Wyrok SN z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. III UK 50/16
ZUS nie ma kompetencji do wydania decyzji stwierdzającej podleganie ustawodawstwu innego Państwa Członkowskiego, lecz jedynie kompetencję do wydania decyzji stwierdzającej, że od określonej daty adresat nie podlega polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych.
Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 1/2017
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dawid Miąsik (przewodniczący)
SSN Maciej Pacuda
SSA Marek Procek (sprawozdawca)
w sprawie z odwołania P. D. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w J. o ustalenie czasookresu właściwego ustawodawstwa, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 26 stycznia 2017 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 2 grudnia 2015 r., sygn. akt III AUa (...),
1. uchyla zaskarżony wyrok oraz zmienia wyrok Sądu Okręgowego w R. z dnia 9 czerwca 2015 r., sygn. akt IV U (...), w ten sposób, że oddala odwołanie;
2. odstępuje od obciążania P. D. kosztami procesu w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 13 stycznia 2015 r. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J., w oparciu o przepisy art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października
1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2013 r., poz. 1442 z późn. zm.) w związku z art. 13 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U.UE. L 2004.166.1 z dnia 30 kwietnia 2004 r. z późn. zm.) i art. 14 ust. 5b, oraz art. 16 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U.UE. L 2009.284.1 z późn. zm.), stwierdził, iż wnioskodawca P. D. w okresie od 1 lutego 2014 r. do 31 stycznia 2015 r. podlega ustawodawstwu litewskiemu w zakresie zabezpieczenia społecznego. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podniósł, że w sytuacji prowadzenia przez wnioskodawcę w kraju pozarolniczej działalności gospodarczej z równoczesnym podjęciem z dniem 1 lutego 2014 r. zatrudnienia na terenie Litwy w oparciu o umowę o pracę zawartą z litewskim pracodawcą na czas nieokreślony, zaistniały podstawy do ustalenia dla wnioskodawcy, jako właściwego w zakresie zabezpieczeń społecznych, ustawodawstwa litewskiego. Równocześnie organ rentowy stwierdzał, iż do dnia wydania niniejszej decyzji litewska instytucja zabezpieczenia społecznego nie zgłosiła sprzeciwu do tak ustalonego ustawodawstwa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
