W przypadku uzasadnionych wątpliwości co do zdolności do czynności prawnych strony, organ podatkowy ma obowiązek zweryfikowania prawidłowości pełnomocnictwa i zapewnienia stronie czynnego udziału w postępowaniu.

Oddalenie skargi kasacyjnej Dyrektora IAS w Katowicach; potwierdzenie uchylenia decyzji o odpowiedzialności podatkowej członka zarządu z uwagi na niewykazanie bezskuteczności egzekucji i nieprzeanalizowanie braku winy członka zarządu co do zaniechania wniosku o upadłość spółki.

W świetle art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej odpowiedzialność członków zarządu spółki z o.o. za zaległości podatkowe wymaga wykazania przez organ, że prowadzono postępowania wobec wszystkich członków; brak takiego dowodu skutkuje bezzasadnością decyzji o odpowiedzialności solidarnej.

Usługi świadczone odpłatnie na rzecz podmiotów zewnętrznych przez fundację, posiadającą status centrum integracji społecznej, nie korzystają ze zwolnienia z VAT, gdy nie są ściśle związane z usługami kształcenia zawodowego, a ich realizacja stanowi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT.

O opodatkowaniu nieruchomości jako związanej z działalnością gospodarczą decyduje rzeczywiste jej wykorzystywanie w działalności gospodarczej; samo posiadanie przez przedsiębiorcę nie uzasadnia wyższych stawek podatku. Nieujawnienie budynku w ewidencji wymagające ustalenia rzeczywistego przeznaczenia.

Skarga kasacyjna R. Ł. w sprawie odpowiedzialności podatkowej członka zarządu za zaległości podatkowe spółki została oddalona z uwagi na niewystarczającą podstawę prawną i brak wykazania naruszeń proceduralnych ze strony organów podatkowych.

NSA oddala skargę kasacyjną Dyrektora IAS, uznając prawidłowość uchylenia decyzji o solidarnej odpowiedzialności podatkowej przez WSA, wskazując na istotne uchybienia w zakresie weryfikacji ważności pełnomocnictwa w kontekście zdrowotnym podatnika.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że świadome uczestnictwo w oszustwie karuzelowym wyklucza możliwość uzyskania korzyści podatkowych, a przedstawione zarzuty nie wykazały błędów w dotychczasowym postępowaniu podatkowym i sądowym. Tym samym skarga kasacyjna została oddalona jako bezzasadna.

Zaliczenie wpłaty przez organy podatkowe na poczet zaległości spadkodawcy powinno uwzględniać zasady kolejności zaspokajania wierzycieli określone w art. 1025 i 1026 k.p.c. oraz art. 115 u.p.e.a., a zaspokajanie się w sposób niekorzystny dla innych wierzycieli jest niedopuszczalne.

Zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego może wynikać z wszczęcia postępowania karno-skarbowego, pod warunkiem właściwego zawiadomienia podatnika oraz braku uprzedniej wiedzy organu o braku przesłanek do kontynuowania postępowania.

W postępowaniu wznowieniowym art. 240 § 1 pkt 5 O.p. dopuszcza wystąpienie nowych okoliczności faktycznych i dowodów jako podstaw do wznowienia, a odpowiedzialność organu za badanie takich przypadków jest obowiązkowa, nawet gdy wniosek nie wskazuje precyzyjnie przesłanki.

Wyrok NSA, sygn. akt II FSK 2023/23: Niezasadne są zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania administracyjnego i prawa materialnego przy ustaleniu zobowiązania podatkowego za rok 2014. Organy podatkowe prawidłowo rozpoznały kwestie przedawnienia oraz zakwalifikowania wydatków nie jako kosztów uzyskania przychodów.

NSA oddala skargę kasacyjną Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, podtrzymując, że organy podatkowe naruszyły przepisy Ordynacji Podatkowej przez nieprzeprowadzenie zalecanych dowodów, co uzasadnia ponowne zbadanie sprawy zgodnie z wytycznymi NSA.

Jeżeli organy podatkowe ustalą, że podatnik nie wykazał zużycia całej ilości zakupionego oleju na cele grzewcze, to możliwe jest opodatkowanie niezewidencjonowanego zużycia zgodnie z przepisami prawa akcyzowego, a stwierdzone zawieszenie biegu terminu przedawnienia może skutecznie wstrzymać jego upływ.

NSA uznaje, że art. 245 § 1 pkt 3 lit. b o.p. nie uniemożliwia wydania decyzji uchylającej zobowiązanie podatkowe, gdy nowa decyzja nie kreuje nowego zobowiązania, a jedynie koryguje wysokość istniejącego lub umarza postępowanie wskutek jego bezprzedmiotowości.