Wyrok SN z dnia 1 marca 2018 r., sygn. I PK 331/16
1. Niedopuszczalne jest przerzucanie na pracownika kosztów noclegu w podróży służbowej. To na pracodawcy spoczywa powinność zabezpieczenia odpowiednich warunków noclegowych w podróży służbowej, a obowiązek ten może zostać zrealizowany albo przez zorganizowanie odpowiednich warunków umożliwiających odpoczynek (nocny), albo przez ustanowienie ryczałtu w wysokości dającej możliwość zrealizowania tej potrzeby we własnym zakresie. Nie ma natomiast znaczenia okoliczność, czy pracownik faktycznie ze sposobności tej skorzysta, czy też wybierze rozwiązanie "ekonomiczne".
2. Klauzule generalne z art. 8 k.p. zasadniczo nie powinny być stosowane, gdy chodzi o koszty pracodawcy i świadczenia należne pracownikowi w związku z rozliczeniem kosztów obciążających pracodawcę.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Bohdan Bieniek (przewodniczący)
SSN Romualda Spyt
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M.P. przeciwko C. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. o ryczałty za noclegi, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 1 marca 2018 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ł. z dnia 23 czerwca 2016 r., sygn. akt VII ."16,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w Ł. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 23 czerwca 2016 r. Sąd Okręgowy w Ł. oddalił apelację C. Polska Spółki z o.o. w Ł. od wyroku Sądu Rejonowego w Ł. z dnia z dnia 3 lutego 2016 r., którym zasądzono na rzecz M.P. kwotę 44.809,97 zł tytułem ryczałtów za noclegi za okres od maja 2012 r. do lipca 2013 r.
W sprawie ustalono, że powód był zatrudniony w pozwanej Spółce od 10 kwietnia 2012 r. do 31 sierpnia 2015 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy ciągnika siodłowego, początkowo na okres próby, a następnie na czas określony i od dnia 7 lipca 2014 r. na czas nieokreślony. Odbywał podróże służbowe do Francji, Włoch, Szwajcarii, Austrii, Hiszpanii i Anglii. Łączące strony umowy o pracę przewidywały diety z tytułu podróży służbowej poza terenem kraju w wysokości określonej zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Pracy Polityki Socjalnej z dnia 8 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, gdzie wykonywana jest podróż służbowa. Powód podpisał oświadczenia, że zapoznał się z regulaminem pracy i regulaminem wynagradzania, chociaż regulaminy te nie zostały mu udostępnione.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
