Zakres odpowiedzialności członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki regulowany przez art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej obejmuje przesłanki pozytywne, które muszą zostać wykazane przez organ podatkowy, oraz tzw. przesłanki egzoneracyjne, których zaistnienie zwalnia członka zarządu od odpowiedzialności, przy czym ciężar dowodu w zakresie przesłanek egzoneracyjnych

W myśl art. 116 § 1 ordynacji podatkowej, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za zaległości podatkowe spółki, jeśli egzekucja przeciwko niej okaże się bezskuteczna, chyba że wykażą, że niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub niewszczęcie postępowania naprawczego nie nastąpiło z ich winy. Ciężar dowodu tych okoliczności spoczywa na członkach zarządu.

Odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki, przy bezskuteczności egzekucji z jej majątku, jest uregulowana w art. 116 Ordynacji podatkowej. Obejmuje ona zarówno przesłanki pozytywne odpowiedzialności (pełnienie funkcji członka zarządu w czasie powstania zobowiązań podatkowych oraz bezskuteczność egzekucji skierowanej do majątku spółki),

Przepisy art. 116 § 1 kodeksu Ordynacji Podatkowej dotyczące odpowiedzialności członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki wprowadzają pozytywne przesłanki do zastosowania tej odpowiedzialności, obejmujące pełnienie funkcji członka zarządu w czasie powstania zobowiązania podatkowego i bezskuteczność egzekucji przeciwko spółce, oraz przesłanki egzoneracyjne

Były członek zarządu spółki może być pociągnięty do solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, jeśli nie wykaże, że we właściwym czasie zgłosił wniosek o ogłoszenie upadłości tej spółki lub że niezgłoszenie wniosku nastąpiło bez jego winy. Odpowiedzialność ta jest uzależniona od oceny działania lub zaniechania członka zarządu w kontekście okoliczności prowadzących do niewypłacalności

Świadomy udział podatnika w oszustwie podatkowym polegającym na wystawieniu lub wykorzystaniu faktur dokumentujących niezrealizowane transakcje pozbawia go prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jednakże, aby odmówić podatnikowi prawa do odliczenia, organy podatkowe muszą wykazać, że podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć o nielegalnym charakterze transakcji i zadanie to spoczywa na organach

Solidarna odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki, zgodnie z art. 116 § 1 ordynacji podatkowej jest uzależniona od bezskuteczności egzekucji z majątku spółki oraz od braku wykazania przez członków zarządu, że w odpowiednim czasie podjęli oni wymagane działania w celu uniknięcia niewypłacalności spółki, w tym zgłoszenia wniosku o ogłoszenie

Ocena przesłanek egzoneracyjnych z art. 116 § 1 o.p. w zw. z art. 11 ust. 1 p.u.n., powinna nastąpić z uwzględnieniem kwoty zobowiązania podatkowego określonego w decyzji, a nie deklaracji podatkowej, nawet jeżeli decyzja ta została wydana w okresie, kiedy członek zarządu nie pełnił już funkcji.

Skuteczne doręczenie decyzji administracyjnej następuje, gdy organ podatkowy przekazuje pismo dorosłemu domownikowi adresata, który zobowiązuje się je przekazać, a brak zarzutów naruszenia procedury dostarczenia lub wiarygodnych dowodów przeciwnych nie pozwala na podważenie prawidłowości doręczenia w procesie sądowym.

Organ interpretacyjny, rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, jest zobowiązany do analizy przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego w kontekście przepisów prawa podatkowego, nie wymagając od wnioskodawcy klasyfikacji usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), chyba że jest to bezpośrednio wymagane przez interpretowane przepisy.

Orzekanie o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej jest niewłaściwe do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej wysokości zobowiązania podatkowego. Wszczęcie postępowania w tym przedmiocie jest obwarowane warunkiem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, przez co regulacje te uwzględniają subsydiarny i następczy charakter odpowiedzialności osoby trzeciej

Nie jest możliwe orzeczenie o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej, jeżeli wysokość zobowiązania, za które przenoszona jest odpowiedzialność nie została ukształtowana w sposób ostateczny.

Nie sposób przyjąć, że zasady odpowiedzialności osób zarządzających zagranicznymi osobami prawnymi mieszczą się w katalogu art. 116a § 1 Ordynacji podatkowej.

Decyzja orzekająca o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie powinna być wydana, do dnia, w którym decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego ukształtuje się w sposób ostateczny. W przypadku, gdy decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego została uchylona wyrokiem sądu, nawet jeżeli wyrok ten nie jest jeszcze prawomocny, należy zawiesić postępowanie odwoławcze dotyczące

W trybie żądania uzupełnienia braków formalnych pisma, jakim jest wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, organ podatkowy może żądać jedynie uzupełnienia wniosku o takie elementy, bez których nie jest możliwa ocena, czy stanowisko przedstawione we wniosku i ocena prawna są prawidłowe czy też błędne. Jeżeli przepis prawa materialnego nie zawiera odwołania do klasyfikacji danej usługi do grupowania