Interpretacja indywidualna z dnia 16.03.2015, sygn. IPPP1/443-1453/14-2/BS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/443-1453/14-2/BS
Moment powstania obowiązku podatkowego dla świadczonych usług
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2014 r. (data wpływu 17 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- momentu powstania obowiązku podatkowego oraz terminu wystawienia faktury w ramach procedury samofakturowania dla usług dla których nie ustalono okresów rozliczeniowych jest prawidłowe,
- momentu powstania obowiązku podatkowego oraz terminu wystawienia faktury w ramach procedury samofakturowania dla usług dla których ustalono okresy rozliczeniowe jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17 grudnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego oraz terminu wystawienia faktury w ramach procedury samofakturowania
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
M. jest spółką prawa polskiego, zarejestrowaną dla celów VAT oraz posiadającą siedzibę w Polsce. Spółka wchodzi w skład międzynarodowego koncernu D.. Jedynym udziałowcem Spółki jest D. AG (dalej D. AG), niemiecki podatnik VAT z siedzibą w Niemczech. D. AG nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.
Zgodnie z Umową Generalnego Dystrybutora (dalej UGD), D. AG mianował M. jako swojego głównego, niewyłącznego dystrybutora na terytorium Polski zajmującego się sprzedażą samochodów D. AG oraz części zamiennych, jak również zapewniającego serwisowanie samochodów.
D. AG sprzedaje samochody do M., który następnie odsprzedaje je do Autoryzowanych Dealerów (dalej AD), tj. podmiotów, z którymi M. zawarła Umowy Dealerskie, na podstawie których AD otrzymują niewyłączne prawo do sprzedaży samochodów i części zamiennych klientom na poziomie detalicznym we własnym imieniu i na własną rzecz.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
