Informacje i dokumenty zgromadzone w aktach postępowania przygotowawczego, w tym dotyczące zatrzymania i przechowywania dokumentacji, podlegają udostępnieniu na podstawie przepisów Kodeksu postępowania karnego, a nie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Teza od Redakcji

Dla skuteczności odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe niezbędne jest precyzyjne wykazanie, które zaległości podatkowe zostały zaspokojone, co determinuje wygaśnięcie odpowiedzialności osób trzecich w tym zakresie.

Pojęcie 'dokonujących sprzedaży' określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie jest tożsame z pojęciem 'zajętej powierzchni sprzedaży' zawartym w uchwale lokalnej. 'Dokonujących sprzedaży' należy rozumieć szeroko, obejmując wszelkie czynności zmierzające do sprzedaży towarów, a 'zajęta powierzchnia sprzedaży' dotyczy całej powierzchni niezbędnej do prowadzenia tej działalności

Sąd odwoławczy nie może orzekać na niekorzyść oskarżonego, zmieniając orzeczenie Sądu I instancji w zakresie kary i środków karnych, jeżeli wyrok Sądu I instancji nie był zaskarżony na jego niekorzyść.

Bezczynność organu wynikająca z przekroczenia ustawowego terminu do udostępnienia informacji publicznej, która nie miała charakteru celowego i nie spowodowała istotnych skutków prawnych czy faktycznych, nie stanowi rażącego naruszenia prawa.

W przypadku skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, sąd jest bezwzględnie zobowiązany do nałożenia środka karnego w postaci zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów lub działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich lub opieką nad nimi na czas określony albo dożywotnio

W razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, sąd jest zobowiązany orzec zakaz zajmowania stanowisk, wykonywania zawodów lub działalności związanej z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich lub opieką nad nimi, na czas określony albo dożywotnio (art. 41 § 1a k.k.).

Wznowienie postępowania podatkowego na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej jest możliwe tylko w przypadku ujawnienia nowych okoliczności faktycznych lub dowodów, które istniały w dniu wydania decyzji, ale nie były znane organowi, który wydał tę decyzję.

Wznowienie postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej jest możliwe tylko wtedy, gdy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniały w dniu wydania decyzji i nie były znane organowi podatkowemu. Dowody zgromadzone później, odnoszące się do stanu faktycznego zaistniałego po wydaniu decyzji ostatecznej, nie mogą stanowić podstawy do wznowienia postępowania.