Postanowienie SN z dnia 19 września 2019 r., sygn. II UK 81/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romualda Spyt (przewodniczący)
SSN Dawid Miąsik (sprawozdawca)
SSN Andrzej Wróbel
w sprawie z wniosku M.B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w W. Wydziałowi Realizacji Umów Międzynarodowych o wysokość emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 września 2019 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...]. z dnia 9 sierpnia 2017 r., sygn. akt III AUa [...],
I. na podstawie art. 267 TFUE zwraca się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z następującym pytaniem:
Czy art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 883/04 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U.UE. Polskie wydanie specjalne Rozdział 05, Tom 05, s. 72 ze zm.) należy interpretować w ten sposób, że właściwa instytucja:
a) uwzględnia - zgodnie z prawem krajowym - okresy nieskładkowe w wymiarze nieprzekraczającym 1/3 sumy okresów składkowych ukończonych na podstawie prawa krajowego oraz ustawodawstwa innych państw członkowskich zarówno na użytek ustalenia teoretycznej kwoty (pkt i) jak i rzeczywistej kwoty świadczenia (pkt ii); albo
b) uwzględnia - zgodnie z prawem krajowym - okresy nieskładkowe w wymiarze nieprzekraczającym 1/3 sumy okresów składkowych ukończonych na podstawie prawa krajowego oraz ustawodawstwa innych państw członkowskich tylko przy ustalaniu teoretycznej kwoty (pkt i) ale nie przy ustalaniu rzeczywistej kwoty świadczenia (pkt ii); albo
c) nie uwzględnia przy ustalaniu teoretycznej kwoty (pkt i) jak i rzeczywistej kwoty świadczenia (pkt ii) okresów ubezpieczenia w innym państwie członkowskim przy obliczaniu limitu okresów nieskładkowych przewidzianego w prawie krajowym?
II. posiedzenie odracza.
Uzasadnienie
Stan faktyczny, stanowiska stron oraz sądów pierwszej i drugiej instancji
1. Pytanie prejudycjalne zadano na etapie rozpoznawania skargi kasacyjnej, której podstawy - z uwagi na zakres zaskarżenia wyroku Sądu drugiej instancji - obejmują wyłącznie kwestię ustalenia wysokości świadczenia emerytalnego proporcjonalnego, jakie polski organ rentowy ma wypłacać ubezpieczonemu, który większość okresów ubezpieczenia ukończył w innym państwie członkowskim.
2. Decyzją z 24 lutego 2014 r. Zakład Ubezpieczeń społecznych, I Oddział w W. (organ rentowy) przyznał M.B. (ubezpieczony) na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (aktualny jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm., dalej jako ustawa emerytalna) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE. L Nr 166, str. 1; dalej jako rozporządzenie 883/2004) emeryturę od 5 listopada 2013 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
