Ograniczenie dostępu do dokumentów wyłączonych z akt postępowania podatkowego jest legalne, gdy zachodzi konieczność ochrony interesu publicznego i prywatności osób trzecich, zwłaszcza w przypadku, gdy dokumenty te nie mają wpływu na rozstrzygnięcie sprawy.

Nie każda aktywność związana z najmem lub sprzedażą nieruchomości stanowi działalność gospodarczą. Jeżeli czynności te mają charakter incydentalny, nie są zorganizowane ani wykonywane w sposób ciągły, nie mogą być uznane za działalność gospodarczą, nawet jeśli podatnik prowadzi ewidencję środków trwałych i księgi podatkowe.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok WSA i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania z powodu braku podstawy prawnej i uzasadnienia, zobowiązując WSA do rzetelnej analizy prawnej wniosku o interpretację.

Usługi świadczone przez B. L.P., obejmujące dostęp do informacji transakcyjnych, spełniają definicję zarządzania funduszami inwestycyjnymi w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy o VAT. NSA uznał ich zwolnienie z VAT, wytyczając konieczność ponownego rozstrzygnięcia sprawy z uwzględnieniem tej interpretacji.

Postanowienie o uchyleniu wyroku WSA i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania z uwagi na naruszenie zasady jawności postępowania sądowego, co pozbawiało stronę możliwości obrony jej praw.

Nie stwierdza się istnienia przesłanek do refakturowania usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje brakiem uprawnień do odliczenia VAT przez A. spółka z o.o., której działania ograniczały się do płatności świadczonych na rzecz C.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że wątpliwości co do zastosowania właściwej stawki VAT wynikające z różnic interpretacyjnych powinny być rozstrzygnięte na korzyść podatnika, w świetle zasady uzasadnionych oczekiwań. Ustalono, że działalność gastronomiczna prowadzona przez Skarżącą może być traktowana jako dostawa towarów, co uzasadnia stosowanie stawki 5% zgodnie z wcześniejszą praktyką interpretacyjną

Ostateczne rozstrzygnięcie sprowadza się do stwierdzenia, że spółka będąca świadomym uczestnikiem mechanizmu karuzeli podatkowej nie może korzystać z prawa do odliczenia VAT, ani z procedury TAX FREE, gdyż transakcje fikcyjne pozbawione są znaczenia gospodarczego.

Art. 11 u.p.d.o.p. nie uprawnia organów podatkowych do recharakteryzacji i reklasyfikacji transakcji powiązanych dla celów podatkowych, jedynie na ich podstawie. Wyroki podjęte na tej podstawie bez wyraźnego umocowania prawnego wymagają uchylenia.

Prawo do uzyskania oprocentowania nadpłaty podatku VAT powstałej w wyniku orzeczenia TSUE uzależnione jest od zgłoszenia przez podatnika wniosku o zwrot tej nadpłaty, co wyklucza prawo do oprocentowania w przypadku przeniesienia tej nadpłaty na kolejne okresy rozliczeniowe.