Wynagrodzenie z tytułu prowadzonych czynności syndyka należy zaliczyć do kategorii przychodów określonych w art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Spełnia ono bowiem wszystkie kryteria w nim wskazane, a mianowicie jest wynagrodzeniem przyznawanym przez Sąd na wykonanie zleconych czynności syndyka określonych w prawie

W przypadku decyzji w podatku dochodowym od osób fizycznych wydanych przez organy podatkowe bądź organy kontroli skarbowej zawsze są to decyzje o charakterze deklaratoryjnym, czyli potwierdzającymi istnienie zobowiązania podatkowego, które powstało z mocy prawa.

Zawyżenie opłat za przejazdy taksówkowe w świetle par. 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 151 poz. 717/ nie stanowi podstawy prawnej do zastosowania 50 procent podwyżki karty podatkowej.

Wykorzystanie przez organy podatkowe art. 11 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie jest formą kary, ponieważ znajduje on zastosowanie wówczas gdy brak jest danych niezbędnych dla ustalenia podstawy opodatkowania. Brak takich danych wynikać może z bardzo różnych sytuacji, i to zarówno zawinionych przez podatnika np. brak zgłoszenia prowadzonej

Przepisów dotyczących nadzoru nad działalnością komunalną, zawartych w rozdziale 10 ustawy o samorządzie terytorialnym, nie stosuje się do decyzji indywidualnych w sprawach z zakresu administracji publicznej, wydawanych przez organy gmin, ich związków lub samorządowe kolegia odwoławcze /art. 102 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./. Uchwała zarządu

Odprawa wypłacona skarżącemu na podstawie art. 39 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. 1991 nr 18 poz. 80 ze zm./ nie jest odszkodowaniem otrzymanym na podstawie przepisów prawa administracyjnego, cywilnego bądź innych ustaw. Nie należy również do odpraw wypłaconych na podstawie odrębnych przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy

Spółdzielcze prawo do lokalu przydzielone przed zawarciem związku małżeńskiego stanowi majątek odrębny. Zasadą jest, że spółdzielcze prawo do lokalu przydzielone przed zawarciem małżeństwa przynależy do odrębnego majątku tego z małżonków, na którego rzecz dokonano przydziału /art. 33 pkt 1 k.r.i op., chyba, że małżonkowie przez umowę majątkową /art. 47 k.r.i op./ włączyli je do majątku objętego rozszerzoną

1. Ocena zasadności wypowiedzenia umowy o pracę powinna być dokonywana przez sąd w granicach przyczyn podanych pracownikowi przez pracodawcę (art. 30 § 4 KP). 2. Brak współpracy między pracodawcą i pracownikiem, wskazany jako jedyna przyczyna wypowiedzenia nieuzasadnia wypowiedzenia umowy o pracę, jeżeli stan taki nie obciąża pracownika a wyłącznie pracodawcę. 3. Udzielenie pracownikowi urlopu w okresie

Pracownik, któremu powierza się określone stanowisko i stawia określone wymagania, powinien być oceniany z punktu widzenia wyznaczonych mu obowiązków i wymagań. Nie mogą natomiast stanowić kryterium oceny jego pracy oczekiwania pracodawcy, o których pracownik nie wie zawierając umowę o pracę i o których pracodawca nie informuje go w czasie trwania stosunku pracy.

Pracownica, której stosunek pracy został rozwiązany za porozumieniem stron nie może skutecznie powoływać się na ochronę wynikającą z art. 177 § 3 KP, jeżeli jej oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę w tym trybie nie było dotknięte wadą.

Jeżeli sąd odwoławczy wydał wyrok reformatoryjny po dokonaniu własnych ustaleń na podstawie materiału zebranego w postępowaniu w pierwszej instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym zobowiązany jest wskazać w uzasadnieniu na jakich dowodach je oparł, a także umotywować jakim dowodom odmówił wiarygodności.

Odpowiednie stosowanie w postępowaniu apelacyjnym przepisu art. 316 § 1 k.p.c. oznacza, że sąd drugiej instancji obowiązany jest - przy uwzględnieniu unormowań zawartych w art. 381 i 382 k.p.c. - brać pod uwagę zmiany w stanie faktycznym i prawnym sprawy, wpływające na treść orzeczenia.

Pracodawca zagraniczny może ubiegać się o zezwolenie na zatrudnienie cudzoziemców na podobnych zasadach jak pracodawca krajowy. Charakter umowy, przy wykonywaniu której cudzoziemiec ma być zatrudniony w Polsce, decyduje nie o możliwości ubiegania się o przedmiotowe zezwolenie, lecz wyłącznie o tym, w jakim trybie wniosek tego pracodawcy będzie mógł być rozpatrywany. W przypadku umów określonych w par

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./ w razie orzeczenia rozwodu małżonków zajmujących kwaterę, mogą oni zamieszkiwać w tej kwaterze oraz są uprawnieni do jej zamiany we własnym zakresie /art. 28 ust. 5/.

Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ nie przewiduje jakichkolwiek możliwości odstępstw od przewidzianych w nich zasad i nie daje organom administracji ani sądowi żadnych uprawnień do uznaniowego wydłużania maksymalnych okresów pobierania zasiłku.

W zaskarżonym postanowieniu użyto niewłaściwej terminologii "niedopuszczalność odwołania jako środka wniesionego z uchybieniem terminu". W art. 134 Kpa przewidziane są dwie odrębne sytuacje procesowe: niedopuszczalność odwołania i wniesienie odwołania z uchybieniem terminu. Tego rodzaju uchybienie nie ma jednak wpływu na wynik sprawy.

Obowiązek uwzględnienia cen rynkowych z dnia złożenia zeznania podatkowego dotyczy nie tylko wchodzących w skład spadku rzeczy i praw majątkowych, ale także długów obciążających spadek.

Analiza przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. i z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. 1994 nr 104 poz. 503 ze zm. i Dz.U. 1995 nr 7 poz. 34 ze zm./ prowadzi do wniosku, iż wartością początkową

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym do końca 1996 r. /Dz.U. nr 149 poz. 704/ podstawą opodatkowania dla budowli jest ich wartość z dnia 1 stycznia roku podatkowego, stanowiącego podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z

Dochodem, od którego podatnik może odliczyć wydatki wymienione w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest wyłącznie nadwyżka sumy przychodów ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 tej ustawy nad kosztami ich uzyskania osiągnięta przez niego w roku podatkowym, nie zaś kwota dochodu do opodatkowania wyliczona