Decyzja organu pierwszej instancji mogąca istotnie wpłynąć na rozstrzygnięcie sprawy powinna być wyjaśniona przez organ odwoławczy w trybie art. 136 § 1 k.p.a., a nie przez uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia, jeśli może zostać uzupełniony materiał dowodowy.

Stwierdzenie nieważności uchwały gminy przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznej nieważności wydanych na jej podstawie indywidualnych aktów administracyjnych. W dacie wydania aktu administracyjnego musi istnieć obowiązująca podstawa prawna, nawet jeśli później stwierdzono jej nieważność. Teza od Redakcji

Decyzja ustalająca wysokości opłaty zmiennej za odprowadzanie wód opadowych zgodnie z metodą przewidzianą w art. 552 ust. 2 pkt 1 Prawa wodnego może być wydana jedynie, jeżeli organ podejmie należyte działania zmierzające do ustalenia rzeczywistej ilości odprowadzonych wód opadowych, w tym uzyska od podmiotu obowiązanego odpowiednie informacje.

Zgodnie z art. 48 Prawa budowlanego, procedura legalizacji budowy bez wymaganego pozwolenia ma zastosowanie w przypadku robót budowlanych polegających na rozbudowie i nadbudowie istniejących budynków, jeśli nastąpiły po 1 stycznia 1995 r. Przepisy te są podstawą do wszczęcia postępowania legalizacyjnego, nawet gdy nadbudowa i rozbudowa dotyczą obiektów uznanych za legalnie istniejące pierwotnie.

Budowa drogi wewnętrznej, mimo że określona przez inwestora jako 'utwardzenie terenu', w świetle prawa budowlanego wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Wykonanie takich robót bez odpowiedniego zezwolenia stanowi samowolę budowlaną.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznej nieważności decyzji lub postanowienia wydanego na jego podstawie; konieczne jest uruchomienie odpowiedniego trybu wzruszenia tego rodzaju rozstrzygnięć administracyjnych (art. 147 § 2 p.p.s.a.). Teza od Redakcji

Zmiana decyzji ostatecznej w trybie art. 155 k.p.a. jest możliwa tylko wtedy, gdy za jej uchyleniem lub zmianą przemawia słuszny interes strony lub interes społeczny. Wykazanie tylko subiektywnej woli strony, bez obiektywnych przesłanek wskazujących na konieczność takiej zmiany, nie wystarcza do zmiany decyzji ostatecznej.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznego stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia indywidualnego wydanego na jego podstawie; takie rozstrzygnięcie podlega wzruszeniu w odpowiednim trybie postępowania administracyjnego. Teza od Redakcji

W kontekście w art. 26e ust. 2 pkt 1 o podatku dochodowym od osób fizycznych przy ustalaniu kosztów kwalifikowanych, w odniesieniu do wydatków pracowniczych, należy mieć na względzie wszystkie wydatki poniesione w tym zakresie na różne składniki wynagrodzenia pracownika B+R, w tym także te, obejmujące koszty wynagrodzeń i ubezpieczeń pracowników wypłacane za czas przebywania na urlopie czy zwolnieniu

Brak wymaganych danych w projekcie decyzji o warunkach zabudowy uniemożliwia organom wodnym merytoryczną ocenę zgodności planowanej inwestycji z przepisami prawa wodnego, co stanowi podstawę do odmowy uzgodnienia projektu decyzji (art. 53 ust. 4 pkt 11 lit. a w zw. z art. 64 ust. 1 u.p.z.p.).

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności rozstrzygnięć administracyjnych wydanych na jego podstawie; rozstrzygnięcia te mogą być wzruszane w drodze postępowania wznowieniowego. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznie nieważności wydanych na jego podstawie decyzji lub postanowień, lecz wymaga uruchomienia stosownego trybu wzruszenia tych rozstrzygnięć administracyjnych. Teza od Redakcji