Wyrok SN z dnia 13 czerwca 2019 r., sygn. V CSK 151/18
Przepis art. 42 ust. 2 ustawy o komercjalizacji i restrukturyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" - w brzmieniu obowiązującym na dzień 28 września 2008 r., przy zastosowaniu zasad wykładni językowej, systemowej i celowościowej, powinien być rozumiany w ten sposób, iż uprawnienie o jakim mowa w art. 42 ust. 2 cytowanej ustawy odnosiło się do wskazania, spośród podmiotów wymienionych w ust. 1 pkt 2 osoby, która jeszcze za życia najemcy mogła nabyć lokal mieszkalny na preferencyjnych warunkach. Odesłanie przez art. 42 ust. 2 do katalogu określonego w art. 42 ust. 1 pkt 2 tej ustawy wyznaczało jedynie zakres podmiotowy, spośród którego mogła wywodzić się osoba wskazana jako uprawniona przez najemcę.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Grela (przewodniczący)
SSN Małgorzata Manowska (sprawozdawca)
SSN Joanna Misztal-Konecka
w sprawie z powództwa H. P. przeciwko P. S. A. w W. i E. P. o ustalenie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 czerwca 2019 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 25 października 2017 r., sygn. akt I ACa (...),
oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w (...) wyrokiem z dnia 25 października 2017 r. w sprawie o ustalenie nieważności umowy z powództwa H. P., przeciwko P. Spółce Akcyjnej w W. i E. P., na skutek apelacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 18 stycznia 2017 r., zmienił zaskarżony wyrok w zakresie punktów 2) i 3), a w pozostałej części oddalił apelację.
Podstawą rozstrzygnięć Sądów obu instancji były następujące okoliczności faktyczne.
H. P. była najemcą, stanowiącego własność P. S.A. w W., lokalu mieszkalnego nr 9 położonego przy ulicy G. wS, w którym zamieszkiwała wraz z córką E. P. W dniu 21 listopada 2003 r. P. S.A. w W. skierowała do powódki zawiadomienie, iż zajmowany przez nią lokal mieszkalny został przeznaczony do sprzedaży w trybie określonym w ustawie z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "P.". W piśmie tym poinformowano powódkę o zasadach wykupu lokalu, a także o tym, że najemca może w formie pisemnej wskazać spośród osób stale zamieszkujących w lokalu, wymienionych w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, osobę uprawnioną do nabycia lokalu. Po zapoznaniu się z tym pismem powódka nie zdecydowała się na wykup mieszkania, wobec braku środków na zapłatę ceny. W konsekwencji zaproponowała córce E. P., aby to ona wykupiła mieszkanie, na co pozwana wyraziła zgodę. W dniu 16 lipca 2008 r. powódka złożyła pozwanemu P. S.A. Oddział Gospodarowania Nieruchomościami wK, oświadczenie o zamiarze nabycia lokalu mieszkalnego opisanego w pozwie na zasadach określonych w ustawie z 8 września 2000 r. Powódka, jako najemczyni lokalu wskazała w oświadczeniu osobę, która miała prawo nabyć lokal, tj. swoją córkę, E. P. W dniu 16 lipca 2008 r. w porozumieniu przedumownym, pomiędzy P. S.A., a H. P., określono przedmiot przyszłej umowy, wskazano też, że wartość zajmowanego przez powódkę lokalu wynosi 109.426 zł oraz uzgodniono, że kupującemu zostanie przyznana bonifikata w wysokości 95% ceny, oraz dalsza, w wysokości 25%, w wypadku jednorazowej zapłaty ceny nabycia. W dniu 26 września 2008 r. pomiędzy E. P. a P. S.A. w W., przy obecności H. P., została zawarta, w formie aktu notarialnego, sporządzonego przed M. T. notariuszem w P., umowa, którą P. S.A. ustanowiła odrębną własność lokalu mieszkalnego nr 9 w budynku przy ul. G., a następnie sprzedała to prawo E. P., łącznie z odpowiednim udziałem w gruncie i częściach wspólnych nieruchomości. Cenę nabycia zapłaciła E. P. W treści aktu notarialnego sprecyzowano, że sprzedaż następuje w trybie art. 44 pkt 2 ustawy z 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "P." i zgodnie z zawartym między stronami porozumieniem przedumownym. Wskazano również, że E. P. ustanowiła na rzecz matki H. P. służebność dożywotniego, bezpłatnego mieszkania w całym lokalu mieszkalnym będącym przedmiotem umowy. Od chwili zawarcia powyższej umowy powódka i pozwana zamieszkują wspólnie w rzeczonym lokalu, a ta ostatnia ponosi opłaty związane z korzystaniem z mieszkania. Od roku 2014 powódka jest skonfliktowana z córką E. P.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
