Orzeczenia
Możliwość odmowy wydania uprawnienia do wykonywania handlu z powodu niezgodności zamierzonej działalności gospodarczej z zasadami racjonalnego zatrudnienia wykwalifikowanych kadr o której mowa w art. 7 ust. 9 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ dotyczy przede wszystkim
Wprawdzie wniesienie odwołania powoduje przejęcie kompetencji do załatwienia sprawy administracyjnej przez organ odwoławczy, to jednak jego decyzja /poza przewidzianą w art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa decyzją o umorzeniu postępowania odwoławczego/ musi bezpośrednio ustosunkowywać się do zaskarżonej decyzji pierwszoinstancyjnej. Punktem odniesienia dla całego postępowania odwoławczego jest bowiem nieostateczne
Art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ w punktach 1 - 7 wymienia przypadki, w których można cofnąć uprawnienia do prowadzenia działalności gospodarczej określonej w tej ustawie, przy czym dla cofnięcia uprawnienia wystarczy stwierdzenie, iż zachodzi
Interpretacja gramatyczna i logiczna pozycji 16 pkt 11 tabeli stawek podatku obrotowego od osób fizycznych i osób prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1983 r. /Dz.U. nr 73 poz. 330/ prowadzi do wniosku, że skoro pozycja 16 odnosi się do wyrobów przemysłu drzewnego, to ujęte w jej punkcie 11 meble, o
Jeżeli wszczęte postępowanie karne kończy się umorzeniem postępowania względnie wydaniem wyroku uniewinniającego, a zebrany w tym postępowaniu materiał dowodowy dotyczy okoliczności mających istotne znaczenie dla ustalenia przez organ podatkowy znamion stanu prawno-podatkowego, to powinnością tego organu jest przeprowadzenie w postępowaniu podatkowym dowodu z materiału zebranego w postępowaniu karnym
Skoro zatem ustawa z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ nie zawiera przepisów międzyczasowych, który regulowałyby omawiane zagadnienie, należy uznać, że do faktycznego wyłączenia gruntów rolnych z produkcji rolniczej dokonanego na podstawie decyzji o realizacji inwestycji przed wejściem w życie tej ustawy, zastosowanie mają przepisy obowiązujące do dnia
Brak należytych ustaleń co do stanu technicznego zajmowanego lokalu mieszkalnego przez skarżącego pozbawia Naczelny Sąd Administracyjny możliwości dokonania kontroli zaskarżonej decyzji i oceny zgodności z prawem zawartego w niej rozstrzygnięcia. Uzasadnia to uchylenie zaskarżonej decyzji.
Organ prowadzący postępowanie o wymeldowanie z miejsca pobytu stałego, ma obowiązek ustalić faktyczne miejsce pobytu tej osoby na podstawie wszelkich dostępnych źródeł informacji, a także umożliwić jej wzięcie udziału w postępowaniu jako stronie. Zaniedbanie tego obowiązku uzasadnia żądanie wznowienia postępowania z przyczyny określonej w art 145 par. 1 pkt 4 Kpa.
Stwierdzenie organu wyższego stopnia, że brak jest podstaw do wzruszenia decyzji administracyjnej wydanej przez organ podległy, jest w istocie decyzją odmawiającą stwierdzenia nieważności tej decyzji, bowiem zawiera władcze i jednostronne rozstrzygnięcie, kształtujące indywidualną sytuację prawną jednostki nie podporządkowanej organowi.
Nakaz rozpatrzenia możliwości wzruszenia ostatecznej decyzji we właściwym trybie, zawarty w art. 235 par. 1 Kpa oznacza, że jeżeli w skardze zarzuca się, iż decyzję wydano na podstawie fałszywych dowodów /art. 145 par. 1 Kpa/, to właściwym trybem rozpatrzenia takiego zarzutu, jak i innych zarzutów dotyczących prawidłowości postępowania, wymienionych w art. 145 par. 1 Kpa jest tryb wznowienia postępowania
Z brzmienia art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa nie wynika aby wadliwość miała dotyczyć tylko podstawy materialnoprawnej decyzji. Również rażące naruszenie przepisów prawa powołanego jako podstawa kompetencyjna lub proceduralna rozstrzygnięcia jest przesłanką stwierdzenia nieważności decyzji.
