Świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane tylko w przypadkach, gdy ubezpieczony, mimo wykazanej woli podejmowania pracy i opłacania składek, nie spełnia warunków z powodu obiektywnych, niezależnych i niezawinionych przez siebie 'szczególnych okoliczności', a trudna sytuacja materialna sama w sobie nie uprawnia do jego przyznania.
Przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku jest uzasadnione jedynie w przypadku wystąpienia szczególnych, obiektywnych okoliczności, które uniemożliwiły spełnienie ustawowych warunków do przyznania świadczenia, a trudna sytuacja materialna nie jest tożsama z brakiem niezbędnych środków utrzymania.
Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, chyba że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego wymaga, aby rezygnacja z zatrudnienia lub jego niepodejmowanie było bezpośrednio związane z koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, a ocena ta musi być dokonywana indywidualnie na czas rozpoznania wniosku, niezależnie od wcześniejszych okoliczności braku zatrudnienia.
Rezygnacja z zatrudnienia lub jego niepodjęcie przez osobę ubiegającą się o świadczenie pielęgnacyjne jest uzasadniona, gdy stała opieka nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności stanowi przeszkodę do wykonywania pracy zarobkowej.
Do oceny, czy podmiot ubiegający się o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego nie podejmuje zatrudnienia w związku ze sprawowaną opieką, decydujący jest stan istniejący w dacie powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, a organ nie ma prawa ustalać przyczyn braku wcześniejszego zatrudnienia osoby ubiegającej się o świadczenie pielęgnacyjne. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r., warunkiem
Świadczenie rodzinne pobrane w warunkach określonych w art. 23a ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych, które zostało uchylonej z powodu zastosowania przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, jest świadczeniem nienależnie pobranym, co zobowiązuje do jego zwrotu.
Wprowadzenie jako kryterium rekrutacji do przedszkoli obowiązku przedstawienia zaświadczenia lekarskiego o odbyciu obowiązkowych szczepień ochronnych wykracza poza delegację ustawową oraz narusza przepisy dotyczące ochrony danych osobowych i konstytucyjną zasadę równości.
W przypadku ustalania nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego, organy administracji publicznej są zobowiązane do przeprowadzenia szczegółowego postępowania dowodowego w zakresie okresów zatrudnienia i przebywania członków rodziny w państwach, w których mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Nieprzeprowadzenie właściwego postępowania dowodowego w tym zakresie
Zgodnie z art. 235(1) Kodeksu pracy, do uznania choroby zakaźnej (w tym COVID-19) za chorobę zawodową wystarczy wykazanie wysokiego prawdopodobieństwa związku przyczynowo-skutkowego między warunkami pracy a chorobą, bez konieczności bezspornego wykazania tego związku.
COVID-19, choroba wywołana przez wirus SARS-CoV-2, może być uznana za chorobę zawodową w ramach ogólnej kategorii chorób zakaźnych lub pasożytniczych określonych w wykazie chorób zawodowych, jeśli istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że zakażenie nastąpiło w środowisku pracy.