Skoro w rozpoznawanej sprawie spłaty kredytu zostały uwzględnione w miesięcznych opłatach warunkujących korzystanie z prawa do użytkowania lokalu, a w konsekwencji zakwalifikowane jako element kalkulacyjny wynagrodzenia za użytkowanie lokali w celach mieszkaniowych, to musiały one zostać objęte zwolnieniem dotyczącym usług, świadczonych w związku z eksploatacją i utrzymaniem tych lokali.

Dla uznania środków finansowych przywiezionych zza granicy za przychód ze źródeł ujawnionych w rozumieniu przepisu art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., konieczne jest przypisanie im waloru legalności, a więc wykazanie, że pochodzą ze źródeł opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania.

Ustanowienie hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego nie wyklucza możliwości nadania decyzji pierwszej instancji rygoru natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 239b § 1 Ordynacji podatkowej, gdy zostało uprawdopodobnione, że zobowiązanie podatkowe nie zostanie wykonane mimo ustanowienia hipoteki przymusowej i zastawu skarbowego.

W świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy o VAT dla zastosowania stawki 0 % przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Op, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia

Nie można odliczyć podatku, który nie powstał w ogóle na uprzednim etapie obrotu. Umożliwienie w takiej sytuacji skorzystania z prawa do odliczenia podatku z faktury dokumentującej czynność, która faktycznie nie została dokonana i nie zrodziła obowiązku podatkowego u jej wystawcy, byłoby sprzeczne z konstrukcją podatku od towarów i usług, umożliwiającą odliczenie zawartych w cenach towarów podatków

Kwoty spłat kredytu musiały w kontekście skutków podatkowych zostać potraktowane jako element kalkulacyjny wynagrodzenia za usługi na rzecz członków spółdzielni, za które zwyczajowo pobierany jest czynsz. Innymi słowy organy miały podstawę by tę cześć otrzymywanego wynagrodzenia potraktować jako składnik kształtujący ponoszone przez lokatorów koszty, związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości

W obrocie paliwami niewątpliwie nabywca towarów, który zamierza skorzystać z prawa do odliczenia VAT, powinien dochować szczególnej staranności w celu upewnienia się, że dokonywane przez niego transakcje nie wiążą się z popełnieniem przestępstwa przed podmiot działający na wcześniejszym etapie obrotu, czyli upewnić się co do jego wiarygodności. Notoryjnie bowiem wiadomym jest, że obrót tego rodzaju

Decyzja o odmowie zastosowania ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych jest decyzją w przedmiocie jej zastosowania, a więc mieści się w granicach uprawnienia udzielonego organom podatkowym w art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej.

Decyzja o odmowie zastosowania ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych jest decyzją w przedmiocie jej zastosowania, a więc mieści się w granicach uprawnienia udzielonego organom podatkowym w art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej.

Firma, która płaci karę umowną, żeby uniknąć wyższego odszkodowania i uchronić swoje źródła przychodów, może ją zaliczyć do kosztów.

Nawet w przypadku ustalenia przesłanek "ważnego interesu podatnika" lub "interesu publicznego" organ nie ma obowiązku prawnego umorzenia opłaty legalizacyjnej.

Przyznanie ulgi w spłacie zaległego podatku zależy nie tylko od ważnego interesu podatnika, ale i od tego, czy odpowiada to interesowi publicznemu. Jeśli podatnik wnioskuje o rozłożenie zaległości podatkowej na raty, które miałyby być spłacane przez kilkadziesiąt lat, to urząd skarbowy ulgi nie przyzna.

Uiszczenie opłaty legalizacyjnej jest obligatoryjnym elementem procesu legalizacji samowolnie wybudowanego obiektu. Bez uiszczenia przez inwestora opłaty legalizacyjnej organ nie może bowiem wydać decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i decyzji i pozwoleniu na wznowienie robót bądź decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego, jeżeli budowa została zakończona.

Decyzja o odmowie zastosowania ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych jest decyzją w przedmiocie jej zastosowania, a więc mieści się w granicach uprawnienia udzielonego organom podatkowym w art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej.

Koszty uzyskania przychodów, pomniejszając przychód podatkowy, wpływają w ten sposób na wielkość dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na swoje źródło, kwoty wypłacane pracownikom z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie mają związku z przychodami. Nie służą ani ich osiągnięciu, ani też zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. W

Posłużenie się przez ustawodawcę w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT wyrażeniem "wystawia" nie ogranicza zakresu normowania wskazanego przepisu do faktur w formie papierowej.

W odniesieniu do opodatkowania dochodów nieujawnionych art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej może mieć zastosowanie dopiero wówczas, gdy nastąpi konkretyzacja zobowiązania podatkowego, czyli już po doręczeniu decyzji wymiarowej. Zobowiązanie podatkowe powstaje bowiem w dacie doręczenia podatnikowi decyzji ustalającej. W art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. brak jest ograniczeń dotyczących okresu, w jakim organy mogą

Należy stwierdzić, że w sprawach wszczętych w trybie nadzwyczajnym, jako nowych w stosunku do spraw już wcześniej zakończonych w zwyczajnym postępowaniu podatkowym, należy stosować aktualny stan prawny, chyba że z istoty przepisów o wznowieniu postępowania lub stwierdzenia nieważności decyzji wynika konieczność oceny jej legalności według unormowań obowiązujących w dacie jej wydania. Przy wznowieniu

Skoro autor skargi kasacyjnej nie wskazuje jako naruszonych jakichkolwiek przepisów, z których wynika, że upływ czasu miałby wpływ na byt toczącego się postępowania, wszelkie rozważania w tym zakresie nie mogą być przedmiotem merytorycznej oceny Naczelnego Sądu Administracyjnego, albowiem ten będąc związany granicami skargi kasacyjnej nie jest uprawniony do samodzielnego konkretyzowania zarzutów i

Wniesienie aportem należności, które są w rozumieniu art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. przychodem spółki, nie rodzi uprawnienia do uznania ich za koszt uzyskania przychodów, gdyż w takiej sytuacji podatnik nie poniósł jakichkolwiek wydatków związanych z nabyciem przedmiotu wkładu.