Wyrok SN z dnia 5 lipca 2018 r., sygn. II PK 114/17
Uzyskanie w wyniku nowelizacji Prawa o ustroju sądów powszechnych z dniem 1 stycznia 2013 r. przez dyrektorów sądów nowego statusu - organu sądu, nie pozbawiło tego stanowiska urzędniczego charakteru, a zajmującej to stanowisko osoby - statusu pracownika sądu.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bohdan Bieniek
SSN Krzysztof Staryk
w sprawie z powództwa E. G. przeciwko Sądowi Rejonowemu w Z. z udziałem interwenienta ubocznego Ministra Sprawiedliwości o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 5 lipca 2018 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w Z. z dnia 22 listopada 2016 r., sygn. akt IV Pa (...),
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w Z. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 25 maja 2016 r. Sąd Rejonowy w Z. zasądził od Sądu Rejonowego w Z. na rzecz powódki E. G. kwotę 13.575 zł tytułem dodatku stażowego oraz kwotę 1.153,88 zł tytułem wyrównania dodatkowego wynagrodzenia rocznego, w obu przypadkach z ustawowymi odsetkami od poszczególnych kwot wskazanych w wyroku.
Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia. Powódka była zatrudniona w pozwanym Sądzie od 1 września 2004 r. na stanowisku kierownika finansowego. Od dnia 1 stycznia 2013 r. pełni funkcję Dyrektora Sądu Rejonowego w Z. Pismem z dnia 29 stycznia 2013 r. Minister Sprawiedliwości - działając na podstawie art. 32c § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) w związku z art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 18 września 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 203, poz. 1192; dalej jako ustawa nowelizująca) i § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 2012 r. w sprawie wynagrodzenia dyrektora sądu i zastępcy dyrektora sądu (Dz.U. z 2012 r., poz. 1482) - przyznał powódce z dniem 1 stycznia 2013 r. wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 7.500 zł. W okresie od 1 stycznia 2013 r. do 31 stycznia 2014 r. powódce nie wypłacano dodatku stażowego - za styczeń 2013 r. w wysokości 13% liczonego od wynagrodzenia zasadniczego, co odpowiadało kwocie 975 zł oraz za okres od 1 lutego 2013 r. do 31 stycznia 2014 r. w wysokości 14% wynagrodzenia zasadniczego, co stanowiło kwotę 1.050 zł miesięcznie. W konsekwencji, dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2013 r. zostało zaniżone o 1.064,63 zł, a za 2014 r. o kwotę 89,25 zł. Od dnia 1 lutego 2014 r. powódce ponownie wypłacano dodatek za wieloletnią pracę w kwocie stanowiącej 15% jej wynagrodzenia zasadniczego, tj. w kwocie 1.125 zł. Dodatek ten miał wzrastać sukcesywnie o 1% wynagrodzenia zasadniczego do wysokości 20% wynagrodzenia zasadniczego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty