Kwalifikacja do danego źródła przychodów jest czynnością ostatnią w procesie ustalania źródła przychodów. Dlatego podważenie jej prawidłowości może nastąpić tylko wówczas, gdy zostanie postawiony stosowny zarzut skargi kasacyjnej.

1. Przez orzeczenie, do którego odnosi się art. 272 § 1 p.p.s.a., należy rozumieć wyłącznie sentencję wyroku Trybunału Konstytucyjnego, a nie również uzasadnienie tego wyroku. 2. Zakresowe i interpretacyjne wyroki Trybunału Konstytucyjnego stanowią podstawę wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego, a nie jedynie wskazówkę interpretacyjną. W przypadku wieloznaczności normy prawnej, badanej w

Okoliczność, że organ odwoławczy nie uchylił zaskarżonej decyzji sama w sobie nie przesądza o naruszeniu art. 123 § 1 O.p. Aby skutecznie zarzucić naruszenie tego przepisu należy wykazać, że strona została pozbawiona czynnego udziału w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji nie umożliwiono jej wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań.

Przy ocenie, czy dany wydatek może zostać uznany za koszt podatkowy, nie można pomijać zasad dokumentowania poniesienia kosztów. Nie ma przy tym znaczenia z punktu widzenia uregulowań podatkowych, czy podatnik w sposób zawiniony (np. na skutek braku dbałości o własne interesy gospodarcze bądź w sposób zamierzony), czy też niezawiniony dokonywał rozliczenia kosztów uzyskania przychodów na podstawie

1. Prawo do odprawy przysługuje w razie rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy i z przyczyn niedotyczących żadnej ze stron, a przesłanką jego dochodzenia nie jest bezzasadność wypowiedzenia umowy o pracę, jak to ma miejsce w przypadku roszczenia o odszkodowanie z art. 45 k.p. Prawo do odprawy pieniężnej nie jest bowiem związane z samą wadliwością rozwiązania umowy o pracę, lecz

Przerwanie biegu przedawnienia z art. 295 § 1 k.p. dotyczy tej części roszczenia w znaczeniu materialnoprawnym, która została zgłoszona w zawezwaniu do próby ugodowej, a później w pozwie.

Instalowanie urządzeń reklamowych w rozumieniu art. 29 ust. 2 pkt 6 ustawy Prawo budowlane dotyczy jedynie tych robót budowlanych, które nie są wykonywaniem obiektu budowlanego w określonym miejscu, a więc budową w rozumieniu art. 3 pkt 6 omawianej ustawy. Wyróżniać się powinno co najmniej dwa rodzaje urządzeń reklamowych. Do pierwszej grupy należy zaliczyć, wymienione jako budowle w art. 3 pkt 3 ustawy

Chcąc zagwarantować stronie wybór, o którym mowa w art. 27 ust 5 u.ś.r., nie zachodzi konieczność rezygnacji z przyznanego już świadczenia przed otrzymaniem zapewnienia organu, że drugie z tych świadczeń rzeczywiście zostanie przyznane. Kierując się zasadami zawartymi w przepisach art. 7, art. 8 i art. 9 k.p.a., organ powinien w pierwszej kolejności wyjaśnić, czy strona spełnia pozostałe przesłanki