Wyrok SN z dnia 5 lutego 2019 r., sygn. III PK 12/18

Znaczenie wieku, stażu pracy, doświadczenia zawodowego nie musi być jednakowe w aspekcie prawa pracownika do wynagrodzenia za pracę bez dyskryminacji albo zachowania równego traktowania, w szczególności gdy znaczenie ma też dbałość pracownika o dyscyplinę i porządek pracy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)

SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

SSN Andrzej Wróbel

w sprawie z powództwa P. W. przeciwko Starostwu Powiatowemu w U. o odszkodowanie z tytułu dyskryminacji w zatrudnieniu i wyrównanie wynagrodzenia za pracę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 5 lutego 2019 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 15 września 2017 r., sygn. akt IV Pa (...),

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w K. do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z 15 września 2017 r. oddalił apelację powoda P. W. od wyroku Sądu Rejonowego w S. z 23 marca 2017 r., który oddalił jego powództwo przeciwko Starostwu Powiatowemu w U. o odszkodowanie z tytułu dyskryminacji w zatrudnieniu i wyrównanie wynagrodzenia za pracę.

Powód za kryterium dyskryminacji wskazał wiek a za podstawę odszkodowania art. 18^3d k.p. Podał, że pracuje u pozwanego od 7 maja 2002 r., początkowo jako młodszy referent, a od 1 stycznia 2010 r. jako inspektor z zakresem czynności obejmującym rejestrację pojazdów. Na identycznym stanowisku i z tym samym zakresem czynności zatrudniona jest J. K., która otrzymuje wynagrodzenie wyższe o około 550 zł.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Podał, że różnica w wynagrodzeniu wynika z wieloletniego doświadczenia J. K., którego powód nie posiadał, jak również z prawidłowej dyscypliny pracy, której brakowało powodowi.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że powód po zatrudnieniu w 2002 r. jako młodszy referent miał wynagrodzenie określone w stawce płacy zasadniczej według VIII kategorii zaszeregowania. W 2006 r. otrzymał stanowisko referenta w wydziale komunikacji i drogownictwa z wynagrodzeniem zasadniczym według IX kategorii zaszeregowania w kwocie 980 zł. Od 2007 r. wynagrodzenie to wzrosło do 1090 zł (wg IX kategorii). 1 czerwca 2007 r. otrzymał dodatek za pracę w wysokości 5% wynagrodzenia (z wzrostem o 1% za kolejny rok). We wrześniu 2007 r. z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków otrzymał dodatek specjalny (13,77% wynagrodzenia zasadniczego do stycznia 2008 r.). W 2008 r. powód awansował na podinspektora. Wzrastało też wynagrodzenie przyznawane według X kategorii i w 2009 r. wynosiło 1500 zł a potem 1736 zł oraz było zwiększane o dodatek za staż oraz dodatek specjalny. W styczniu 2010 r. powierzono powodowi stanowisko inspektora z wynagrodzeniem według XII kategorii 1840 zł, a od 2012 r. - 1940 zł; od marca 2014 r. - 2020 zł; i od września 2014 r. - 2100 zł. W wydziale komunikacji i drogownictwa powód zajmował się prawami jazdy, natomiast od września 2007 r. pracuje przy rejestracji pojazdów. Jego zakres obowiązków jest taki sam jak J. K.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się