Wyrok SN z dnia 25 czerwca 2010 r., sygn. I CSK 495/09
Konieczność zapłaty wysokiego odszkodowania przez pozwane P. S.A. jest wynikiem ryzyka, które wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 817 § 2 k.c. nie przystąpiło po otrzymaniu zawiadomienia o szkodzie, do w miarę szybkiego ustalenia swojej odpowiedzialności, lecz uznało, że najlepszą drogą dla ustalenia tej odpowiedzialności jest długotrwały proces sądowy.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Bogumiła Ustjanicz
Protokolant Ewa Krentzel
w sprawie z powództwa Tadeusza R.
przeciwko P. S.A. z siedzibą w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 25 czerwca 2010 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w R.
z dnia 6 marca 2009 r.,
oddala skargę kasacyjną i zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powód Tadeusz R. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Zakładu Ceramiki Budowlanej w C., po ostatecznym sprecyzowaniu powództwa, domagał się zasadzenia na jego rzecz od pozwanych P. S.A. Inspektorat w T. oraz Spółki Akcyjnej działającej pod firmą M. z siedzibą w Ł., a także Mikołaja P. odszkodowania w kwocie 112 952 440 zł tytułem szkód poniesionych w związku z pożarem, który miał miejsce 7 sierpnia 1992 r. z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia sporu. Na dochodzoną kwotę składało się odszkodowanie za szkody spowodowane w majątku powoda wywołane pożarem (obniżenie wartości budynku, maszyn, urządzeń i materiałów oraz szkód w obrębie kopalni i hałdy surowca), a także kwota 92 344 644 zł tytułem utraconych korzyści, które pozwany uzyskałby gdyby mu szkody nie wyrządzono.
W uzasadnieniu swojego żądania powód wskazał, że w dniu 7 sierpnia 1992 r. wybuchł pożar w zakładzie przemysłu drzewnego należącym do drugiego z pozwanych, a dzierżawionym przez pozwanego Mikołaja P., a następnie rozprzestrzenił się na teren zakładu powoda. Powód twierdził, że powstanie pożaru wiązało się z ruchem przedsiębiorstwa prowadzonego przez pozwanego Mikołaja P., a zatem pozwany ten ponosi odpowiedzialność za szkodę na mocy art. 435 k.c., a obowiązek zapłaty odszkodowania obciąża też pozwanego P. S.A. w związku z treścią umowy ubezpieczenia, której strona jest Mikołaja P. Pozwani wnieśli o oddalenie powództwa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
