Interpretacja indywidualna z dnia 04.10.2010, sygn. ILPB2/415-826/10-5/WS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB2/415-826/10-5/WS

1. Dochody zagraniczne renta z Niemiec.
2. Korekta zeznań podatkowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2010 r. (data wpływu 5 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 września 2010 r. (data wpływu 24 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie możliwości dokonania korekty zeznań podatkowych jest:

• prawidłowe w części dotyczącej możliwości dokonania korekty zeznań za lata 2005 -2009.
• nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości dokonania korekty zeznania za rok 2004.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych oraz ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie możliwości dokonania korekty zeznań podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest podatnikiem, uzyskującym przychody z tytułu renty zagranicznej po zmarłym mężu. Renta wypłacana jest przez niemiecki organ. Mąż Zainteresowanej uległ wypadkowi w pracy i poniósł śmierć jako polski pracownik u niemieckiego pracodawcy. Praca wykonywana była na terytorium Niemiec, na rzecz niemieckiego pracodawcy. Z tytułu wykonywania pracy ówczesny niemiecki pracodawca zgłosił pracownika do ustawowych, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Wnioskodawczyni uzyskuje więc rentę po swoim mężu, który zmarł w wyniku wypadku przy pracy. Renta wypłacana jest z obowiązkowego, niemieckiego systemu ubezpieczeń socjalnych. Świadczenie wypłacane jest za pośrednictwem polskiego banku, który jako płatnik dokonuje obliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy. Po dokonaniu potrącenia, pozostała kwota przekazywana jest na osobisty rachunek bankowy Wnioskodawczyni. Po zakończeniu każdego roku podatkowego, bank przesyła informację o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11. Dochody z ww. źródła Zainteresowana otrzymuje od 1992 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy płatności otrzymane w latach: 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009 przez Wnioskodawczynię mającą zamieszkanie, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec podlegają opodatkowaniu w Polsce...

Tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na trzecie pytanie przedstawione we wniosku, natomiast w zakresie odpowiedzi na pierwsze i drugie pytanie w dniu 4 października 2010 r. wydano interpretację indywidualną nr ILPB2/415-826/10-4/WS.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do trzeciego pytania przedstawionego we wniosku, Wnioskodawczyni ma prawo do złożenia korekt zeznań podatkowych na formularzu PlT-36, w których w rubryce należna zaliczka, w tym zaliczka pobrana przez płatnika wykaże kwotę 0,00 zł. Zainteresowana ma również prawo do złożenia, w urzędzie skarbowym, wniosków o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz prośby o zwrot nadpłaty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe w części dotyczącej możliwości dokonania korekty zeznań za lata 2005 -2009.
• nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości dokonania korekty zeznania za rok 2004.

Przepisy regulujące zasady uprawniające do skorygowania deklaracji oraz jej wymogi formalne zawarte są w art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.).

Z treści § 1 ww. artykułu wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 81b § 1 uprawnienie do skorygowania deklaracji:

1. ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;
2. przysługuje nadal po zakończeniu:
1. kontroli podatkowej,
2. postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

Stosownie do art. 81b § 2 korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

W myśl art. 3 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji oraz z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. Korektę zeznania podatkowego należy składać wyłącznie na odpowiednich formularzach tj. obwiązujących przy rozliczaniu podatku za dany rok.

W tym miejscu należy podkreślić, iż przy korekcie deklaracji należy uwzględnić przepisy dotyczące przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zgodnie z art. 70 § 1 ww. ustawy, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej złożenie skorygowanej deklaracji podatkowej jest traktowane jako warunek konieczny do nabycia prawa do stwierdzenia nadpłaty podatku. W myśl bowiem art. 75 § 3 ww. ustawy, podatnicy równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

O zasadności wniosku złożonego przez stronę i wystąpieniu nadpłaty rozstrzyga właściwy organ podatkowy w wyniku przeprowadzonego postępowania.

Zgodnie z art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

W myśl art. 75 § 1 ww. ustawy, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1 lit. a) powyższego przepisu wynika, iż uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. Natomiast, jak już wspomniano wcześniej, zgodnie z art. 75 § 3 podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni otrzymuje rentę po zmarłym mężu wypłacaną z obowiązkowego, niemieckiego systemu ubezpieczeń socjalnych. W związku z wątpliwościami co do prawidłowości rozliczania ww. renty w latach 2004 2009 Zainteresowana zwróciła się z zapytaniem dotyczącym możliwości dokonania korekty zeznań podatkowych PIT-36 oraz możliwością złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty z prośbą o jej zwrot.

W przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych, w dniu 4 października 2010 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP2/415-826/10-4/WS, w którym Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że renta otrzymywana przez Wnioskodawczynię w latach 2005-2009 podlegała opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech i tym samym nie podlegała opodatkowaniu w Polsce. W takiej sytuacji płatnik (bank) w Polsce nie powinien od tych należności pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni jest uprawniona do złożenia korekty zeznań podatkowych PIT-36 za lata 2005 - 2009, dołączając pisemne uzasadnienie przyczyny korekty. Jednocześnie Zainteresowana może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku z prośbą o jej zwrot wówczas jest Ona zobowiązana złożyć skorygowane zeznanie wraz z pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Natomiast zgodnie z ww. rozstrzygnięciem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu - renta otrzymywana przez Zainteresowaną w roku 2004, podlegała opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. W związku z powyższym płatnik (bank) w Polsce prawidłowo pobierał od powyższego świadczenia zaliczki na podatek dochodowy.

W tej sytuacji, nie ma podstaw aby Wnioskodawczyni składała korektę deklaracji PIT-36 za rok 2004 wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty podatku i prośbą o jej zwrot.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB2/415-826/10-4/WS, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się