Wyrok SN z dnia 12 czerwca 2019 r., sygn. II CSK 272/18
Do zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym należy kierowanie osób, spełniających kryteria ustalone w ustawie i przepisach wykonawczych, do domu pomocy społecznej i ponoszenie odpłatności za pobyt mieszkańca gminy w tym domu. W przepisie tym jest mowa wyłącznie o domu pomocy społecznej, a nie o jakiekolwiek innej placówce pobytowej świadczącej usługi na rzecz przebywających w niej osób fizycznych.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Paweł Grzegorczyk (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Towarzystwa "[...]" w Ł. przeciwko Miastu Ł. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 czerwca 2019 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 22 listopada 2017 r., sygn. akt III Ca [...],
1) oddala skargę kasacyjną
2) nie obciąża powoda kosztami postępowania kasacyjnego na rzecz strony pozwanej
3) przyznaje ze środków Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Ł.) na rzecz adwokata P. S. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) zł powiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 24 marca 2017 r. Sąd Rejonowy oddalił powództwo Towarzystwa [...] z siedzibą w Ł. (dalej: "Towarzystwo") przeciwko Gminie Ł. o zapłatę kwoty 56 720 zł. z odsetkami ustawowymi, której powód domagał się, na podstawie art. 417 § 1 k.c., tytułem naprawienia szkody wyrządzonej, według twierdzeń pozwu, przez pozwanego wskutek odmowy uiszczania w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2016 r. kwot po 1418 zł miesięcznie na koszty utrzymania niepełnosprawnego intelektualnie M. K. przebywającego w placówce prowadzonej przez powoda.
Sąd ustalił, że powodowe Towarzystwo, zarejestrowane w KRS rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz spzoz prowadziło, zgodnie ze swoim statutem, placówkę pobytową dla dzieci i młodzieży upośledzonych intelektualnie. Na podstawie decyzji administracyjnej z dnia 1 października 1993 r., do prowadzonego przez powoda Domu Pomocy Społecznej o nazwie "[...]" (dalej DPS) został skierowany niepełnosprawny intelektualnie M. K.. Na podstawie decyzji warunkowych z dnia 27 kwietnia 2001 r., z dnia 20 stycznia 2003 r. oraz z dnia 2 lipca 2003 r. powód uzyskał zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej na czas określony. W dniu 20 stycznia 2009 r. strony zawarły umowę, na podstawie której pozwany zlecił powodowi realizację zadania z zakresu pomocy społecznej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, polegającego na prowadzeniu Domu Pomocy Społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie. W dniu 15 czerwca 2010 r. został zawarty aneks do tej umowy, w którym strony postanowiły, że podstawę należnego powodowi wynagrodzenia za pobyt osób wymienionych w § 1 ust. 5 umowy (skierowanych do DPS na podstawie decyzji administracyjnych wydanych przed dniem 1 stycznia 2004 r.) będzie stanowić kwota dotacji w wysokości nie wyższej niż średnia miesięczna wojewódzka kwota dotacji na każdą osobę skierowaną wynosząca od czerwca 2010 r kwotę 1418 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
