą na wystawieniu towaru z oznaczeniem jego ceny. 2. Przepisy cytowanej wyżej ustawy nie mogą stanowić podstawy do ustalania przez radę
Sąd administracyjny rozpatruje sprawę na podstawie stanu faktycznego i prawnego istniejącego w dniu wydania decyzji ostatecznej. Zarzuty podniesione przez stronę po raz pierwszy w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie mogą - jako spóźnione - doprowadzić do wzruszenia zaskarżonej decyzji.
Przepisy ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie mogą stanowić podstawy do ustalania należności z tytułu rezerwacji miejsc na targowiskach i podjęcie takiej uchwały oznacza przekroczenie przez radę gminy uprawnień wynikających z przepisów tej ustawy.
Artykuł 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ nakazuje uwzględnić ceny rynkowe z dnia złożenia zeznania podatkowego; ceny te odnoszą się nie tylko do wchodzących w skład spadku rzeczy i praw majątkowych, ale także do długów obciążających spadek.
Przepis art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ w brzmieniu obowiązującym w 1993 r. nie obejmował nabycia nieodpłatnego, jakim jest aport rzeczowy do spółki ze strony zagranicznego wspólnika.
Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie przewidują możliwości prowadzenia odrębnej sprawy o ulgę z tytułu zakupu mieszkania. O tym, czy ulga przysługuje, czy nie, organ podatkowy rozstrzyga przy okazji wymiaru podatku /art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486/.
Prawo do odliczenia wydatków na cele mieszkaniowe nie jest uzależnione od źródeł finansowania tych wydatków.
Działalność gospodarczą w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ musi stanowić taka działalność, której podstawowym zadaniem jest wznoszenie, sprzedawanie budynków /lokali/ mieszkalnych lub zarządzanie nimi. Źródło finansowania budowy może być właśnie pomocne w ustaleniu charakteru i zakresu prowadzonej
Utworzenie przez podatnika na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ i par. 40 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35/ rezerwy na pokrycie należności nieściągalnych
1. Garaże wolno stojące oddane w użytkowanie na zasadzie spółdzielczego prawa do garażu członkom spółdzielni mieszkaniowej nie są budynkami związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, a w konsekwencji grunty zabudowane tymi obiektami nie służą prowadzonej działalności gospodarczej. 2
Nie można w ogóle rozważać kwestii umorzenia zaległości podatkowych, dopóki wysokość należności pozostaje sporna. Wysokość ta ma bowiem istotne znaczenie dla oceny, czy zachodzą wypadki gospodarczo lub społecznie uzasadnione z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Niewydanie decyzji wymiarowej w tym przypadku mimo wyraźnego
Wniosek o częściowe zaniechanie poboru podatku może być bowiem rozpatrzony nie później niż przed upływem terminu płatności podatku. Trudno bowiem przyjąć, iż przepisy o zaniechaniu poboru podatku pozostawałyby w częściowym zbiegu z przepisami o umorzeniu zaległości podatkowej. Jedną z zasad obowiązujących w systemie prawa jest bowiem zasada jego wewnętrznej niesprzeczności.
W demokratycznym państwie prawnym utrzymywanym z danin obywateli - ponoszenie ciężaru podatkowego stosownie do zdolności podatkowej podatnika oraz w oparciu o zasadę równości obywatelskiej - uznać należy za naczelną zasadę tego państwa. Stąd też przymiot powszechności podatku dochodowego od osób fizycznych nie może być uznany za naruszenie zasady demokratycznego państwa prawa - lecz przeciwnie za jej
Nieruchomości Skarbu Państwa pozostałe po likwidacji państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej wydzierżawione przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /t.j. Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431/, o ile spełnione są pozostałe przesłanki określone w tym przepisie.
Ponieważ skarżąca nie dopełniła ciążących na niej obowiązków, a więc nie sporządziła spisu z natury towarów handlowych na dzień 5.07.1993 r., nie zaprowadziła ewidencji zakupu i sprzedaży, jak również nie złożyła deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług za lipiec 1993 r., zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług ustala się, zgodnie z art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia
Świadczenia odszkodowawcze z tytułu wypadku przy pracy uzyskane we Francji przez podatnika mającego miejsce zamieszkania w Polsce korzystały - w stanie prawnym sprzed 6 marca 1993 r. - ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych /art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.
Pojęcie budynek lub grunt "związany z prowadzeniem działalności gospodarczej", w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ oznacza także związek pośredni służący prowadzonej działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, a w tym również koszty transportu związane z prowadzoną działalnością gospodarczą pod warunkiem jednakże, że koszty te /transportu/ zostaną prawidłowo wyliczone i udokumentowane