Wyrok SN z dnia 2 marca 2017 r., sygn. V CSK 203/16

Wyrażona w art. 6 k.c. reguła onus prabandi odnosi się w takim samym stopniu do samej zasady (przesłanek) odpowiedzialności (kontraktowej) i do rozmiaru świadczenia dłużnika. Nie można w związku z tym jak gdyby "stopniować" wagi ciężaru dowodu: dowód pełny w odniesieniu do samej zasady odpowiedzialności i odpowiednie "ułatwienia" dowodowe w sferze wykazania rozmiaru zadłużenia obciążającego dłużnika.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jan Górowski (przewodniczący)

SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)

SSA Barbara Lewandowska

w sprawie z powództwa S. Spółki z o.o. w L. przeciwko IN. Spółce z o.o. (poprzednio: R. Sp. z o.o. ) o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 2 marca 2017 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego [...] z dnia 28 października 2015 r., sygn. akt I ACa .../15,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu [...] do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód - S. spółka z o.o. w L. dochodziła od pozwanego - R. spółki z o.o. [...] zapłaty kwoty 2.139.536,36 zł z odsetkami ustawowymi jako należności za wykonane świadczenia. Sąd Okręgowy oddalił powództwo po dokonaniu następujących ustaleń faktycznych.

Strona powodowa zawarła w dniu 31 października 1996 r. z poprzednikiem prawnym strony pozwanej (podmiotem niemieckim) umowę kooperacyjną, określającą zasady współżycia stron przy opracowaniu realizacji projektów oraz eksploatacji urządzeń ciepłowniczych. Prawa i obowiązki z tej umowy niemiecki podmiot przeniósł na rzecz obecnego pozwanego w 1999 r. (polskiej spółki - córki). W dniu 19 kwietnia 1999 r. strony zawarły porozumienie (umowę dodatkową) do umowy kooperacyjnej. Pozwany uzyskał uprawnienie do zlecenia kontrahentowi eksploatację urządzeń zaopatrujących w energię, a nadto był zobowiązany do uiszczenia na rzecz powoda prowizji, dodatkowych kosztów i dodatku związanego z ryzykiem prowadzenia działalności w okresie trwania każdej umowy o dostawę ciepła z osobami trzecim (odbiorcami ciepła) najdłużej przez 20 lat. W 1999-2000 r. strony zawarły sporo umów o eksploatację automatycznych centrali cieplnych (ACC), które zostały zrealizowane w ramach współpracy. Razem z tymi umowami strony podpisywały standardowy załącznik nr 1, który określał roczną cenę stałą eksploatacji kotłowni oraz załącznik nr 1.1, wskazujący m.in. na wysokość prowizji, kosztów dodatkowych oraz tzw. dodatku z tytułu ryzyka, które pozwany zobowiązał się uiszczać kontrahentowi. W umowie o eksploatację wskazano odbiorców ciepła.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się