Przez zobowiązanie bieżące, o którym mowa w art. 76 § 1 O.p., należy rozumieć zobowiązanie podatkowe od momentu jego powstania, określonego zgodnie z art. 21 § 1 pkt 1 lub pkt 2 O.p., do terminu jego płatności. Po upływie daty określającej termin płatności podatek wynikający z tego zobowiązania staje się zaległością podatkową, jeżeli nie został zapłacony bądź jeżeli zobowiązanie nie wygasło z innych

Wprowadzając w ust. 3 art. 86 ustawy o VAT ograniczenie zasady określonej w art. 86 ust. 1 oraz stwierdzając w ust. 4 tego artykułu, że ograniczenie określone w ust. 3 nie ma zastosowania do pojazdów i przypadków wskazanych w ust. 4, ustawodawca chciał w ten sposób zagwarantować pełne odliczenie podatku VAT w odniesieniu do pojazdów związanych ściśle z działalnością gospodarczą.

Zaliczenie strat w środkach obrotowych do kosztów podatkowych należy oceniać w kontekście art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Przepis ten nie wyklucza powstałych strat w środkach obrotowych z kosztów uzyskania przychodów, jednak zaliczenie ich do kosztów uwarunkowane jest istnieniem związku poniesionych kosztów z uzyskaniem przychodu. Kosztem uzyskania przychodów są niezawinione przez podatnika straty w środkach

Zwolnienie operacji plastycznych z VAT może mieć zastosowanie, jeśli z dokumentacji lekarskiej wynika, że zabieg ma na celu poprawę zdrowia.

W przypadku jeżeli pomiędzy podmiotami istnieje stosunek prawny, na podstawie którego nabywca dokonuje zakupów u dostawcy, uzyskując premię nie tylko za określoną przez dostawcę wysokość obrotów, lecz także za realizację przez nabywcę na rzecz dostawcy innych czynności (np. marketingowych, serwisowych, szkoleniowych), wówczas mamy do czynienia ze świadczeniem przez nabywcę na rzecz dostawcy odrębnej

Na podstawie art. 6 pkt 2 ustawy o VAT, nie można wyłączać z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dokonanych odpłatnych czynności, które we wspólnotowym obrocie gospodarczym stanowią typowe usługi, jakimi są usługi budowlane, nawet, jeżeli sąd powszechny stwierdził, że umowa na podstawie, której je wykonano była nieważna z przyczyn wynikających ze szczególnej regulacji prawa krajowego (obejścia

Zarzutami naruszenia prawa materialnego nie można zwalczać ustaleń faktycznych.

Błędny jest pogląd o możliwości analogicznego stosowania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, dotyczącego § 48 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, do przepisów tożsamej treści, ale obowiązujących w okresie przed wejściem w życie tego rozporządzenia.

Art. 76b zd. 2 O.p. nakazuje dokonać zaliczenia zwrotu podatku na dzień złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku. Przepis ten nie rozróżnia zatem zaliczenia na poczet zaległości czy zobowiązań bieżących. Taki sposób zaliczania powoduje, że gdy istnieje podstawa do zaliczenia, zaliczenie to musi nastąpić w pierwszym możliwym terminie, a zatem w dacie wykazania zwrotu podatku, a nie w terminie wydania

1. Przez zobowiązanie bieżące, o którym mowa w art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej należy rozumieć zobowiązanie podatkowe od momentu jego powstania, określonego zgodnie z art.21 § 1 pkt 1 i 2 Ordynacji podatkowej, do terminu jego płatności włącznie. 2. Zobowiązaniem przyszłym jest natomiast zobowiązanie, które jeszcze nie powstało (w rozumieniu art. 21 § 1 pkt 1 i 2 Ordynacji podatkowej), ale z uwagi

Sądowa kontrola decyzji kasacyjnych sprowadza się w istocie do badania zasadności zastosowania art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej, a więc sprawdzenia, czy w rozpatrywanym przypadku istniały przesłanki do podjęcia rozstrzygnięcia polegającego na uchyleniu decyzji pierwszoinstancyjnej i przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia. W tego typu sprawach nie jest więc dopuszczalne badanie legalności powtórnych

Zarzutami naruszenia prawa materialnego nie można zwalczać ustaleń faktycznych.

Organ podatkowy dokonując z urzędu zaliczenia nadpłaty na poczet bieżącego zobowiązania (art. 76 § 1 O.p.) w zaliczce miesięcznej (art. 25 ust. 1a u.p.d.o.p.) nie może dokonywać tego zaliczenia z dniem 20 dnia miesiąca następującego, skoro zobowiązanie w zaliczce jako zobowiązanie bieżące już istniało.

Termin zwrotu różnicy podatku od towarów i usług wynika z ustawy regulującej ten podatek (art.87 ust. 2 u.p.t.u.). Organ ma obowiązek dokonania zwrotu najpóźniej w ostatnim dniu tego terminu. Postanowienie o zaliczeniu powinno w związku z tym, zgodnie z zasadą pogłębiania zaufania do działania organów podatkowych (art.121 § 1 O.p.) być wydane niezwłocznie po dokonaniu zaliczenia, a najpóźniej w dniu

Nie można zaaprobować poglądu, jakoby rozstrzygnięcie przez sąd powszechny sporu o zapłatę wynagrodzeń miało charakter zagadnienia wstępnego, uzasadniającego zawieszenie postępowania podatkowego na podstawie art. 201 § 1 pkt 2 O.p. Niewątpliwie oba postępowania, podatkowe i sądowe, pozostają ze sobą w związku, skoro przedmiotem obydwu jest ocena, czy opracowano projekt racjonalizatorski, niemniej brak