Orzeczenia
Przewodniczący samorządowego kolegium odwoławczego nie jest urzędnikiem państwowym, objętym zakazem prowadzenia działalności gospodarczej, wynikającym z ustawy z dnia 5 czerwca 1992 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne /Dz.U. nr 56 poz. 274 ze zm./.
Na podstawie art. 20 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie może żądać zastosowania procedury odprawy celnej w powrotnym wywozie poza obrotem czasowym i zwrotu cła taki podmiot, który nie przywiózł towaru będącego przedmiotem powrotnego wywozu i nie wykazał, że wywożony towar jest tożsamy z towarem przywiezionym.
Na podstawie art. 20 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie może żądać zastosowania procedury odprawy celnej w powrotnym wywozie poza obrotem czasowym i zwrotu cła taki podmiot, który nie przywiózł towaru będącego przedmiotem powrotnego wywozu i nie wykazał, że wywożony towar jest tożsamy z towarem przywiezionym.
1. Pracodawcą dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy jest ten urząd, a nie Krajowy Urząd Pracy. 2. Apelacja powoda od wyroku zasądzającego na jego rzecz odszkodowanie na podstawie art. 45 § 2 KP zamiast żądanego przez niego przywrócenia do pracy, bez oddalenia powództwa o to żądanie, jako złożona od nieistniejącego orzeczenia, podlega odrzuceniu.
1. W sytuacji, gdy niemożliwe było ustalenie wartości transakcyjnej towaru /art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, to uzasadnionym było zastosowanie /w kolejności ustalonej w ustawie/ metody określonej w art. 27 Prawa celnego. 2. Informacje uzyskane od francuskich organów celnych w ramach współpracy międzynarodowej prowadzonej w celu
Pojęcie posiadania jako znamię przestępstwa przewidzianego w art. 22 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz.U. 1993 r. Nr 127, poz. 584) jest równoznaczne z posiadaniem w rozumieniu art. 336 kodeksu cywilnego, nie obejmuje natomiast innych form władania rzeczą.
1. Wartość celna towaru, nawet gdy jest sporna, nie jest sprawą w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 i art. 104 Kpa, wyrażającą określony administracyjny stosunek prawny jako źródło praw i obowiązków. Sprawą administracyjną w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa jest natomiast wymiar cła, stanowiącego przedmiot zobowiązania celnego importera i dlatego tylko w decyzji orzekającej o wymiarze cła wartość celna
Powództwo o ustalenie (art. 189 KPC) nie może skutecznie zmierzać do ustalenia faktów nie mających prawotwórczego charakteru.
W przypadku, gdy postępowanie w sprawie wymiaru cła jest zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U.1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, wykluczone - na organie celnym nie ciąży obowiązek ustalania podstawy opodatkowania, gdyż organ ten nie jest przecież zarazem organem podatkowym.
Uregulowany w art. 12 ust. 2 Konwencji z dnia 20 listopada 1989 r. o prawach dziecka (Dz.U. 1991 r. Nr 120, poz. 526) obowiązek zapewnienia dziecku możliwości wypowiedzenia się w każdym postępowaniu, które jego dotyczy, nie oznacza przyznania dziecku w sprawie o pozbawienie nad nim władzy rodzicielskiej statusu uczestnika postępowania.
Sąd dyscyplinarny dla radców prawnych, który przed rozpoczęciem posiedzenia mógł zapoznać się z treścią notatki służbowej o niemożności stawienia się, prawidłowo wezwanego obwinionego, a mimo to nie rozważył, czy treść tej notatki uzasadnia uznanie niestawiennictwa za usprawiedliwione, dopuszcza się rażącego naruszenia przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sporu.