Postanowienie SN z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. I UK 496/17

Pogorszenie istniejącej przed podjęciem zatrudnienia niezdolności do pracy w ramach danego jej stopnia uzasadnia prawo do renty, gdy po pierwsze powstało w okresach wymienionych w art. 57 ust. 1 pkt 3 ustawy emerytalnej oraz po drugie, gdy spowodowało autonomiczną utratę zdolności do wykonywania pracy w dotychczasowym zakresie.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Franczak

w sprawie z odwołania P. S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Z. o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 grudnia 2018 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 8 czerwca 2017 r., sygn. akt III AUa [...],

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. przyznaje adwokatowi S. K. od Skarbu Państwa -Sądu Apelacyjnego w [...] kwotę 120 zł (sto dwadzieścia) powiększoną o bieżącą stawkę podatku od towarów i usług tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu wnioskodawcy w postępowaniu kasacyjnym,

3. nie obciąża wnioskodawcy kosztami zastępstwa procesowego organu rentowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w [...] oddalił apelację wnioskodawcy P. S. od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 14 września 2016 r., którym oddalono odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Z. z dnia 3 czerwca 2015 r., odmawiającej przyznania wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ trwała częściowa niezdolność do pracy nie powstała w okresach wymienionych w art. 57 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (obecnie jednolity tekst: Dz.U. 2018 r., poz. 1270 ze zm., dalej jako ustawa emerytalna).

W wyrokach sądów meriti przyjęto, że schorzenia powodujące częściową niezdolność do pracy wnioskodawcy, a przede wszystkim obustronny niedosłuch, powstały w dniu 17 marca 1995 r. Zatem nie w trakcie okresów wymienionych w art. 57 ust. 1 pkt 3 ustawy emerytalnej ani w ciągu 18 miesięcy od ich ustania. Wnioskodawca "wniósł" niejako istniejącą już niezdolność do pracy w kolejne okresy ubezpieczenia. Tym samym w jego przypadku spełnienie przesłanki z art. 57 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy emerytalnej mogłoby nastąpić jedynie w sytuacji, gdyby w ostatnim okresie pracy nastąpiło istotne pogorszenie jego stanu zdrowia. Tymczasem z wydanych w sprawie opinii biegłych lekarzy sądowych z zakresu laryngologii, chirurgii urazowej i ortopedii oraz neurologii wynika, że nie doszło do pogorszenia stanu zdrowia wnioskodawcy, co powoduje, iż nie spełnia on przesłanek do przyznania prawa renty z tytułu niezdolności do pracy.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się