Wyrok SN z dnia 29 maja 2001 r. sygn. I CKN 1217/98
Uchwała okręgowej rady adwokackiej, odmawiająca adwokatowi wyznaczenia siedziby zawodowej w miejscowości przez niego wskazanej, nie jest przejawem praktyk monopolistycznych w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie konsumentów (jedn. tekst: Dz.U. z 1997 r., Nr 49, poz. 318zezm.).
Przewodniczący Sędzia SN Maria Grzelka
Sędzia SN Marek Sychowicz
Sędzia SA Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
Sąd Najwyższy w sprawie z odwołania Okręgowej Rady Adwokackiej w W. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o przeciwdziałanie praktykom monopolistycznym, przy udziale zainteresowanego Bronisława T., po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej w dniu 15 maja 2001 r. na rozprawie kasacji powódki od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Warszawie - Sądu Antymonopolowego z dnia 15 lipca 1998 r.
zmienił zaskarżony wyrok i uchylił decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 5 marca 1998 r. oraz zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2000 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 15 lipca 1998 r. Sąd Wojewódzki w Warszawie - Sąd Antymonopolowy oddalił odwołanie Okręgowej Rady Adwokackiej w W. od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 5 marca 1998 r., nakazującej zaniechanie stosowania praktyki monopolistycznej, polegającej na przeciwdziałaniu powstaniu warunków niezbędnych do powstania i rozwoju konkurencji na rynku usług prawnych przez uchylanie się od wyznaczenia adwokatowi Bronisławowi T. siedziby wykonywania zawodu w W. Rozstrzygnięcie to oparte zostało na następujących ustaleniach.
Adwokat Bronisław T. wpisany został na listę adwokatów w okręgu działania Okręgowej Rady Adwokackiej w W. uchwałą z dnia 25 listopada 1983 r. W uchwale tej nie wyznaczono siedziby wykonywania zawodu. W dniu 10 czerwca 1991 r. adwokat ponownie wystąpił do Okręgowej Rady Adwokackiej w W. o wyznaczenie mu siedziby wykonywania zawodu w tym mieście oraz o wystąpienie do Ministra Sprawiedliwości o wyrażenie zgody na prowadzenie indywidualnej kancelarii adwokackiej. Odmowna uchwała Rady Okręgowej, jak i oddalająca odwołanie uchwała Naczelnej Rady Adwokackiej, zostały uchylone przez Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 26 stycznia 1993 r. Kolejną uchwałą z dnia 29 kwietnia 1993 r. wyznaczono adwokatowi siedzibę wykonywania zawodu w mieście Wo. Również ta uchwała, jak i utrzymująca ją w mocy uchwała Naczelnej Rady Adwokackiej, zostały uchylone wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 stycznia 1995 r. Na wniosek adwokata wszczęte zostało postępowanie antymonopolowe w celu stwierdzenia, czy występują podstawy do uznania działalności Okręgowej Rady Adwokackiej w W. za przejaw praktyk monopolistycznych w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (jedn. tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 49, poz. 318 ze zm. - dalej "ustawa antymonopolowa"). W czasie trwania tego postępowania Okręgowa Rada Adwokacka w W. podjęła w dniu 19 sierpnia 1997 r. kolejną uchwałę o wyznaczeniu siedziby wykonywania zawodu w S., a po uchyleniu tej uchwały przez Naczelną Radę Adwokacką uchwałą z dnia 18 grudnia 1997 r. Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczyła siedzibę w T. Odwołanie adwokata nie zostało uwzględnione przez Naczelną Radę Adwokacką. Wiatach 1991-1997 wyznaczono łącznie siedziby wykonywania zawodu w W. w 82 przypadkach. Spośród adwokatów ubiegających się o wyznaczenie siedziby w tym mieście trzech czekało na to 5 lat, pozostali nie dłużej niż 1-3 lata.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
