Przyznanie radnemu - przewodniczącemu rady gminy nagrody pieniężnej, czyli dodatkowego świadczenia ponad przyznane ustawą diety i zwrot kosztów podróży, jest przekroczeniem upoważnienia udzielonego radzie gminy w art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, a w konsekwencji, działanie to nie ma podstawy prawnej. Uprawnienie rady gminy określone

Decyzja o wpisie budowli do rejestru zabytków powinna być poprzedzona wnikliwą analizą zasadności takiego wpisu i oceną z punktu widzenia konstytucyjnej zasady nienaruszania istoty prawa własności /art. 64 ust. 3 in fine Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Dz.U. nr 78 poz. 483/ oraz wynikać z niekwestionowanych wartości obiektu jako zabytku w rozumieniu art. 5 ustawy z

Uprawnienia nadane w pozwoleniu wodnoprawnym /rozdział 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne - Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ mają charakter rzeczowy, tzn. są związane z zakładem lub nieruchomością, nie są natomiast prawem majątkowym podmiotowym. Osoba uprawniona nie może skutecznie żądać utrzymania na stałe prawa płynące z pozwolenia wodnoprawnego powołując się na nienaruszalność praw

1. Żaden przepis ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie daje podstawy do wydania decyzji nakładającej na osobę fizyczną lub prawną obowiązku ubiegania się o pozwolenie na budowę w sytuacji, gdy osoba ta nie wyraża woli podejmowania działalności inwestycyjnej. Zastępowanie w tej kwestii woli inwestora i zmuszanie go do podejmowania takiej działalności nie jest

Sąd rejonowy, rozpoznający odwołanie od orzeczenia kolegium do spraw wykroczeń, którym uniewinniono obwinionego od zarzutu popełnienia przypisanego mu wykroczenia, nie może go skazać, ani też uznając go za winnego odstąpić od wymierzenia kary na podstawie art. 39 § 1 kw (art. 454 § 1 kpk w zw. z art. 510 i 512 § 1 kpk).

Dopuszczalne w świetle art. 512 § 4 kpk odstąpienie od wezwania na rozprawę odwoławczą świadków i biegłych wchodzi w rachubę wówczas, gdy ich zeznania – według przewidywań – nie będą miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy i nie będą stanowiły podstawy orzeczenia.

Ugoda sądowa, której zawarcie doprowadziło do umorzenia postępowania na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. może być zaskarżona przez wierzyciela w drodze skargi pauliańskiej (art. 527 i nast. k.c.).

1. Przesłanki dopuszczalności zatrzymania wadium należą do warunków przetargu będących niezbędnym elementem minimalnych wymogów ogłoszenia przetargu w rozumieniu art. 701 § 2 k.c. 2. Brak jest podstaw do przyjęcia ustalonego zwyczaju zatrzymywania wadium przez ogłaszającego przetarg (art. 65 § 1 k.c.).

Przepisy ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie odnoszą się do zasad współżycia społecznego dlatego też zarzut skargi naruszenia art. 5 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./ nie może stanowić skutecznej podstawy prawnej do wzruszenia decyzji ostatecznej.

Czternastodniowy termin do wystąpienia z wnioskiem o przyznanie statusu uchodźcy, przewidziany w art. 37 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ ma charakter porządkowy, instrukcyjny i nie może być rozumiany jako dodatkowa przesłanka materialnoprawna, od której uzależnia się przyznanie statusu uchodźcy.

Podstawą prawną do wydania uchwały w sprawie ustalenia opłat za dostarczaną wodę i odprowadzanie ścieków za pomocą komunalnych urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych, po stwierdzeniu przez Trybunał Konstytucyjny niezgodności par. 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1996 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych

Ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ w art. 81 ust. 2 nie wprowadza generalnej zasady zwrotu nienależnego cła wraz z odsetkami, lecz uzależnia uprawnienia do odsetek od zaistnienia zwłoki w zwrocie cła. Odsetki przysługują stronie tylko za okres zwłoki w sprawach, w których cło zwrócono po upływie 14-dniowego terminu określonego w art. 79 ust. 2.