1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego akt powołania jest aktem administracyjnym lecz nie decyzją administracyjną. Podobny charakter mają akty rozwiązania stosunku służbowego z powołania a także akty dokonujące przekształceń stosunków. 2. Sądowa kontrola zasadności rozwiązania bądź wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie powołania /art. 69 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy
1. Artykuł 6 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124/ ma zastosowanie bez względu na rodzaj spraw załatwianych przez podległego pracownika. Zakaz zawarty w tym przepisie dotyczy nie tylko czynności finansowych i gospodarczych ale także innych - w tym również rejestrujących zdarzenia należące do zakresu działania Urzędu Stanu Cywilnego. 2. Nie można uznać, że
1. Przejściowa niemożność świadczenia pracy z powodu choroby, nie połączona z pobieraniem świadczenia pieniężnego z ubezpieczenia społecznego z tego powodu, nie oznacza niezdolności do pracy, to jest utraty statusu bezrobotnego /art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu - Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, i nie powoduje utraty prawa do zasiłku. 2. Dla oceny, czy niemożność taka
W świetle art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych /Dz.U. nr 5 poz. 236/ nie można uznać za działanie legalne uchwały rady gminy o przeprowadzeniu akcji protestacyjnej rolników, która miała wywrzeć presję na organy państwowe w celu zmuszenia ich do poszerzenia eksportu płodów rolnych i ograniczenia importu żywności.
Rozporządzenie o prawach i obowiązkach pracowników Polskich Kolei Państwowych normuje tylko "niektóre" ich prawa i obowiązki /art. 298 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - Dz.U. nr 24 poz. 141 ze zm./, w pozostałym zaś zakresie, stosownie do dyspozycji art. 5 Kp, mają zastosowanie odpowiednie przepisy Kodeksu pracy, w szczególności art. 8 tego Kodeksu. Przepis ten zastosowany do par. 2
1. Konstrukcja in fraudem legis nie może być w ogóle stosowana w prawie finansowym. 2. Do wypłat z funduszu socjalnego nie stosuje się art. 2 ust. 1, ani art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 27 grudnia 1989 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń w 1990 r. /Dz.U. nr 74 poz. 438 ze zm./.
1. Przy ocenie ważności odpisu z zysku na fundusz socjalny, dokonanego przez przedsiębiorstwo państwowe, przepisy art. 58 par. 1 i art. 83 par. 1 Kc, podobnie jak art. 5 Kc, nie mają zastosowania. 2. Do wypłat z funduszu socjalnego nie stosuje się ani art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 27 grudnia 1989 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń w 1990 r. /Dz.U. nr 74 poz. 483/, dotyczącego obowiązku uiszczenia
1. "Zdolność" do pracy w sensie art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ należy rozumieć tak samo jak zdolność osoby pracującej zawodowo; zdolności tej nie zmienia przejściowa choroba, stwierdzona stosownym zaświadczeniem lekarskim. 2. Te same względy, które każą wypłacać przejściowo choremu pracownikowi zasiłek chorobowy, uzasadniają wypłacanie
Zatrudnienie pracownika administracyjnego w prywatnym biurze usług prawnych nie może być traktowane .jako zatrudnienie na dodatkowym miejscu pracy lub przy pracach interwencyjnych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./. i nie daje podstaw do refundacji kosztów takiego zatrudnienia.
l. Krótkotrwała choroba w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie świadczy o niezdolności do pracy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446/. 2. Korzystanie z "urlopu macierzyńskiego" przez kobietę pobierającą zasiłek dla bezrobotnych nie stanowi podstawy do orzeczenia o utracie prawa do zasiłku.
Z art. 16 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ wynika, że niepobieranie przez bezrobotnego świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa albo zasiłku wychowawczego sprawia, iż przysługuje mu zasiłek dla bezrobotnych.