Ani promesa na zakup polskiej kserokopiarki ani odmowa przydzielenia takiej promesy nie są decyzjami w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego a zatem NIE MOGĄ BYĆ przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Obowiązek doprowadzenia zapisów meldunkowych do stanu zgodnego z adresem miejsca pobytu, w tym również sprostowanie wadliwie dokonanego meldunku, który nie jest zgodny z adresem pobytu stałego wynika bezpośrednio z art. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ oraz art. 6 ust. 1 tej ustawy. Obowiązek ten nie wymaga konkretyzacji w decyzji
Jeżeli organ odwoławczy nie usuwa naruszeń prawa popełnionych przez organ I instancji to - utrzymując w mocy bez zmian naruszającą prawo decyzję tego organu - wydaje decyzję również naruszającą prawo.
1. Organ odwoławczy, który uchylił decyzję organu I instancji nie ma uzasadnienia dla jednoczesnego umorzenia postępowania przed tą instancją, jeżeli odwołujący się żąda rozpatrzenia sprawy co do jej istoty; żądanie takie świadczy bowiem o tym, że postępowanie nie stało się bezprzedmiotowe. 2. Decyzja organu odwoławczego o uchyleniu odmownej decyzji organu I instancji i umorzeniu postępowania tej instancji
Rozstrzyganie w ramach uznania administracyjnego nie zwalnia organu administracji państwowej od obowiązku przedstawienia w uzasadnieniu decyzji motywów jakimi się kierował dokonując takiego a nie innego wyboru uznaniowych możliwości. Niezbędność takiej motywacji rozstrzygnięcia nie jest tylko wymogiem formalnym lecz ma również istotne i realne znaczenie dla strony, do której rozstrzygnięcie to jest
1. W art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ wymieniono przypadki w których cofnięcie zezwolenia jest obligatoryjne, niezależnie od oceny właściwego organu administracyjnego orzekającego w sprawie. 2. W przypadkach wymienionych w art. 8 ust. 2, właściwy
Szkoda jest skutkiem prawnym, ale jeśli istnieje możliwość dochodzenia odszkodowania, to nie można mówić o nieodwracalności tego skutku. W myśl bowiem art. 160 par. 1 Kpa stronie, która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem art. 156 par. 1 Kpa albo stwierdzenia nieważności takiej decyzji, służy roszczenie o odszkodowanie za poniesioną rzeczywistą szkodę, chyba że ponosi ona winę za
Stosownie do art. 154 ust. 1 pkt 4 ustawy z 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. nr 41 poz. 185 ze zm./ uczestnictwo samorządu mieszkańców w postępowaniu administracyjnym odbywa się na zasadach ustalonych dla organizacji społecznych przez Kodeks postępowania administracyjnego w art 31. To zaś oznacza, że podejmowane w tym postępowaniu przez samorząd czynności
To, że dany pracownik uczestniczył w wydaniu decyzji dotychczasowej, nie jest samodzielną podstawą z art. 24 par. 3 Kpa do jego wyłączenia w postępowaniu z art. 149 par. 2 Kpa, gdyż nie oznacza samo przez się, że wskutek udziału w wydaniu decyzji dotychczasowej wątpliwa może być jego bezstronność we wznowionym postępowaniu.
1. Organ administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia wojewódzkiego nie jest organem wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 pkt 1 Kpa w stosunku do organu o właściwości ogólnej stopnia podstawowego /z wyjątkiem przypadków, gdy prezydent miasta lub naczelnik gminy łączy kompetencje organu o właściwości ogólnej i szczególnej - art. 138 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad
1. Przepisy kodeksu postępowania administracyjnego nie dają podstawy do wydawania odrębnego aktu administracyjnego orzekającego o tym, czy konkretna osoba jest czy nie jest stroną. Podstawy takiej nie dają również przepisy prawa celnego, określające pojęcie osoby uprawnionej do zgłoszenia towaru do odprawy celnej. 2. Ustalenie, czy żądanie pochodzi od strony, powinno nastąpić w decyzji rozstrzygającej
Organy podatkowe, stosownie do art. 80 Kpa, mają prawo do swobodnej oceny dowodów /opinia biegłych może być uznana za dokument wiarygodny/. Biegli, jako osoby posiadające specjalistyczne wiadomości, mają najlepsze rozeznanie co do wartości gruntu na danym terenie. Dowód w postaci opinii biegłych można skutecznie obalić przez dowód przeciwny, bądź przez żądanie powołania innego biegłego.
Ustalając podstawę obliczania podatku rolnego z tytułu hodowli zwierząt futerkowych, uwzględnia się każdą samicę, niezależnie od tego, czy hodowca osiągnął od niej przychówek /art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym - Dz.U. nr 52 poz. 268/.