15.02.2012

Postanowienie SN z dnia 15 lutego 2012 r., sygn. I UK 346/11

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Zbigniew Korzeniowski

w sprawie z odwołania Tamary Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w Ł.

z udziałem zainteresowanej „J.” Renaty M. z siedzibą w Z.

o ustalenie podlegania ubezpieczeniu,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 15 lutego 2012 r.,

skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Ł.

z dnia 26 października 2010 r.,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Ł. wyrokiem z 26 października 2010 r. oddalił apelację ubezpieczonej (skarżącej) Tamary Ł. od wyroku oddalającego jej odwołanie od decyzji pozwanego z 13 maja 2009 r., stwierdzającej, iż od 1 listopada 2005 r. nie podlegała ubezpieczeniom społecznym jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą na rzecz Renaty M., z uwagi na pozorność umowy, mającej na celu uniknięcie opłacania wyższych składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzenia własnej pozarolniczej działalności gospodarczej w stosunku do składek, jakie zostały opłacone z tytułu umowy o pracę nakładczą oraz nieważność umowy o pracę nakładczą z uwagi na sprzeczność z zasadami współżycia społecznego (opłacanie składek od niskich podstaw w stosunku do pozostałych osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą). Sąd pierwszej instancji uznał, że umowa o pracę nakładczą była pozorna albowiem strony umowy nie były zainteresowane faktyczną jej realizacją, a jedynie możliwością opłacania niższych składek na ubezpieczenia społeczne (wyrok Sądu Najwyższego z 9 stycznia 2008 r., III UK 75/07, OSNP 2009 nr 3-4, poz. 53). Głównym źródłem utrzymania odwołującej się były dochody z prowadzonej działalności gospodarczej, stąd umowa o pracę nakładczą była tylko na użytek niskiej składki, co jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Sąd Apelacyjny podzielił rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji, w szczególności iż umowa o pracę nakładczą nie realizowała i nie gwarantowała wynagrodzenia w wysokości co najmniej połowy minimalnego wynagrodzenia (wyrok Sądu Najwyższego z 21 maja 2010 r., I UK 43/10, LEX nr 619658).

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp