Wyrok SN z dnia 5 czerwca 2014 r., sygn. I PK 308/13
Niedopuszczalne jest zawarcie z pracownikiem wieloletniej, terminowej umowy o pracę z klauzulą dopuszczającą możliwość jej wcześniejszego rozwiązania - jeżeli okoliczności zatrudnienia nie uzasadniają zawarcia umowy na czas określony.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)
SSN Zbigniew Hajn (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Myszka
Protokolant Halina Kurek
w sprawie z powództwa T. N. przeciwko C. P. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w G. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 5 czerwca 2014 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z dnia 4 lipca 2013 r.
1. oddala skargę kasacyjną,
2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powód T. N. domagał się zasądzenia od pozwanej C. P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. 11.505,99 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę oraz kosztów zastępstwa procesowego. Podniósł, że był zatrudniony przez pozwaną w oparciu o umowę na czas określony 7 lat, która w jego ocenie uległa przekształceniu w umowę na czas nieokreślony. W konsekwencji pozwana chcąc wypowiedzieć umowę powinna zastosować przepisy odnoszące się do umów na czas nieokreślony, a nie wypowiadać umowę bez podania przyczyny rozwiązania stosunku pracy i z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia. Pozwana wniosła o oddalenia powództwa i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.
Wyrokiem z 23 listopada 2012 r. Sąd Rejonowy w G. w punkcie pierwszym zasądził od pozwanej na rzecz powoda 10.910,67 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem, oddalając powództwo w pozostałym zakresie w punkcie drugim. Nadto w punkcie trzecim i czwartym sentencji orzekł o kosztach procesu.
Sąd pierwszej instancji ustalił, że pozwana na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej prowadzi działalność gospodarczą i zajmuje się między innymi produkcją filtrów, dostosowanych do norm oczyszczania spalin, których okres obowiązywania ustala Unia Europejska. W czasie, gdy budowano zakład pozwanej obowiązywały normy Euro 3 i Euro 4. Od 2009 r. obowiązuje norma Euro 5 i produkowane są filtry według tej technologii. W roku 2012 lub 2013 planowane było wprowadzenie normy Euro 6, co mogło mieć wpływ na ilość i profil produkcji pozwanej, a co za tym idzie na wielkość zatrudnienia lub zmianę warunków pracy. Pracownicy pozwanej są podzieleni na grupę administracyjną i produkcyjną, a w tej ostatniej na pracowników bezpośrednio produkcyjnych oraz pracowników wsparcia - okołoprodukcyjnych. Pracownicy produkcyjni byli zatrudniani na podstawie umów na czas próbny ok. trzech miesięcy, potem na czas określony około sześciu miesięcy, a następnie na umowy na czas określony 5-7 letni. Z częścią tych pracowników umowy długoterminowe zostały zawarte do czerwca 2012 r. (67 pracowników), a z pozostałymi do końca 2012 r., bowiem pozwana spodziewała się, że do tego okresu będzie miała zagwarantowaną sprzedaż. W ocenie pozwanej umowy terminowe pozwalały zweryfikować pracowników i dawały stronom elastyczność rozwiązania stosunku pracy. Z pracownikami administracyjnymi i okołoprodukcyjnymi pozwana po okresie próbnym zawierała umowy na czas nieokreślony. Na 1376 zatrudnianych z 258 zawarto umowy na czas nieokreślony, przy czym zdecydowana większość tych umów dotyczy pracowników administracyjnych i okołoprodukcyjnych. Pozwana zawiera kontrakty z nabywcami zwykle na okres 3-5 lat. Pracownicy pracują przy realizacji różnych kontraktów, zazębiających się w czasie. Powód nie był przypisany do żadnego kontraktu, wykonywał filtry dla różnych odbiorców, których liczba zmieniała się w czasie. Powód został zatrudniony na okres próbny od 26 lipca do 25 października 2004 r., następnie na czas określony do 31 maja 2005 r., po czym na czas określony od 1 czerwca 2005 r. do 30 czerwca 2012 r. Umowa o pracę przewidywała możliwość jej rozwiązania za 2-tygodniowym okresem wypowiedzenia. Powód nie otrzymał wyjaśnień, dlaczego umowa została z nim zawarta na ten konkretny okres czasu. Powód był zatrudniony na stanowisku operatora linii produkcyjnej. Pismem z 23 stycznia 2012 r. pozwana wypowiedziała powodowi umowę o pracę ze skutkiem na 11 lutego 2012 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
