Postanowienie SN z dnia 13 marca 2019 r., sygn. II UK 69/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romualda Spyt
w sprawie z wniosku J. B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych [...] Oddział w W. w przedmiocie skargi na bezczynność organu rentowego, o rentę z tytułu niezdolności do pracy, odszkodowanie, zadośćuczynienie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 marca 2019 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 19 kwietnia 2017 r., sygn. akt III AUa [...],
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w [...] wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2017 r., sygn. akt III AUa [...], na skutek apelacji skarżącego J. B., zmienił wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 22 kwietnia 2016 r., sygn. akt XIV U [...], w zakresie punktów 1, 2 i 4, w ten sposób, że zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych [...] Oddziału w W. z dnia 28 stycznia 2015 r. i zobowiązał organ rentowy do wydania w terminie dwóch miesięcy decyzji w przedmiocie wniosku J. B. z dnia 10 maja 2013 r. o przyznanie prawa do renty, stwierdzając, że niewydanie decyzji przez organ rentowy nastąpiło z rażącym naruszeniem prawa (pkt I), w pozostałej części oddalił apelację (pkt II), rozstrzygając o kosztach postępowania (pkt III i IV).
Skarżący zaskarżył wyrok Sądu Apelacyjnego co do pkt I, II i III. Zarzucono naruszenie przepisów prawa procesowego mające istotny wpływ na wynik sprawy, to jest: 1) art. 378 § 1 k.p.c, art. 379 pkt 2 k.p.c. w związku z art. 328 § 2 k.p.c. przez ich niezastosowanie przez Sąd w zakresie, w jakim Sąd nie zbadał podniesionego przez wnioskodawcę w apelacji zarzutu nieważności postępowania opartego na braku umocowania pracowników ZUS do reprezentowania organu rentowego w postępowaniu toczącym się w oparciu o przepisy prawa krajowego i przepisy wspólnotowe o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, 2) art. 378 § 1 k.p.c. w związku z art. 477§ 3 k.p.c. w związku z art. 477 § 4 k.p.c. oraz art. 328 § 2 k.p.c. w zakresie, w jakim Sąd nie dokonał wykładni art. 477 § 3 k.p.c. dotyczącej pozostawionej przez ustawodawcę judykaturze swobody wykładni tego przepisu w części dotyczącej przesłanek do zastosowania alternatywnego sposobu orzekania, w efekcie czego nie dokonał właściwej kontroli orzeczenia Sądu pierwszej instancji w zakresie niezastosowania przez ten Sąd art. 477 § 3 k.p.c. w części pozwalającej na wydanie orzeczenia co do istoty sprawy; 3) art. 203 k.p.c. w związku z art. 378 § 1 k.p.c. w związku z art. 328 § 2 k.p.c. w zakresie nierozpatrzenia zarzutów podniesionych w piśmie procesowym z dnia 5 kwietnia 2017 r.; 4) art. 328 § 2 k.p.c. w zakresie, w którym Sąd drugiej instancji nie sporządził uzasadnienia odnoszącego się do niewymienionych wyżej i oddalonych przez Sąd zarzutów apelacji. Ponadto zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest: (-) art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności przez nierozpatrzenie wszystkich zarzutów wobec wyroku Sądu pierwszej instancji podniesionych w trakcie postępowania apelacyjnego, (-) art. 5 w związku z art. 13 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 1999/93/WE z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnotowych ram w zakresie podpisów elektronicznych (Dz.Urz. UE L 13 z 19 stycznia 2000 r., s. 12); (-) art. 2 ust. 1, art. 46 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. EU L 200 z dnia 7 czerwca 2004 r., s. 1); (-) art. 2 ust. 1, ust. 2 i 4, art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. EU L 284 z 30 października 2009 r., s. 1) w związku z decyzją nr 1/2012 Wspólnego Komitetu ustanowionego na podstawie Umowy między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Konferencją Szwajcarską, z drugiej strony, w sprawie swobodnego przepływu osób; (-) art. 6 rozporządzenia 883/2004 oraz art. 1 ust. 1 i 2 rozporządzenia 987/2009 przez ich niezastosowanie; (-) art. 47 ust. 1, 4, 5 i 6, art. 48 ust. 1, 2, art. 50, art. 52 ust. 3 rozporządzenia 987/2009 przez ich niezastosowanie; (-) art. 107 § 1 k.p.a. w związku z art. 138 § 1 k.p.a. w związku z art. 124 w związku z art. 116 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm.) w związku z § 4 ust. 6 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz.U. z 2011 r. Nr 237, poz. 1412) w związku z art. 477 § 3 k.p.c. przez ich niewłaściwe zastosowanie; (-) art. 65 § 1 k.p.a. w zw. z art. 124 i w związku z art. 124 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zakresie, w jakim Sąd drugiej instancji nie zweryfikował właściwości organu rentowego uprawnionego do prowadzenia postępowania w tej sprawie na podstawie zarządzenia nr 20 z dnia 11 lipca 2003 r. Prezesa ZUS; (-) art. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej (jednolity tekst: Dz.U z 2018 r., poz. 511 ze zm.) oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych w zakresie, w jakim Sąd nie zastosował tego przepisu; (-) art. 19 ust. 7 w związku z art. 19 ust. 1 w związku z art. 19 ust. 6b ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2019 r., poz. 300) w zakresie, w jakim Sąd drugiej instancji nie dokonał weryfikacji zarzutu apelacji dotyczącego nieprawidłowego wyliczenia okresów składkowych i nieskładkowych; (-) art. 7 pkt 9 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zakresie, w jakim Sąd drugiej instancji nie zbadał wpływu ukończenia studiów na uczelni wyższej na łączny wymiar zapisanych na koncie ubezpieczonego okresów składkowych i nieskładkowych; (-) art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z §21 i 22 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe w zakresie, w jakim Sąd drugiej instancji nie uwzględnił przedstawionych w trakcie postępowania dokumentów potwierdzających okresy zatrudnienia wnioskodawcy i nie zweryfikował błędnego wyliczenia organu rentowego i Sądu pierwszej instancji co do okresów składkowych wnioskodawcy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
