1. Zgodnie z utrwalonym już w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego poglądem możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej uzależniona jest między innymi od osiągnięcia przychodu, istnienia bezpośredniego związku przyczynowego między tym wydatkiem a uzyskanym przychodem oraz od właściwego udokumentowania tego wydatku

Niedopuszczalnym jest pominięcie w decyzji określającej wysokość opłaty skarbowej jednej z osób odpowiedzialnych solidarnie za to zobowiązania podatkowe.

Dla ustalenia wartości gruntu nabytego przez skarżących należało przyjąć do porównania przeciętne ceny z dnia dokonania czynności cywilnoprawnej, a w przypadku braku innych transakcji z tego dnia należało przyjąć ceny transakcji zawartych w okresie zbliżonym do dnia dokonania czynności cywilnoprawnej, a więc nieznacznie go wyprzedzającym lub nieznacznie następującym po tym dniu.

Przepis art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku do towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie dokonali zgłoszenia rejestracyjnego lub zostali wykreśleni z rejestru, o którym mowa w art. 9 tej ustawy. Z powyższego unormowania nie wynika, aby zasada rozliczania

1. Po zlikwidowaniu podatnika będącego osobą prawną lub jednostką organizacyjną, nie posiadającą osobowości prawnej /ale będącą podmiotem praw i obowiązków na podstawie ustawy podatkowej/, nie jest dopuszczalne prowadzenie postępowania w sprawie określenia zobowiązania podatkowego nie wykonanego przez tego podatnika, w którym jako strona postępowania wskazany zostałby nie istniejący już podmiot. 2.

Wykonany w samochodzie montaż instalacji gazowej nie mieści się w pojęciu "używanie", którym posłużył się ustawodawca w przepisie art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Ulga z tytułu wyszkolenia uczniów przewidziana w par. 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej, przy spełnieniu pozostałych przesłanek przewidzianych w rozporządzeniu, przysługuje wspólników proporcjonalnie do udziału

Środkiem trwałym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ może być wyłącznie wartość, która nie jest wyłączona z obrotu cywilnoprawnego.

W sytuacji, gdy zainteresowany powołuje się na chorobę jako przeszkodę uniemożliwiającą mu wniesienie odwołania i przedstawia na tę okoliczność zaświadczenie lekarskie nie można uznać, że nie uprawdopodobnił, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy. Jeśli organ powziął uzasadnione wątpliwości co do rodzaju choroby lub sposobu leczenia i wpływu tych okoliczności na możliwość podejmowania odpowiednich

1. Potrącenie, o którym mowa w art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm. w związku z art. 324 par. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. oraz art. 3[2] ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w

1. Użyty w par. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34 ze zm./, zwrot "do używania" należy rozumieć jako faktyczne korzystanie ze środka trwałego /pojazdu/ w związku z prowadzoną działalnością, a więc wykorzystywanie go w celu wykonania

Zgodnie z konstrukcją art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, nie można odmówić decyzji o rozłożeniu na raty płatności zaległości podatkowej przymiotu decyzji uznaniowej. Znaczy to, że samo udzielenie tej formy ulgi pozostawione jest uznaniu organu podatkowego, zaś kontrola sądowa ogranicza się do zagadnień procesowych,

Zaprzestanie działalności gospodarczej lub utrata uprawnień do szkolenia uczniów po złożeniu przez ucznia egzaminu nie skutkuje możnością ustalenia, że wniosek złożyła osoba nieuprawniona.

Rodzaj działalności skarżącego nie wskazuje na to, aby zakupiony przez podatnika telewizor stanowił konieczny wydatek służący do tej działalności /handel/ i aby w sposób wymierny mógł przyczynić się do zwiększenia jego przychodów.

Podatnik uiszczający należność podatkową dobrowolnie nie tylko powoduje jej wygaśnięcie /art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, ale jednocześnie pozbawia się prawa o umorzenie tej należności /art. 31 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych/. Stanowisko to uzasadnione jest nie tylko pierwszym z wyżej przytoczonych przepisów

W związku z tym, iż umowy stanowią o oddaniu samochodów w bezpłatne używanie i nie ustalono w nich żadnej odpłatności na rzecz ich właścicieli za używanie pojazdów dla realizacji zadań spółki, organy podatkowe zasadnie przyjęły, iż spółka uzyskała w ten sposób świadczenia nieodpłatne, których wartość winna, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób

Komisant zobowiązany jest wyłącznie do prowadzenia ewidencji VAT dotyczącej swojej sprzedaży /prowizja, wynagrodzenie/ i zakupów związanych z prowadzoną działalnością. Nie jest natomiast wymagane prowadzenie przez komisanta ewidencji VAT zakupów czy sprzedaży towarów będących przedmiotem umowy komisu.

Art. 99 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ utracił moc z dniem 1 stycznia 1992 r. na podstawie art. 54 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Od 1 stycznia 1992 r. stosunek służbowy policjanta należy uznać za źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, a jego uposażenie za przychód ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 tej ustawy.

1. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest m.in. od łącznego spełnienia przesłanek, tj. uzyskania przychodu, istnienia związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem oraz od właściwego udokumentowania tego wydatku. 2. W odniesieniu do rzeczy wykorzystywanych w toku prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie

Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym za wyjątkiem nadwyżki podlegającej bezpośredniemu zwrotowi i nie zwróconej w terminie - nie jest nadpłatą podatku w rozumieniu art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /tj. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Konsekwencją takiej właśnie oceny prawnego charakteru nadwyżki podatku naliczonego nad należnym jest brak możliwości prawnych

Nie jest warunkiem zawieszającym w rozumieniu przepisu art. 13 ust. 1 pkt 3 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ uzależnienie wykonania uchwały podwyższającej kapitał akcyjny od nabycia akcji i zarejestrowania podwyższenie kapitału akcyjnego w sądzie.

1. Wysyłanie materiałów reklamowych do osób, które odpowiedziały na reklamę publiczną /prasową/ zgłoszeniem gotowości zakupu towaru lub uczestnictwa w grze, nie stanowiło kosztów reklamy nie objętych limitem 0,25 procent przychodów z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. 2. Aby organ podatkowy mógł stwierdzić

Koszty prowizji i odsetek od kredytu inwestycyjnego winny powiększyć wartość początkową środka trwałego i tym samym być odliczane od kosztów w ramach odpisów amortyzacyjnych.