Postanowienie SN z dnia 2 grudnia 2011 r., sygn. III SK 29/11
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Maciej Pacuda
w sprawie z powództwa P. Spółki Akcyjnej w P.
i G. Spółki Akcyjnej w G.
przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
o ochronę konkurencji i nałożenie kary pieniężnej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 2 grudnia 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej stron powodowych od wyroku Sądu Apelacyjnego w W.
z dnia 11 lutego 2011 r.,
1. odmawia przyjęcia do rozpoznania obu skarg kasacyjnych,
2. zasądza od powodów na rzecz pozwanego kwoty po 270 (dwieście siedemdziesiąt) złotych od każdego z nich tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w W. wyrokiem z dnia 11 lutego 2011 r. oddalił apelację P. S.A. w P. (powód ad. 1) oraz apelację G. SA. W G. (powód ad. 2) wniesione od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 6 maja 2010 r. w sprawie przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Prezes Urzędu) z odwołania od decyzji z dnia 31 grudnia 2007 r.
Powód ad. 1 zaskarżył powyższy wyrok Sądu Apelacyjnego skargą kasacyjną w całości. Wnosząc o przyjęcie jej do rozpoznania pełnomocnik powoda ad. 1 powołał się na występowanie dwóch zagadnień prawnych.
Pierwsze z nich dotyczy pojęcia interesu publicznego, które to pojęcie zdaniem pełnomocnika powoda ad. 1 budzi poważne wątpliwości i wywołuje rozbieżności w orzecznictwie sądów, czego dowodzą powołane w skardze odwołania do interesu publicznego zawarte w wyrokach Sądu Okręgowego: z dnia 3 kwietnia 2002 r., XVII Ama 88/01 (niepubl.) oraz z dnia 21 września 1994 r., XVII Amr 21/04 (Wokanda 1995, nr 7, s. 55) i w wyrokach Sądu Najwyższego: z dnia 29 maja 2001 r., I CKN 1217/98, OSNC 2002, Nr 1, poz. 13) oraz z dnia 22 lutego 1994 r., I CRN 238/93 (OSNCP 1994, nr 10, poz. 198). Odwołując się do wskazanych wyżej orzeczeń pełnomocnik powoda ad. 1 wywodzi, że pojęcie interesu publicznego rozumiane jest wąsko; interes publiczny powinien być szczególnie starannie badany w przypadku, gdy praktyka ma dotyczyć indywidualnych przedsiębiorców; celem ustawy antymonopolowej jest ochrona interesów uczestników obrotu gospodarczego przez zakazanymi ustawie praktykami przedsiębiorców. Natomiast w wyrokach wydanych w niniejszej sprawie przez Sądy obu instancji pojęcie interesu publicznego zinterpretowano w taki sposób, że objęło ono ochroną przewidzianą w art. 1 ust. 1 ustawy przedsiębiorców, którzy w świetle powołanych wyżej orzeczeń winni dochodzić swoich roszczeń przed sądami powszechnymi, co oznacza utożsamianie interesu publicznego z interesem grupy posiadaczy samochodów posiadających miękkie gniazda zaworów. Zdaniem pełnomocnika powoda ad. 1 nie można zaś traktować interesu publicznego jako sumy indywidualnych interesów konsumentów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
