Wyrok SN z dnia 4 lutego 2015 r., sygn. IV CSK 183/14
Ocena dowodów, jej poprawność i zgodność z zasadami przyjętymi w kodeksie postępowania cywilnego, nie może być podstawą zarzutu skargi kasacyjnej i pozostaje poza zakresem oceny Sądu Najwyższego (art. 3983 § 3 k.p.c.). Jest dopuszczalne pośrednie zakwestionowanie oceny dowodów przez wykazanie, że materiał dowodowy, stanowiący podstawę ustaleń, został zgromadzony z poważnymi uchybieniami przepisom prawa procesowego, pominięty lub że oznaczone dowody nie zostały przeprowadzone z naruszeniem reguł postępowania cywilnego.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Anna Kozłowska
SSN Agnieszka Piotrowska
w sprawie z powództwa Skarbu Państwa Starosty B. przeciwko T. S. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 lutego 2015 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 11 grudnia 2013 r.,
1. uchyla zaskarżony wyrok w punktach I 1, 3 i 4, III i IV i oddala apelację;
2. obciąża powoda kosztami postępowania apelacyjnego i kasacyjnego, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu.
Uzasadnienie
Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę B. wniósł o zasądzenie od T. S. 135.532,71 zł tytułem kary umownej za opóźnienie w wykonaniu umowy. Sąd Okręgowy w Z. wyrokiem z dnia 4 czerwca 2013 r. oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanego 7.200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Ustalił, że strony w dniu 6 listopada 2009 r. zawarły umowę, w której powód zlecił pozwanemu jako wykonawcy wykonanie przebudowy dróg lokalnych i dojazdowych do gruntów rolnych na terenie gminy P. Strony ustaliły cenę za wykonanie przedmiotu zamówienia w wysokości 1.737.598,72 zł (Sąd Okręgowy błędnie wskazał kwotę 3.726.478,43 zł). Przyjęły termin wykonania zamówienia do dnia 29 grudnia 2009 r. Określiły kary umowne za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania m.in. za każdy dzień zwłoki w oddaniu przedmiotu zamówienia w wysokości 0,1% ceny brutto zamówienia. Prace budowlane od dnia 9 listopada 2009 r. były prowadzone w trudnych warunkach, bowiem w październiku 2009 r. spadł śnieg i występował mróz. W dniu 29 grudnia 2009 r. inspektor nadzoru zawiadomił powoda, że zaawansowanie robót budowlanych w omawianej inwestycji wyniosło 93% i stwierdził, że niedotrzymanie terminu zakończenia robót przez wykonawcę było spowodowane niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Sąd Okręgowy uznał na podstawie zeznań kierownika budowy, że do dnia 31 grudnia 2009 r. pozwany wykonał 100% zamówionych robót budowlanych i w dniu tym zgłosił powodowi odbiór wykonania zamówionych robót. Inspektor nadzoru dnia 31 grudnia 2009 r. potwierdził zakończenie robót budowlanych. Powód ustalił termin odbioru robót na dzień 5 stycznia 2010 r. i zawiadomił o tym pozwanego. Następnie termin ten przesunięto na dzień 6 stycznia 2010 r., kiedy komisja powołana przez Starostę B., przy udziale obu inspektorów nadzoru i przedstawicieli wykonawcy, stwierdziła brak możliwości odbioru wykonanych robót z powodu zalegającej warstwy śniegu i ujemnych temperatur. Wyznaczono nowy termin odbioru - nie później niż dnia 29 stycznia 2010 r. Komisja powołana przez powoda przy udziale inspektorów nadzoru w dniu 3 lutego 2010 r. dokonała ponownych oględzin zakresu robót oraz uznała roboty za wykonane. Dnia 10 marca 2010 r. sporządzono protokół odbioru końcowego, w którym ustalono termin wykonania robót na dzień 3 lutego 2010 r. oraz stwierdzono wykonanie przez pozwanego dodatkowych robót nieujętych w umowie oraz usterek, do których usunięcia ustalono termin. Z tymi postanowieniami protokołu nie zgodził się pozwany. Pozwany wystawił fakturę, która została zapłacona przez powoda w maju 2010 r., a za dodatkowe roboty powód nie zapłacił. Pozwany nie uznał protokołu odbioru robót budowlanych. W dniu 18 stycznia 2010 r. powód obciążył pozwanego karą umowną w wysokości 34.751,98 zł za niewykonanie zamówienia zgodnie z umową w okresie od 30 grudnia 2009 r. do 18 stycznia 2010 r., a w dniu 30 kwietnia 2010 r. obciążył pozwanego karą umowną w wysokości 26.063,98 zł za okres zwłoki od dnia 19 stycznia do dnia 2 lutego 2010 r. Powód wniósł pozew o wydanie nakazu zapłaty na kwotę 60.815,9 zł i w dniu 6 września 2010 r. został wydany przeciwko pozwanemu taki nakaz w postępowaniu upominawczym, od którego pozwany wniósł sprzeciw. W toku procesu powód rozszerzył powództwo o 74.716,75 zł tytułem kary umownej za okres od dnia 3 lutego 2010 r. do dnia 17 marca 2010 r. i ostatecznie wnosił o zasądzenie 135.532,71 zł z ustawowymi odsetkami. Postanowieniem z dnia 13 lutego 2013 r. Sąd Rejonowy w B. uznał się za niewłaściwy i przekazał sprawę do rozpoznania sprawy Sądowi Okręgowemu w Z. Sąd Okręgowy przyjął, że strony określiły termin zakończenia robót budowlanych na dzień 29 grudnia 2009 r. Uznał, że roboty zostały wykonane w dniu 31 grudnia 2009 r. Ustalił, że pozwany po dniu 31 grudnia 2009 r. nie dopuścił się zwłoki, bowiem opóźnienie w odbiorze robót nie było następstwem okoliczności, za które ponosił odpowiedzialność. Przyczyną opóźnienia były istniejące warunki atmosferyczne, odbiór robót okazał się niemożliwy z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych, mimo że dwukrotnie zwoływano komisję w tym celu. Na tej podstawie Sąd Okręgowy uznał za nieuzasadnione roszczenie powoda z tytułu dwudniowego opóźnienia w oddaniu robót, bowiem było ono następstwem okoliczności, za które pozwany nie ponosił odpowiedzialności. Powód wniósł apelację od wyroku Sądu Okręgowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
