Wyrok SN z dnia 31 października 2018 r., sygn. II PK 191/17

Koszty noclegu kierowcy w transporcie międzynarodowym może kompensować kwota jednego świadczenia (nazywanego nawet "dietą"), umówiona przez pracownika i pracodawcę z uwzględnieniem postanowień regulaminu wynagradzania i zarządzenia w sprawie diet. Świadczenie to może być niższe niż kwota 25% ryczałtu za nocleg określona w rozporządzeniu wykonawczym do art. 77⁵ § 2 k.p.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Romualda Spyt

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z powództwa Stowarzyszenia "T." w P. działającego na rzecz: M. K., S. S., T. T., G. Z., J. K., D. K., W. L, P. Z., T. B., P. I., S. C, G. G., P. O., S. H. przeciwko D. Sp. z o.o. w W. o zapłatę ryczałtów za noclegi i ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 31 października 2018 r., skarg kasacyjnych powodów od wyroku Sądu Okręgowego w Z. z dnia 16 lutego 2017 r., sygn. akt IV Pa (...),

I. oddala skargi kasacyjne,

II. nie obciąża powodów kosztami postępowania kasacyjnego strony pozwanej.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w Z. wyrokiem z 16 lutego 2017 r. oddalił apelacje Stowarzyszenia "T." w P. i pozostałych powodów od wyroku Sądu Rejonowego w Ż. z 30 czerwca 2016 r., który oddalił powództwa o ryczałty noclegowe. Powodowie i pracownicy na rzecz których powództwo wniosło T. pracowali u pozwanego pracodawcy jako kierowcy w transporcie międzynarodowym. W umowach o pracę wskazano, że obok wynagrodzenia pracownik będzie otrzymywał dietę za każdy dzień podróży służbowej w obowiązującej wysokości, nie niższej niż dieta za podróż służbową w kraju, wedle zarządzenia zarządu spółki (§ 4). Zarząd ustalił dietę z tytułu wyjazdów zagraniczyzn na 35 euro i 36 euro. Kierowcy zabierali w podróż żywność i nie zgłaszali pozwanemu woli spędzania noclegów poza kabinami pojazdów. Sąd Rejonowy roszczenia o ryczałty noclegowe uznał za niezasadne. Zgodnie z przepisami powszechnymi dieta nie mogła być niższa niż 23 zł, a następnie 30 zł. Tymczasem dieta wypłacana przez pozwanego wynosiła 35 lub 36 euro (w zależności od pory roku), a więc kwotę znacznie wyższą niż wskazana w rozporządzeniu i art. 77 § 4 k.p. jako minimalna. Na podstawie umów o pracę, regulaminu wynagradzania i zarządzenia pozwanej powodowie wiedzieli, jaką kwotę otrzymają za każdy dzień podróży służbowej. W sporze należało rozważyć, czy wypłacane należności obejmowały wyłącznie diety w ścisłym rozumieniu, czy też obejmowały całość należności z tytułu podróży służbowych. Sąd Rejonowy stwierdził, że w momencie zawierania umów o pracę było oczywiste, że należność z tytułu "diet" obejmuje wszelkie dodatkowe - związane z podróżami służbowymi należności i żadne inne nie będą wypłacane. Pozwany nie jest zobowiązany do wypłacania pracownikowi "ryczałtu za nocleg", jeżeli nie poniósł żadnych kosztów związanych z noclegiem. Powodowie nie wykazali, aby ponieśli jakieś koszty z tytułu noclegów. Dochodzone kwoty miały tylko zwiększyć dochód uzyskany z pracy. Ryczał noclegowy rekompensuje koszty poniesione i nie jest rekompensatą za brak należytego komfortu spania (wyrok Sądu Najwyższego z 17 maja 2016 r., II PK 98/15). Zasadny był też zarzut naruszenia przez powodów art. 8 k.p.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się