Pobieranie każdego świadczenia emerytalnego powoduje, że w świetle art. 2 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ pobierający to świadczenie nie jest bezrobotnym i nie przysługuje mu zasiłek dla bezrobotnego, przewidziany w art. 15 tej ustawy.
1. Stosunek pracy na podstawie mianowania jest stosunkiem administracyjnoprawnym w sferze prawa pracy. Nawiązanie jak i rozwiązanie tego stosunku następuje w drodze decyzji administracyjnej /art. 104 Kpa/, w postępowaniu administracyjnym, regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, a z niektórymi pracownikami mianowanymi także przepisami szczególnymi. 2. W zakresie postępowania administracyjnego
1. Art. 5 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24/ zawiera domniemanie iż współmałżonek rolnika pracuje w gospodarstwie domowym bezpośrednio związanym z gospodarstwem rolnym. Wykazanie sytuacji przeciwnej należy zatem do zainteresowanego,ubiegającego się o zasiłek dla bezrobotnych. 2. Akt, w którym organ administracji wzywa do dobrowolnego zwrotu
1. Art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124/ określający czas pracy pracowników samorządowych na nie przekraczający 40 godzin na tydzień i 8 godzin na dobę, nie powinien być interpretowany w całkowitym oderwaniu od podstawowych rozwiązań z zakresu prawa pracy, zwłaszcza po uwzględnieniu odesłania do Kodeksu pracy zawartego w art. 31 ust. 1 tej
Stosownie do art. 15 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ od jedynych żywicieli rodzin nie wymaga się tylko spełnienia warunku pozostawania w stosunku pracy lub podlegania ubezpieczeniu społecznemu przez co najmniej 180 dni w okresie 12 miesięcy przed zarejestrowaniem. Osoby te nie mają żadnych innych preferencji i bez spełnienia
Organy zatrudnienia nie mają obowiązku uwzględnienia wniosku bezrobotnego o skierowanie go do zatrudnienia na stanowisku kierowniczym.
Orzeczenie Społecznej Komisji Pojednawczej, rozpoznającej wniosek o ponowne zatrudnienie na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne /Dz.U. nr 32 poz. 172 ze zm./, nie jest decyzją administracyjną i niedopuszczalna jest na nie skarga do sądu administracyjnego
Osoba przebywająca na urlopie bezpłatnym pozostaje w stosunku pracy a zatem zasiłek dla bezrobotnych jej nie przysługuje /stosownie do art. 15 i art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./.
Stosownie do przepisów art. 2 ust. 1 pkt 9 i 10 oraz art. 10 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, zwrot zakładowi pracy ze środków Funduszu Pracy kosztów zatrudnienia bezrobotnych przy pracach interwencyjnych /sezonowych/ oraz tworzenie dodatkowych miejsc pracy dla bezrobotnych następuje tylko wówczas, gdy działania te zostały podjęte i zorganizowane
W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, która uchyliła ustawę z dnia 14 grudnia 1982 r. o zatrudnieniu absolwentów /Dz.U. nr 40 poz. 270/ obowiązkiem pracownika prowadzącego sprawę osób poszukujących pracy było poinformowanie /zgodnie z art. 9 Kpa/ o zmianie stanu prawnego i - w razie potrzeby - założenia nowej karty rejestracyjnej
O tym, czy zasiłek dla bezrobotnych należy się dla absolwentów liceów ogólnokształcących na warunkach określonych w art. 15 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ decyduje nie art. 2 ust. 1 pkt 11 i 12, lecz art. 15 ust. 5 pkt 3 cytowanej ustawy.
1. Skoro żadne decyzje administracyjne dotyczące rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem mianowanym nie są wymienione w art. 196 par. 4 Kodeksu postępowania administracyjnego w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 24 maja 1990 r. /Dz.U. nr 34 poz. 201/, przeto wszystkie one - jeżeli spełniają wymienione w Kpa warunki - mogą być przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Dotyczy to także