Postanowienie TK z dnia 16 października 2006 r., sygn. Ts 132/06
p o s t a n a w i a:
11/1/B/2008
POSTANOWIENIE
z dnia 16 października 2006 r.
Sygn. akt Ts 132/06
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Jerzy Stępień,
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Barbary Domagała o zbadanie zgodności:
art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz. U. z 2004 r. Nr 167, poz. 1758, ze zm.) z art. 2, art. 21 ust. 1, art. 31 ust. 3, art. 64 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
UZASADNIENIE
W dniu 23 maja 2006 r. skarżąca wniosła do Trybunału Konstytucyjnego skargę konstytucyjną, w której zarzuciła, że art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz. U. z 2004 r. Nr 167, poz. 1758, ze zm.; dalej: ustawa o n.n.p.c.) jest niezgodny z art. 2, art. 21 ust. 1, art. 31 ust. 3, art. 64 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji ze względu na to, że w sposób nieproporcjonalny, tj. sprzeczny z art. 31 ust. 3 Konstytucji oraz nieuzasadniony względami wskazanymi w art. 37 ust. 2 Konstytucji ogranicza prawo własności i prawo dziedziczenia cudzoziemców odnośnie nieruchomości położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Skarżąca podnosi także naruszenie art. 2 Konstytucji polegające na funkcjonowaniu normy prowadzącej do pozbawienia nabytego prawa majątkowego bez dostatecznej podstawy aksjologicznej. Art. 7 ust. 3 ustawy o n.n.p.c. powoduje - jak wskazuje skarżąca - również nieuzasadnione pogorszenie sytuacji spadkobiercy - cudzoziemca dziedziczącego z testamentu w stosunku do spadkobiercy - cudzoziemca dziedziczącego z ustawy oraz zapisobiercy. Spadkobierca - cudzoziemiec wskazany w testamencie nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy, lecz dopiero decyzja Ministra Spraw Wewnętrznych udzielająca zgody na nabycie nieruchomości przez cudzoziemca czyni to nabycie definitywnym. Upływ terminu do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia lub odmowa jego wydania skutkuje nabyciem nieruchomości przez spadkobierców ustawowych. W okresie pomiędzy otwarciem spadku (tj. śmiercią spadkodawcy) a zajściem wskazanych zdarzeń spadkobierca testamentowy jest traktowany jak każdy inny spadkobierca, w szczególności może rozporządzić spadkiem, w tym wchodzącą w jego skład nieruchomością i odpowiada za długi spadkowe. Upływ terminu do wniesienia wniosku lub odmowa jego udzielenia prowadzi więc do utraty już nabytego prawa majątkowego, nie pozbawia jednak cudzoziemca statusu spadkobiercy, oraz w szczególności obciążenia go podatkiem od spadków i darowizn. Pozbawienie własności nieruchomości może nastąpić przy tym niezależnie od woli a nawet wiedzy spadkobiercy - ze względu na to, że termin wyznaczony do złożenia wniosku biegnie od daty śmierci spadkodawcy, niezależnie od tego, czy spadkobierca wie o istnieniu i treści testamentu oraz składzie spadku. Dla spadkobiercy testamentowego nie jest przewidziany żaden ekwiwalent za utracone prawo majątkowe. Regulacja taka uniemożliwia także spadkobiercy - cudzoziemcowi wystąpienie o udzielenie promesy zezwolenia - spadkobierca testamentowy nabył już z mocy prawa nieruchomość, podczas gdy o promesę wystąpić może jedynie cudzoziemiec zamierzający dopiero nabyć nieruchomość. Uzyskanie zezwolenia Ministra nie jest natomiast konieczne, jeżeli nabycie nieruchomości przez cudzoziemca następuje w drodze dziedziczenia ustawowego. Skarżąca podnosi ponadto, że art. 7 ust. 3 ustawy o n.n.p.c. ogranicza prawo dziedziczenia, w sposób nieuzasadniony i niezgodny z wolą spadkodawcy ograniczając jego swobodę co do określenia, na kogo przejść mają po jego śmierci przysługujące mu prawa majątkowe.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
