Orzeczenie nacjonalizacyjne nie wpływało w sensie prawnym na dopuszczalność zgłoszenia wniosku przez uprawniony podmiot o przyznanie do gruntu prawa wieczystej jego dzierżawy /użytkowania wieczystego/ w terminie określonym w art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/.

Nierzetelne prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów narusza przepis par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów i daje podstawę poprzez art. 169 Kpa do określenia podstawy opodatkowania w drodze szacunkowej zgodnie z art. 11 ustawy o zobowiązaniach podatkowych z dnia 19 grudnia 1980 r. Podstawę obliczenia

Organy podatkowe mają zgromadzić w postępowaniu w sposób wyczerpujący cały materiał dowodowy i rozpatrzyć go /art. 77 par. 1 Kpa/. Jednakże dowody te podlegają swobodnej, co nie znaczy, że dowolnej ocenie organów /art. 80 Kpa/. Dlatego też, jeżeli w oparciu o zebrany materiał dowodowy organy podatkowe doszły do wniosku, że nie jest on wystarczający do ustalenia prawidłowej podstawy opodatkowania, należało

Robót budowlanych polegających na zmianie w budynku okna na drzwi wejściowe nie można uznać za remont w pojęciu art. 29 ust. 2 pkt 1 łącznie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ jako, że remont istniejącego obiektu budowlanego polega na odtworzeniu jego stanu pierwotnego.

Dla kwestii uznania obiektu za związany z działalnością gospodarczą nie ma istotnego znaczenia okoliczność, że obiekt ten nie został zaewidencjonowany jako środek trwały. Decydujące w tej mierze są bowiem przepisy podatkowe a nie przepisy dotyczące ewidencji środków trwałych.

Zabezpieczenie w postaci gwarancji bankowych nie zwalnia strony od terminowego uiszczenia należności celnych w myśl art. 77 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./. Istotą instytucji zabezpieczenia należności celnych jest możliwość skorzystania z zabezpieczenia w razie niewykonania obowiązku przez zobowiązanego i nie może ono zmierzać wprost do zaspokojenia

Ojciec, któremu przysługuje władza rodzicielska, nawet ograniczona, nie może skutecznie pozbawić mocą swej woli małoletnich dzieci uprawnień do lokalu, które przysługują im z mocy prawa. Nadto umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej na podstawie orzeczenia Sądu opiekuńczego, na zasadzie organizacji opieki dla dzieci i młodzieży pozbawionych całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej - po myśli

Utrata mocy obowiązującej ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ - przy braku przepisu pozwalającego na jego stosowanie w zakresie sposobu egzekwowania należności opłat z tytułu najmu lokalu - powoduje, iż od dnia 12 listopada 1994 r. należności te mogą być dochodzone i egzekwowane tylko w trybie przewidzianym w ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie

1. Nie jest wyłączona droga postępowania przewidzianego w art. 156 - art. 159 Kpa również w odniesieniu do decyzji, dla których nie przewiduje się trybu odwoławczego w postępowaniu administracyjnym jak to ma miejsce w przypadku decyzji określonych w art. 160 Kpa. 2. Przyznanie na podstawie art. 160 par. 1 Kpa odszkodowania osobie, która nie poniosła szkody w związku z wydaniem decyzji dotkniętej nieważnością

Pojęcie "środki trwałe" jest pojęciem ekonomicznym i w takim kontekście należy ustalać - korzystając nawet z pomocy biegłych z zakresu ekonomii lub budownictwa - charakter towaru sprowadzonego z zagranicy. Bez znaczenia będzie przy tym wartość towaru celnego, jego kompletność i zdatność do użytku, jeśli stanowi część większej całości - przeciwnie niż stanowi przepis par. 2 rozporządzenia Ministra Finansów

Dla kwestii uznania obiektu za związany z działalnością gospodarczą nie ma istotnego znaczenia okoliczność, że obiekt ten nie został zaewidencjonowany jako środek trwały. Decydujące w tej mierze są bowiem przepisy podatkowe a nie przepisy dotyczące ewidencji środków trwałych.

1. Warunkiem zgodności z prawem zarówno aktów normatywnych, jak i aktów administracyjnych oraz innego rodzaju czynności prawnych i faktycznych jest ich podjęcie przez właściwy organ gminy. Naruszenie właściwości organu gminy obwarowane jest sankcją nieważności. Z właściwości rady gminy do określenia zasad, wyrażenia zgody /art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

Zastrzeżenie pozwanemu w wyroku prawa do powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności (art. 319 k.p.c.) nie może stanowić podstawy powództwa opozycyjnego z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. Natomiast dłużnik może w toku postępowania egzekucyjnego powołać się na istniejące ograniczenia prowadzące do umorzenia postępowania (art. 837 k.p.c.).

Obywatel ma prawo oczekiwać, iż skoro wymaga się od niego złożenia zeznania na obowiązującym druku, to druk ten jest tak opracowany, że zapewnia wywiązanie się przez obywatela z ujawnienia wszystkich okoliczności niezbędnych do prawidłowej oceny sytuacji podatnika.

W trybie art. 155 Kpa mogą być zmieniane lub uchylane zarówno decyzje wadliwe, jak i decyzje nie dotknięte żadnymi wadami, wyłącznie jeżeli ich wzruszenie jest podyktowane względami interesu społecznego lub słusznym interesem strony. Taka konstrukcja przepisu art. 155 Kpa powoduje, że nie można w nim upatrywać środka zmierzającego do ponownego rozpoznania sprawy zakończonej ostateczną decyzją administracyjną

Koszty nie opłaconej pomocy prawnej, udzielonej z urzędu, w postępowaniu kasacyjnym podlegają zasądzeniu na rzecz adwokata, który wniósł kasację, także wówczas, gdy na rozprawie przed Sądem Najwyższym zastępował go inny adwokat, wyznaczony do tej czynności na podstawie art. 117 § 1 in fine k.p.c.

Emeryt może, na podstawie art. 3581 § 3 KC w związku z art. 300 KP, żądać zapłaty ekwiwalentu za węgiel według jego aktualnych cen, mimo że układ zbiorowy pracy określał kwotowo wartość jednej tony węgla a pracodawca wypłacał w terminie kwoty wyższe niż wynikające z tego układu, lecz niższe od rynkowej ceny węgla.

1. Celem postępowania prowadzonego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ jest stwierdzenie choroby zawodowej. Postępowanie w takiej sprawie nie może przeradzać się w spór o to, kto będzie zobowiązany do świadczeń z tytułu stwierdzonej choroby. 2. Przepis par. 10 ust. 3 pkt 2 powołanego rozporządzenia nie stwarza

Jeżeli pomiędzy stronami postępowania administracyjnego istnieje spór wywołany konsekwentnie podtrzymywanym wnioskiem banku jako strony skarżącej i wymagający merytorycznego rozstrzygnięcia, to niedopuszczalne jest umorzenie tego postępowania - jako bezprzedmiotowego - na podstawie art. 105 par. 1 Kpa.