Wyrok SN z dnia 29 stycznia 2014 r., sygn. II PK 125/13
Art. 328 § 2 k.p.c. może stanowić usprawiedliwioną podstawę kasacyjną wtedy, gdy uzasadnienie wyroku sądu drugiej instancji nie ma wszystkich koniecznych elementów, które uniemożliwiają kontrolę kasacyjną. Chodzi o sytuację, gdy treść uzasadnienia orzeczenia uniemożliwia całkowicie dokonanie oceny toku wywodu, który doprowadził do wydania wyroku. Art. 328 § 2 k.p.c., zastosowany odpowiednio do uzasadnienia orzeczenia sądu drugiej instancji (art. 391 § 1 k.p.c.), oznacza, że uzasadnienie to nie musi zawierać wszystkich elementów uzasadnienia wyroku sądu pierwszej instancji, ale takie elementy, które ze względu na treść apelacji i na zakres rozpoznawanej sprawy, wyznaczony przepisami ustawy, są potrzebne do rozstrzygnięcia sporu przez ten sąd.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)
SSN Beata Gudowska SSN
Zbigniew Hajn (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. S. przeciwko S. BANK SA o wynagrodzenie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 29 stycznia 2014 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 6 grudnia 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powódka domagała się zasądzenia od strony pozwanej na jej rzecz 49.537,89 zł wraz z ustawowymi odsetkami tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 30 sierpnia 2012 r. uwzględnił powództwo do kwoty 22.048,05 zł, dalej idące powództwo oddalił, umorzył postępowanie w zakresie cofniętego powództwa, orzekł o kosztach postępowania.
Sąd Rejonowy ustalił, że powódka była zatrudniona w A. Bank Polska S.A. od 29 stycznia 2008 r. na czas nieokreślony w wymiarze etatu na stanowisku radcy prawnego z wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 11.250 zł brutto miesięcznie oraz w A. S.A. w wymiarze 1/2 etatu na stanowisku radcy prawnego z wynagrodzeniem 11.250 zł brutto miesięcznie. Powódkę obowiązywała ośmiogodzinna dobowa norma czasu pracy i przeciętnie czterdziestogodzinna tygodniowa norma czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy. Dodatki do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych należały się pracownikowi od 36 godziny przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy.Dnia 26 września 2008 r. A. S.A. zawiadomił powódkę, że zgodnie z art. 23 § 3 k.p. od 1 listopada 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. nastąpi przejście zakładu pracy na rzecz A. Bank Polska S.A.Dnia 21 stycznia 2009 r. zawarte zostało pomiędzy stronami porozumienie zmieniające umowę o pracę w części dotyczącej wynagrodzenia za pracę, które od 1 stycznia 2009 r. wynosiło 24.000 zł. brutto miesięcznie. Średnie wynagrodzenie miesięczne powódki liczone jak do ekwiwalentu za urlop wynosiło brutto 28.766,66 zł. W zakładzie pracy obowiązywał regulamin pracy, zgodnie z którym okres rozliczeniowy wynosił 3 miesiące, zaś dla osób zatrudnionych w systemie jednozmianowym obowiązywały godziny pracy od 7:45 do 15:45. W zakładzie pracy nie prowadzono ewidencji czasu pracy. Do obowiązków powódki należało wykonywanie pracy jako wewnętrzny radca prawny spółki, w tym: obsługa prawna i uczestniczenie w posiedzeniach zarządu spółki, koordynowanie pracy z kancelariami zewnętrznymi, analiza i sporządzanie umów i regulaminów, prawna obsługa procesu sprzedaży większościowego pakietu akcji banku. Powódka była w pracy traktowana faktycznie jak członek kadry kierowniczej (menedżerskiej). W związku z tym nie była obowiązana do przychodzenia do zakładu pracy w godzinach wyznaczonych regulaminem czasu pracy, otrzymała komputer przenośny i samochód służbowy, a także uprawnienie do zlecania podmiotom zewnętrznym czynności związanych ze świadczeniem pomocy prawnej na rzecz pracodawcy. Faktycznie była rozliczana z powierzonych jej zadań. Przychodziła do pracy około godziny dziesiątej, nie wychodząc z zakładu pracy wcześniej niż o 17:30. W spornym okresie potrzeby pracodawcy były zwiększone z uwagi na kryzys ekonomiczny oraz przekształcenia własnościowe banku. W związku z powyższym powódka świadczyła pracę również w soboty i niedziele. Ponadto świadczyła pracę (poza godzinami pracy określonymi regulaminem) zdalnie w domu, przy pomocy służbowego komputera przenośnego. 9 listopada 2010 r. pracodawca A. Bank Polska S.A. rozwiązał z nią umowę o pracę za wypowiedzeniem z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał z dniem 31 grudnia 2010 r. Jako powód rozwiązania umowy podano likwidację stanowiska pracy. 1 marca 2011 r. doszło do połączenia S. Bank S.A. (spółki przejmującej) i A. Bank S.A. (spółki przejmowanej) przez przejęcie całego majątku spółki przejmowanej przez spółkę przejmującą. 23 lutego 2011 r. powódka złożyła wniosek o zawezwanie do próby ugodowej w sprawie o zapłatę wynagrodzenia za godziny nadliczbowe w okresie od 29 stycznia 2008r. do 31 grudnia 2010r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
