Wyrok SN z dnia 13 września 2018 r., sygn. II PK 135/17

Warunkiem stosowania art. 18 § 3 k.p. nie jest naruszenie równego traktowania z przyczyn dyskryminacyjnych. Taka zawężająca wykładnia nie jest uprawniona, bo niezasadnie pomija naruszenie prawa wynikające z nieprzestrzegania zasady równego traktowania w zatrudnieniu (art. 11² k.p.). Czym innym jest dyskryminacja (nierówne traktowanie ze względu na kwalifikowaną przyczynę) i czym innym jest zwykłe nierówne traktowanie w zatrudnieniu z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków. Znaczenie ma całość zobowiązania jakim jest stosunek pracy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący)

SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

SSN Piotr Prusinowski

w sprawie z powództwa (...) przeciwko P. Spółka Akcyjna z siedzibą w W. o odszkodowanie z tytułu naruszenia zasad równego traktowania w zatrudnieniu, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 września 2018 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 20 grudnia 2016 r., sygn. akt VII Pa (...),

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy wyrokiem z 20 grudnia 2016 r. zmienił oddalający powództwa wyrok Sądu Rejonowego z 31 maja 2016 r. i zasądził powodom (...) odszkodowania za naruszenie zasady równego traktowania oraz uznał za nieważne postanowienia umów o pracę powodów z pozwaną P. S.A. w zakresie wynagrodzenia zasadniczego, stwierdzając, że naruszają one zasadę równego traktowania i ustalił, że wynagrodzenia zasadnicze każdego z powodów wynosiło 2.900 zł do sierpnia 2014 r. a od września 2.600 zł.

Powodowie żądali wyrównania wynagrodzeń na podstawie art. 11² k.p. i art. 18 § 2 k.p. Należeli do grupy pracowników ochrony.

Sąd Rejonowy nie stwierdził dyskryminacji w wynagradzaniu powodów. Wysokość wynagrodzenia wynikała z zaszłości będących następstwem reorganizacji. Pozwana podjęła czynności zmierzające do ujednolicenia wynagrodzeń pracowników ochrony. Ponadto pracownicy wykonywali różne obowiązki, związane z predyspozycjami i umiejętnościami - ochrony stacjonarnej, kierowcy, inkasenta, konwojenta. Postępowanie nie wykazało, iż każdy z powodów wykonywał jednakowe zadania. Wykonywali różne obowiązki, zgodnie z uprawnieniami i predyspozycjami. Pracodawca wykazał zasady przydziału pracowników do konkretnych czynności, a także rozbieżności pomiędzy zadaniami. Wysokość wynagrodzenia mieściła się w ramach określonych przepisami Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy kategoriach zaszeregowania i odpowiadała kryteriom z art. 78 k.p. Stanowiło to podstawę oddalenia roszczeń.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się