Dokumenty takie jak faktury, które mają służyć do odliczenia podatku VAT naliczonego, muszą rzetelnie odzwierciedlać rzeczywiste transakcje gospodarcze. W sytuacji gdy organ podatkowy stwierdzi, iż dokumenty te nie spełniają tej funkcji, odmowa prawa do odliczenia jest uzasadniona, co ma na celu ochronę systemu podatkowego przed nadużyciami.

Naruszenie przez organ podatkowy zasad prawdy materialnej oraz swobodnej oceny dowodów, polegające na nierzetelnym wyjaśnieniu stanu faktycznego i selektywnym traktowaniu materiału dowodowego, prowadzi do uchylenia decyzji administracyjnej dotyczącej obowiązku ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W przypadku wszczęcia postępowania karnego skarbowego, dla skutecznego zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych kluczowe jest doręczenie pełnomocnikowi podatnika, który został ustanowiony w postępowaniu, zawiadomienia o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70c Ordynacji podatkowej. Pominięcie wykonania tego obowiązku uniemożliwia zaistnienie materialnoprawnego

W sytuacji, gdy faktury VAT nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a skarżąca spółka miała świadomość lub mogła mieć świadomość uczestniczenia w transakcjach o wątpliwym charakterze, nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur, zwłaszcza gdy nie wykazała należytej staranności w weryfikacji kontrahenta.

Decyzja kasacyjna, uchylająca decyzję organu pierwszej instancji i przekazująca sprawę do ponownego rozpatrzenia, może być podjęta tylko wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości lub w znacznej części, co musi być odpowiednio uzasadnione i wynikać z przesłanek określonych w art. 233 § 2 ordynacji podatkowej. Niewłaściwe użycie tego trybu narusza przepisy