Wyrok SN z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. I CSK 147/17
1. Do uwzględnienia powództwa organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi opartego na art. 70 ust. 21 p.a.p.p. wystarczające jest wykazanie, że zezwolenie, na podstawie którego działa obejmuje kategorię podmiotów uprawnionych do wynagrodzenia. Organizacja nie musi wykazywać, że jest upoważniona do ochrony wszystkich podmiotów materialnie uprawnionych, a dodatkowe wynagrodzenie przysługuje współtwórcom nawet wtedy, gdy z ochrony własnej może również korzystać producent utworu na zasadach określonych w art. 70 ust. 1 ustawy.
2. Roszczenie informacyjne, o którym mowa w art. 105 ust. 2 p.a.p.p. przedawnia się w terminie dziesięcioletnim, tak samo jak roszczenie o zapłatę wynagrodzenia i opłat, do obliczenia których służy.
3. Organizacja zbiorowego zarządzania dochodząca roszczeń informacyjnych przewidzianych w art. 105 ust. 2 p.a.p.p. może domagać się informacji niezbędnych do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy doszło do wkroczenia w sferę objętą jej zarządem, a jeżeli tak, to jakich utworów lub wykonań artystycznych to dotyczy i w jakim zakresie oraz czy podmiot korzystający z nich w formach, z którymi prawo wiąże obowiązek zapłaty wynagrodzenia lub opłat wywiązał się z tego obowiązku oraz w jakiej ewentualnie wysokości roszczenia o te świadczenia pozostają niezaspokojone.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wojciech Katner (przewodniczący) SSN Marian Kocon
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Stowarzyszenia Autorów ZAiKS w Warszawie przeciwko R. sp. z o.o. w W. o zobowiązanie do udzielenia informacji, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 20 grudnia 2017 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 13 października 2016 r.,
1) oddala skargę kasacyjną;
2) zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 270 (dwieście siedemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powód - Stowarzyszenie Autorów ZAiKS w Warszawie wniósł o zobowiązanie R. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. do udzielenia - w terminie 14 od wydania wyroku - informacji o liczbie zwielokrotnionych i wprowadzonych do obrotu handlowego w okresie od 6 maja 1999 r. do dnia wniesienia pozwu w sprawie o zapłatę egzemplarzy nośników dźwięku oraz obrazu 58 filmów o oznaczonych tytułach, w których wykorzystano utwory z repertuaru strony powodowej - słowne, muzyczne, słowno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne z podaniem w szczególności: a) informacji o wszystkich sposobach rozpowszechniania nośnika obrazu oraz dźwięku, b) ilości, w jakiej zostały zwielokrotnione nośniki obrazu i dźwięku, c) cen detalicznych, po jakich sprzedawane były czasopisma, do których dołączany był nośnik obrazu i dźwięku, d) cen detalicznych, za jakie sprzedawane były czasopisma, e) informacji o wpływach pozwanego związanych z rozpowszechnianiem czasopism, w szczególności z tytułu zamieszczenia reklam i sponsoringu, barteru, artykułów umieszczanych w tych czasopismach, także o charakterze promocyjnym bez względu na sposób opłacenia zamieszczenia tych tekstów, i bez względu na to, czy autorami artykułów byli pracownicy pozwanego czy też osoby z zewnętrz, f) informacji o innych wpływach w związku z produkcją i rozpowszechnianiem spornych czasopism z nośnikami i samych nośników. Żądanie to zostało zgłoszone w piśmie z 6 maja 2009 r., złożonym w toku postępowania o zapłatę wynagrodzenia za reprodukowanie utworów audiowizualnych na egzemplarzu przeznaczonym do osobistego użytku, dochodzonego przez powoda na podstawie art. 70 ust. 2 pkt 4 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (aktualny tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 880; dalej: "p.a.p.p.").
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
