Przepisy art. 61 par. 3-5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ mają odpowiednie zastosowanie na podstawie art. 193 tej ustawy w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym we wszystkich sprawach, poza tymi, w których sąd pierwszej instancji w oparciu o przepis art. 152 tej ustawy uwzględnił skargę i wypowiedział

Merytoryczna ocena wykorzystywanych procesowo w postępowaniach podatkowych opinii klasyfikacyjnych organów statystyki publicznej interpretujących w określonym stanie faktycznym standardy i nomenklatury statystyczne /której w sprawie niniejszej w istocie rzeczy dochodził Rzecznik Praw Obywatelskich/ nie może stanowić przedmiotu uchwały podejmowanej przez Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art

W przypadku załączenia do skargi aktu notarialnego wykazującego umocowanie do reprezentacji spółki jawnej brak jest podstaw do wzywania spółki do przedłożenia wyciągu z Krajowego Rejestru Sądowego.

Przepis art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /t.j. Dz.U. 2002 nr 123 poz. 1058 ze zm./ ma ustrzec stronę reprezentowaną przez adwokata przed negatywnymi skutkami "zaniechania" podjęcia przez pełnomocnika określonych czynności procesowych w terminie przewidzianym w przepisach prawa. Strona ponosi konsekwencje czynności podejmowanych przez pełnomocnika w imieniu strony,

Postępowanie w sprawie zawarcia umów ze świadczeniodawcami, prowadzone na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135 ze zm.), nie jest postępowaniem administracyjnym w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Sprawa o zawarcie umowy o udzielanie świadczeń staje się sprawą administracyjną

Uprawdopodobnienie zezwala na przyjęcie za wiarygodne istnienie faktów, z którymi określony przepis wiąże skutki prawne, na podstawie oświadczenia strony. Sąd nie mógł więc uznać, że okoliczności stwierdzone przez stronę w oświadczeniu nie zostały udowodnione.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji przez sąd zależy od spełnienia istnienia przesłanek niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ustawodawca nie sprecyzował co należy rozumieć pod tymi pojęciami, ocena więc wystąpienia tych przesłanek za każdym razem należy do sądu. Ocena ta jest swobodna, ale nie dowolna. Dlatego sąd rozpoznając

Odmowa przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie w sytuacji, gdy na podstawie stanu faktycznego przyjętego w zaskarżonym postanowieniu wniosek ten powinien być uwzględniony, jest naruszeniem przepisów innych niż naruszenie przepisów postępowania, o którym mowa w art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Jeżeli sąd na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zażądał dodatkowych dokumentów dotyczących stanu majątkowego, rodzinnego lub dochodów strony, to niezłożenie takich dowodów nie pozwala na pozostawienie wniosku bez rozpoznania (art. 257 powołanej ustawy), lecz może oznaczać, że strona nie wykazała

Przesłanki jakie musi spełnić organizacja, aby nastąpiło przyznanie jej prawa pomocy, czy w zakresie całkowitym, czy też częściowym określono tylko w przepisie art. 246 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./. Nie znajduje wobec tego żadnego uzasadnienia wskazanie, aby strona ubiegająca się o przyznanie prawa pomocy

1. Pełnomocnikowi ustanowionemu przez sąd w postępowaniu międzyinstancyjnym służy trzydziestodniowy termin do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej. 2. Przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej przez pełnomocnika ustanowionego przez sąd w postępowaniu międzyinstancyjnym ustaje w dniu, w którym miał on rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej. 3. Od tego dnia należy

Tylko w przypadku ustalenia przez sąd sytuacji określonej w art. 60 zdanie trzecie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd może odstąpić od obowiązku umorzenia postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 tej ustawy.

Wyjaśnienie czy strona skarżąca jest prawidłowo reprezentowana przez pełnomocnika wyprzedza ocenę, czy skarga została należycie opłacona.

Stosownie do art. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ sąd administracyjny zawiadamiając o tym, że obecność strony na rozprawie nie jest obowiązkowa powinien jednocześnie pouczyć, że na rozprawie może zapaść wyrok, który nie podlega doręczeniu stronom, a którego zaskarżenie będzie możliwe po uprzednim złożeniu wniosku

Co do oszczędności, które wnioskodawca posiada, to biorąc pod uwagę wysokość należności sądowych w rozpoznawanej sprawie, rzeczywiście powinny w zupełności wystarczyć na ich pokrycie, bez zagrożenia wystąpienia przesłanek z art. art. 246 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. 2002 nr 153 poz. 1270 ze zm./. Uwadze Sądu pierwszej instancji

W rozpoznawanej sprawie strona poddała pod rozwagę Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu fakt, iż wymienieni sędziowie oraz asesor sądowy wydając wyrok w innej sprawie podatkowej skarżącego, dotyczącej podatku dochodowego, odnieśli się do zagadnień kluczowych z punktu widzenia sprawy rozpoznawanej. Na tej podstawie zgłoszona została wątpliwość co do ich bezstronności, która może wynikać

Zmniejszenie kwoty wpisu nie może odbyć się drogą zaskarżenia zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu, bowiem dotyczy ono jedynie ustalenia wysokości wpisu od skargi.

Sposób sformułowania przepisu art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wskazuje, że w razie spełnienia warunków, o których mowa w par. 1 pkt 1 lub 2 osobie fizycznej należy przyznać prawo pomocy w zakresie - odpowiednio - całkowitym /art. 245 par. 2 ustawy/ lub częściowym /art. 245 par. 3 ustawy/. Dopełnienia innych

Przepis art. 227 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ daje możliwość zaskarżenia wszelkich zarządzeń przewodniczącego lub postanowień sądu pierwszej instancji w przedmiocie kosztów sądowych, w tym postanowień sądu odrzucających sprzeciw.

W sytuacji, gdy strona skarżąca wniosła wiele spraw, wiążących się z obowiązkiem uiszczenia w każdej z nich wpisów sądowych w tym samym lub zbliżonym okresie czasu, okoliczność ta powinna być uwzględniona przy ocenie, w ramach art. 246 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, możliwości uiszczenia przez skarżącą

1. Z uregulowań zawartych w przepisach art. 246-256 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ wynika, że poza przypadkiem, o którym mowa w art. 247 tej ustawy, jedyną przesłanką merytoryczną w orzekaniu o przyznaniu prawa pomocy osobie fizycznej jest sytuacja materialna wnioskodawcy w powiązaniu z jego stanem rodzinnym. Do takich

W przypadku uchylenia przez organ wyższego stopnia postanowienia organu jednostki samorządu terytorialnego o przekazaniu sprawy organowi administracji rządowej oraz wskazania organu jednostki samorządu terytorialnego jako organu właściwego do załatwienia sprawy, organ jednostki samorządu terytorialnego może wystąpić do Naczelnego Sądu Administracyjnego, na podstawie art. 22 par. 2 i 3 Kpa w związku

Pozostawienie bez rozpoznania, na podstawie art. 49 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, wniosku o przyznanie prawa pomocy przed wezwaniem skarżącego /pełnomocnika/ do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, nie pozbawia skarżącego uprawnienia do złożenia ponownego wniosku o przyznanie prawa pomocy, o jakim mowa