Wyrok SN z dnia 18 maja 2017 r., sygn. II PK 119/16

Krótkotrwałe opóźnienie w wypłacie wynagrodzenia (na przykład dwu lub trzydniowe) będzie wprawdzie naruszeniem obowiązków pracodawcy, ale zasadniczo - nie musi przybierać postaci ciężkiej. Można tu dokonać porównania ze spóźnianiem się pracownika do pracy lub jego nieprzybyciem do pracy z ważnych względów rodzinnych. Obowiązek przestrzegania czasu pracy jest bez wątpienia podstawowym obowiązkiem pracownika, ale sporadyczne, niewielkie spóźnienia nie są traktowane jako ciężkie naruszenie tego obowiązku; również usprawiedliwione nieprzybycie do pracy nie obliguje pracodawcy do rozwiązania stosunku pracy w trybie natychmiastowym. W przypadku jednak otrzymywania przez pracownika niewielkich kwot wynagrodzenia za pracę, gdy nie dysponuje on żadnymi oszczędnościami, również takie niewielkie opóźnienie zakwalifikować można jako ciężkie. Należy wówczas dokonać oceny ciężkiego naruszenia obowiązków pracodawcy w aspekcie wagi naruszonych lub zagrożonych interesów pracownika.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Halina Kiryło (przewodniczący)

SSN Romualda Spyt

SSN Krzysztof Staryk (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa G. Ś. przeciwko S. Sp. z o.o. w T. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 18 maja 2017 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 15 października 2015 r., sygn. akt VII Pa (...),

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 sierpnia 2015 r., sygnatura akt X P (...), Sąd Rejonowy -Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. - w sprawie z powództwa G. Ś. przeciwko S. Spółce z o.o. w T. o odszkodowanie w związku z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia - zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 11.546,30 zł wraz z określonymi w sentencji ustawowymi odsetkami (pkt I); nakazał pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa (kasy Sądu Rejonowego w W.) kwotę 578 zł tytułem opłaty stosunkowej od pozwu, od uiszczenia której powód był zwolniony z mocy ustawy (pkt II.); zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.817 zł tytułem zwrotu zastępstwa procesowego (pkt III.); wyrokowi w pkt. I nadał rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 3.527,38 zł brutto (pkt IV.).

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się